W ostatnich latach dokonaliśmy znacznego postępu w kwestiach prawnych dotyczących ochrony zwierząt. Jednak znęcanie się nad zwierzętami nadal jest smutną rzeczywistością w Hiszpanii i co roku gromadzi tysiące skarg. Zatem, wielu zwolenników zwierząt zastanawia się, czy można wynająć obrońcę publicznego do obrony zwierzaka.
Jest to złożone zagadnienie w prawie hiszpańskim, jakim jest osobowość prawna przypisywana zwierzętom. Co do zasady wydaje się logiczne, że przypisanie obrońcy publicznego możliwe jest jedynie do istoty, której prawa zostały uznane przed prawem. Jeśli nie, dlaczego mieliby uciekać się do sprawiedliwości?
Pamiętając o tym, należy zacząć od rozmowy o tym, jak zwierzęta wyglądają w prawie hiszpańskim. Następną rzeczą będzie przeanalizowanie, czy możliwe jest, aby zwierzak był reprezentowany przez prawnika.
Status prawny zwierząt w prawie hiszpańskim
Niewiele lat temu hiszpański kodeks karny zaczął traktować znęcanie się i porzucanie zwierząt jako przestępstwa, za które można zastosować sankcje gospodarcze i kary więzienia. Właściwie dopiero w 2015 roku akty okrucieństwa wobec zwierząt przestały być w oczach Sądu zupełnie bezkarne.
Pomimo tego fundamentalnego (i późnego) postępu, ten Hiszpański Kodeks Cywilny nadal nadawał zwierzętom status prawny „ruchomości”. Z jednej strony oznaczało to, że mogli podlegać zastawom i hipotekom, jak pojazd.
Z drugiej strony (o wiele bardziej niepokojący) ten status wyobcowane zwierzęta o jakichkolwiek zdolnościach poznawczych lub emocjonalnych, takich jak zdolność odczuwania. W końcu przedmioty lub rzeczy nie odczuwają bólu, a tym bardziej własnych emocji.
W tym kontekście, dobro zwierzaka prawie nie było brane pod uwagę podczas procesu sądowego lub administracyjnego, zwłaszcza jeśli oznaczałoby to naruszenie wolności każdego człowieka do korzystania z jego własności. Innymi słowy, zawsze przeważałoby prawo własności przyznane człowiekowi, a nie fizyczna i emocjonalna integralność zwierzęcia pozbawionego ram prawnych.
Nadejście zmiany: zwierzęta jako czujące istoty
W 2017 r. zatwierdzono projekt ustawy zmieniającej Kodeks cywilny, Prawo hipoteczne oraz Prawo postępowania cywilnego dotyczące reżimu prawnego zwierząt. Jego głównym celem było: generować specjalny status sądowy dla zwierząt towarzyszących, rozpoznać ich jako istoty obdarzone wrażliwością.
Oznacza to fundamentalny krok, aby dobrostan zwierząt był uwzględniany w polityce publicznej i działaniach prawnych. Ale dodatkowo (i przede wszystkim) oznacza warunek sine qua non kontynuować walkę o prawne uznanie praw zwierząt.
Propozycja ma jednak szereg ograniczeń. Najpierw, dotyczy tylko zwierząt domowych; to znaczy zwierzęta dzikie i gospodarskie mogą nadal być rozumiane jako mienie ruchome. Po drugie, nie wystarczy „udowodnić” przed sądem, że zwierzęta domowe mają pewne prawa naturalne lub nabyte.
Jednakże, co to wszystko ma wspólnego z możliwością przyznania obrońcy publicznemu zwierzakowi?. Następnie analizujemy, jak wygląda dzisiejsza sytuacja.
Czy zwierzę może mieć prawnika?
Zgodnie z obowiązującym hiszpańskim prawem odpowiedź brzmi: nie! Chociaż uznaje się, że państwo i odpowiadające mu agencje i podmioty muszą chronić zwierzęta, Obrońca publicznego nie może jeszcze zostać przyznany zwierzęciu domowemu.
Zasadniczo dlatego, że prawa zwierząt nie są jeszcze uznawane przez hiszpańskie prawo. Zatem, pies lub kot nie może mieć czynnego głosu w sądzie za pośrednictwem prawnika, raczej ochrona ich dobrostanu odbywa się biernie i pośrednio.
Ta sytuacja jest inna w krajach takich jak Szwajcaria, które są już bardziej zaawansowane w dziedzinie prawa zwierząt, dzięki któremu państwo może przyznać zwierzęciu publicznemu obrońcę w celu obrony jego integralności. Chociaż ta możliwość jest zwykle zarezerwowana dla skrajnych przypadków poważnego nadużycia, które zagraża przetrwaniu zwierzęcia.
Oprócz tego, co mówi prawo, musimy także zwracać uwagę na opinię publiczną. Dla wielu ludzi wciąż dziwnie brzmi, że zwierzę może mieć głos w sądzie.
Jeśli jednak sprawcy mają prawo do obrony prawnika, nawet w sytuacjach oczywistego nadużycia, Dlaczego mielibyśmy odmawiać możliwości reprezentacji prawdziwym ofiarom, którymi są zwierzęta?
