Mrówki to grupa owadów błonkoskrzydłych należących do rodziny Formicidae. Jest to niezwykle zróżnicowany takson, który skolonizował prawie każde środowisko na świecie, dając początek ponad 22 000 istniejących dziś gatunków (z których tylko około 13 800 zostało opisanych). Szacuje się, że zwierzęta te stanowią 15-25% biomasy zwierząt lądowych.
W tej ekscytującej grupie jest wiele gatunków i każdy ma swoje potrzeby, ale istnieje szereg uniwersalnych wskazówek, które każdy hodowca powinien wziąć pod uwagę, jeśli chce długofalowo dbać o mrówczą kolonię.Tutaj pokażemy Ci podstawy tego ekscytującego hobby.
1. Wyjaśnij podstawy kolonii mrówek
Z pewnością królowa bez skrzydeł w szklanej lub plastikowej tubie trafi w Wasze ręce. Większość kolonii mrówek powstaje w niewoli z jednej zapłodnionej samicy, w procesie znanym jako zakładanie. Zanim rozważysz utrzymanie mrowiska na dłuższą metę, musisz mieć jasność co do kast, które je tworzą:
- Królowa: jest sercem mrowiska iw większości przypadków jedynym okazem zdolnym do złożenia zapłodnionych jaj. Królowa rodzi się ze skrzydłami i opuszcza swoją pierwotną kolonię w poszukiwaniu samców. Po zapłodnieniu przechowuje nasienie kilku z nich w swojej spermatece, usuwa skrzydła i zakopuje się. Niektóre królowe żyją do 30 lat.
- Robotnice: rodzą się z zapłodnionych jaj złożonych przez królową, ale nie mają zdolności rozmnażania się i nie mają skrzydeł po wykluciu.Odpowiadają za rozbudowę mrowiska, utrzymanie larw, ochronę królowej i poszukiwanie pożywienia. Żyją znacznie krócej niż ich matka (zwykle mniej niż 1 rok) i można ich liczyć w kolonii w tysiącach.
- Samce: samce wykluwają się z niezapłodnionych jaj, które samica składa, gdy kolonia jest wystarczająco duża. Zawsze są uskrzydlone, a ich jedyną misją jest rozmnażanie się, po czym umierają w ciągu kilku dni.
- Księżniczki: to potencjalne królowe, które rodzą się ze skrzydłami, gdy kolonia dojrzeje. Uciekają, jeśli warunki są sprzyjające i starają się zapłodnić, aby znaleźć nowe mrowisko.
We wczesnych stadiach kolonii królowa składa jaja, z których rodzą się tylko robotnice, znane jako pielęgniarki. Ponieważ rodzą się w dość trudnych warunkach, a rezerwy energii matki są ograniczone, żyją krócej niż zwykli pracownicy.
2. Zidentyfikuj gatunek, który nabyłeś
Zanim przejdziesz dalej, musisz jasno określić wymagania swojego gatunku. Niektóre królowe są klaustralne i wykorzystują swoje rezerwy energii do złożenia pierwszych jaj, aż do wyklucia się karmicielek, podczas gdy inne są klaustralne i muszą udać się na teren żerowania, aby polować i spożywać białko.
Z drugiej strony cechy gatunku będą dyktować warunki, w jakich powinieneś trzymać swoją królową lub kolonię. Europejskie mrówki zazwyczaj znoszą szeroki zakres temperatur (od 15 do 30 °C), podczas gdy mrówki tropikalne nie powinny prawie nigdy spadać poniżej 23-24 °C. Wilgotność względna jest również parametrem, który należy wziąć pod uwagę.
Niektóre gatunki w suchym klimacie wymagają wilgotności 50-60%, podczas gdy niektóre mrówki azjatyckie wymagają 90% lub więcej.
3. Rura będzie Twoim najlepszym sprzymierzeńcem
Jak powiedzieliśmy w poprzednich wierszach, zdecydowana większość królowych jest kupowana w sklepach w tubie z „poidłem” zintegrowanym na końcu (wilgotny wacik). Jest to więcej niż wystarczające podłoże dla gatunków klauzurowych, ponieważ zapewnia królowej wystarczającą ilość wilgoci, aby mogła się nawodnić i złożyć jaja. W takich przypadkach nawet nie trzeba go karmić.
