Kamuflaż to forma adaptacji, ponieważ zwierzęta, które mają tę zdolność, pozostają niezauważone. W ten sposób unikają wykrycia lub rozpoznania, a jednocześnie przypominają środowisko lub jakiś obiekt nieożywiony w swoim środowisku.
Zaskakująca jest znajomość wszystkich form kamuflażu występujących u zwierząt, ponieważ dobór naturalny zachęca do najdziwniejszych i najbardziej specyficznych adaptacji w każdym ekosystemie. W tym artykule dowiesz się o 5 rodzajach kamuflaży zwierzęcych.
Dlaczego zwierzęta są zakamuflowane?
Jednym z najsilniejszych czynników selekcyjnych w przyrodzie jest drapieżnictwo. Z kolei kamuflaż zapewnia większe przeżycie lub lepsze możliwości pożywienia, ponieważ jest również używany przez zwierzęta do ukrywania się przed ofiarą. Z tego powodu można powiedzieć, że jest on używany do celów defensywnych i agresywnych, jak mówią nam badacze Martin Stevens i Sami Merilaita.
Dobrym przykładem tego zjawiska są ptaki z rodzaju Caprimulgus -pułapka na lelka lub pasterza. Ptaki te kamuflują się i przypominają otoczenie, w którym odpoczywają w ciągu dnia, aby uniknąć wykrycia przez ewentualne drapieżniki, na co wskazuje Uniwersytet w Exeter.
Rodzaje cripsis lub kamuflażu
Trudne do wykrycia zwierzę nazywamy tajemniczym. Niektóre formy crypsis mają przypominać otoczenie, wykorzystywać bioluminescencję do ukrywania cieni generowanych w środowiskach wodnych lub ozdabiać ciało przedmiotami z otoczenia - takimi jak liście i gałęzie - jak robią to niektóre kraby, owady i ślimaki.
Cryipsis - włączenie kolorów i wzorów, które uniemożliwiają wykrycie - ma również inne strategie. Oto niektóre z najczęstszych.
1. Dopasuj środowisko!
Tutaj, wygląd zwierzęcia zazwyczaj pasuje do koloru, lekkość i wzory jednego lub więcej środowisk. Dobrym przykładem jest kałamarnica, ponieważ może zmieniać swój wygląd, aby dopasować się do tła, a także zmieniać swój kształt, aby przypominać przedmioty, takie jak wodorosty lub kamienie.
Owady liściowe są kolejnym wyraźnym przykładem mimetyki Cryptis w królestwie zwierząt.
![](https://cdn.good-pets.org/5804302/5_tipos_de_cripsis_camuflaje_animal_2.jpg.webp)
2. Cieniowanie licznika
to jest acZapach znany również jako przeciwcienia, przeciwbarwienie lub prawo Thayera. Według BBC amerykański artysta Abbott Handerson Thayer był pierwszą osobą, która zbadała, a następnie opisała i zilustrowała ten wzór kolorystyczny.
Ten rodzaj kamuflażu zmniejsza kontrast zwierząt, które ciemnieją w górnej części pod wpływem światła, aby kształt zwierzęcia wydawał się bardziej płaski.
![](https://cdn.good-pets.org/5804302/5_tipos_de_cripsis_camuflaje_animal_3.jpg.webp)
3. Uciążliwa kolorystyka
Ta forma cripsis jest rozpoznawana przez przedstawienie zestawu znaków, które tworzą pozory fałszywych granic i granic, co utrudnia wykrycie lub rozpoznanie zwierzęcia, jego prawdziwego konturu i kształtu. Przykładem tego ubarwienia jest papuaski ptak Podargo lub żmija pyska.
![](https://cdn.good-pets.org/5804302/5_tipos_de_cripsis_camuflaje_animal_4.jpg.webp)
4. Fuzja przez ruch
Występuje, gdy znaki - takie jak paski - rozmywają się podczas ruchu, dopasowując się do koloru i wyrazistości otoczenia. Zapobiega to wykryciu zwierzęcia, gdy się porusza.
![](https://cdn.good-pets.org/5804302/5_tipos_de_cripsis_camuflaje_animal_5.jpg.webp)
5. Folie
Występuje, gdy ciało zwierzęcia – lub jego część – jest przezroczyste, co zmniejsza prawdopodobieństwo, że zostanie wykryte. Ta cecha wydaje się być idealnym kamuflażem, ponieważ ukrywanie nie zależy od tła ani zachowania: dopasowywane jest tylko tło, ponieważ to, co widać, jest dokładnie tłem, jak to ma miejsce w przypadku żab szklanych.
Innym podobnym rodzajem kamuflażu jest kamuflaż lustrzany. Dzieje się tak, ponieważ te zwierzęta mają odblaskowe ciała, takie jak szklanka toaletki. Przykładem tego są sardynki.
![](https://cdn.good-pets.org/5804302/5_tipos_de_cripsis_camuflaje_animal_6.jpg.webp)
Wszystkie te formy kamuflażu są żywym dowodem o tym, jak ważne dla zwierząt jest unikanie bycia ofiarą lub padanie ofiarą; najważniejsze czynniki selekcji w przyrodzie. Wielokrotnie kolor żywej istoty może oznaczać różnicę między życiem a śmiercią.