Skorek, znany również w potocznym języku jako cortapicha, nożyce tnące, nożyczki lub cortacapote, charakteryzuje się ruchomymi wypustkami, które ma na końcu odwłoka, podobnie jak nożyczki. Jak widać, ich przezwiska są dość obrazowe.
Ponadto jest owadem kosmopolitycznym, bardzo łatwym do znalezienia w ogrodach, na wsi i w miastach, dlatego jest dobrze znany wśród ludności. Mimo to rzadko słyszy się o skorce coś, co nie ma nic wspólnego z jej naturą jako szkodnika lub kontrolera. Oprócz tej debaty, tutaj znajdziesz kompletną dokumentację dotyczącą jego biologii, więc nie przegap niczego: to bardzo interesujące zwierzę.
Taksonomia i charakterystyka
Skorek otrzymuje naukową nazwęForficula auricularia i jest gatunkiem owada z rodzaju Dermaptera (rząd owadów charakteryzujący się dokładnie szczypcami na odwłoku) z rodziny Forficulids. Chociaż w tej rodzinie taksonomicznej istnieje około 70 gatunków, w tym artykule skupimy się tylko na jednym wymienionym.
Jednak jest coś ciekawego w klasyfikacji skorek. W 2020 roku artykuł ujawnił, że są to gatunki tajemnicze, to znaczy ich DNA różni się między kilkoma gatunkami, które wyglądają tak samo. Te badania genetyczne wykazały, że to, co było znane jako Forficula auricularia, jest co najmniej kompleksem 4 morfologicznie prawie identycznych gatunków: Forficula aeolica, Forficula mediterranea, Forficula dentata i Forficula auricularia.
Jeśli wykluczymy szczypce, ciało skorka ma 10–15 milimetrów długości, jest spłaszczone i elastyczne.Przedstawia wyraźnie rozpoznawalny dymorfizm płciowy, ponieważ pazury samców są zakrzywione i są większe niż pazury samic, które są proste. Dodatkowo mają 10 segmentów w brzuchu a samice tylko 8.
Chociaż rzadko widuje się go latającego, jest to gatunek skrzydlaty.
Siedlisko Skorek
Gatunek ten jest szeroko rozpowszechniony w zachodniej Azji, Europie i Afryce Północnej. Chociaż pochodzi z tych 3 regionów, na początku XX wieku został również wprowadzony na kontynent amerykański i do Australii.
Ich siedliska referencyjne są również bardzo zróżnicowane. Łatwo go znaleźć w ogrodach, pod korą żywych drzew lub martwych pni, pod kamieniami i długą listą innych zacienionych i wilgotnych miejsc. Jest dobrze znanym gatunkiem kosmopolitycznym, zwłaszcza w klimatach o niewielkich wahaniach temperatury, takich jak umiarkowana strefa Europy.
Jedzenie
Jest owadem wszystkożernym, który żywi się przede wszystkim roślinami w swoim otoczeniu. Jednak działa również jako organizm oczyszczający, ponieważ może konsumować rozkładającą się materię, zarówno roślinną, jak i zwierzęcą.
W tym miejscu pojawiają się kontrowersje dotyczące jej natury jako plagi lub kontrolera. Skorek, gdy rozmnaża się w sposób niekontrolowany w miejscu takim jak uprawa, może stać się niszczycielski, ponieważ zwykle preferuje pędy do żerowania i jest w stanie latać do najwyższych roślin. Jednak jest również używany do zabijania inwazji mszyc, ponieważ polują na nie również w celu zdobycia pożywienia.
Zachowanie skorek
Jest to nocny owad, który odpoczywa w ciemnych i wilgotnych miejscach w ciągu dnia. Ciekawe jest obserwowanie, w jaki sposób mogą żyć zarówno samotnie, jak iw koloniach, przy czym te pierwsze występują tylko wtedy, gdy samice odlatują w okresie godowym.
Ich główną formą komunikacji są bodźce chemiczne. Dorośli uwalniają feromony, aby spotkać się ze sobą w okresie godowym, które są odbierane przez chemoreceptory na czułkach. Mają również złożone oczy i włosy na czułkach, które dostarczają im informacji dotykowych.
Pazury są również używane do komunikowania się, zarówno podczas krycia, jak i jako zagrożenie.
Odtwarzanie
Sezon lęgowy skorek rozpoczyna się we wrześniu, kiedy to pary spotykają się pod ziemią w celu prokreacji. Samce machają szczypcami, by zabiegać o samicę, głaszcząc ją nimi i próbując ją złapać. Zapłodnienie jaj odbywa się wewnątrz samicy. Czasami podczas zalotów może pojawić się inny samiec, a następnie obaj walczą o samicę za pomocą szczypiec.
Późną zimą, wraz ze zbliżającą się wiosną, samice składają od 30 do 55 jaj w norze wykopanej w ziemi. Jest to gatunek, który opiekuje się jajami i pisklętami, dopóki nie usamodzielnią się w wieku 2 miesięcy. Nimfy w pierwszym etapie są karmione przez matkę, ale w drugim są już zdolne do wyjścia w poszukiwaniu własnego pożywienia.
Samice opiekują się również porzuconymi jajami innych przedstawicieli swojego gatunku.
Czy znasz te szczegóły dotyczące skorka? Rzadko poświęca się tak małym zwierzętom uwagę, jeśli nie chodzi o to, aby zdecydować, czy zasługują na życie w pobliżu nas, czy nie. Jest jednak bardzo ważnym członkiem ekosystemów, w których żyje, dlatego szacunek dla jego życia powinien być zawsze priorytetem.