Kiedy wyklują się pierwsze pisklęta, należy zacząć dostarczać kolonii pożywienie w postaci słodkiego nektaru i martwych owadów (w większości przypadków, ale nie we wszystkich). Nie spiesz się i nie ruszaj mrówek z tuby, dopóki nie zobaczysz 20-25 robotnic. Zbyt wczesne wrzucenie ich do zbyt obszernego mrowiska tylko je zestresuje i umrze.
Ta zasada nie dotyczy gatunków półklaustralnych. Niektóre królowe są myśliwymi i potrzebują obszaru żerowania, aby polować nawet na własną rękę.
4. Nakarm mrówki zgodnie z ich wymaganiami
Pierwsze robotnice będą miały za zadanie nakarmić królową i pielęgnować ją podczas składania kolejnej partii jaj. Będzie można zobaczyć jak to robią poprzez trofalaksję, czyli bezpośrednie przenoszenie płynów z ust pielęgniarki na jej mamę.
W tym momencie musisz bardzo jasno określić, co dokładnie gatunek żywi się, aby dbać o swoją kolonię mrówek. Większość osobników zaliczanych do podrodziny Formicinae żywi się martwym białkiem (resztkami mięsa i umierającymi owadami) oraz nektarem. Z drugiej strony podrodzina Ponerinae jest znacznie bardziej agresywna, a jej okazy aktywnie polują na żywe bezkręgowce.
Gatunek Messor barbarus, jeden z najbardziej typowych, żywi się głównie nasionami. Jednak flagowe rodzaje (takie jak Camponotus) wymagają tylko martwego białka i słodkiego nektaru.
5. Wybierz odpowiednie mrowisko
Gdy kolonia urośnie wystarczająco duża, będziesz musiał przechylić rurkę (delikatnie) lub podłączyć ją do mrowiska, aby same robotnice i królowa mogły się wprowadzić. Niezwykle ważne jest, aby wybrać instalację odpowiednią dla gatunku, ponieważ bardzo często kolonia idzie do diabła, wybierając złe mrowisko po fazie zakładania wewnątrz tuby.
Ważne jest, aby nie używać mrowisk kanapkowych (piasek między 2 kryształami), z żelami lub innymi obcymi materiałami. Poszukaj instalacji wykonanych z konkretnych akryli dla mrówek, znacznie lepiej, jeśli są one nieprzeciekające. Niektóre modele są przeznaczone dla gatunków wymagających dużej wilgotności i wyposażone w wieże ciśnień lub gąbki ze zbiornikami do nawilżania środowiska.
Z kolei mrowiska typu ytong bardzo się przydadzą dla gatunków tropikalnych, które wymagają wyjątkowo dużej wilgotności. Pamiętaj, że będziesz musiał od czasu do czasu wstrzykiwać wodę do tych obiektów, aby utrzymać tę wartość na stałym poziomie 90%.
Dbaj o swoją kolonię mrówek: ciesz się i nie trać czujności!
Kiedy królowa i robotnice przeniosą się, a mrowisko ma około 40-50 osobników, fundacja zostanie zakończona, a kolonia zacznie rosnąć wykładniczo. Królowej trudno jest umrzeć w tym momencie, ale nigdy nie powinieneś tracić czujności. Postępuj zgodnie ze wskazówkami, które pokazujemy, aby skutecznie dbać o swoją kolonię mrówek przez cały czas:
- Usuwaj pozostałości, które nie są okresowo spożywane. Niezastosowanie się do tego będzie sprzyjać długotrwałym infekcjom i chorobom w kolonii.
- Diapauza (jeśli gatunek tego wymaga). Niektóre gatunki mrówek potrzebują spadku temperatury w okresie zimowym, aby dobrze się rozwijać, coś podobnego do hibernacji ssaków. Nie pomijaj tego kroku, jeśli twoja kolonia tego potrzebuje.
- Uważaj na roztocza. Roztocza są jednym z największych zagrożeń w myrmekologii. Jeśli wykryjesz je w którymś ze swoich gniazd, drastycznie obniż wilgotność (mniej niż 60%) i izoluj kolonię do czasu jej dezynfekcji.
Oprócz powyższego należy pamiętać, że nie wszystkie gatunki pozostają takie same, a niektóre mają bardzo specyficzne wymagania. Sekret długoterminowej opieki nad kolonią mrówek polega na dokładnym poznaniu wymagań poszczególnych osobników przed ich pozyskaniem i podczas pielęgnacji mrowiska.
