10 ciekawostek o świerszczach

Z pewnością kiedykolwiek słyszałeś przenikliwy dźwięk w nocy, kiedy spacerowałeś po okolicy. Niewątpliwie ten kolor, który plami suche i ciemne miejsca, jest spowodowany stridularnym hałasem samca świerszcza, który aktywnie szuka partnera do rozmnażania. Czy poza umiejętnością śpiewania znasz jakieś inne ciekawostki dotyczące świerszczy i ich krewnych?

Świerszcze to owady i jako takie mają kilka cech wspólnych dla zdecydowanej większości innych sześcionogów: 3 pary nóg, tagmaty podzielone na głowę, tułów i odwłok oraz czułki czuciowe. W każdym razie ta grupa ma pewne uderzające cechy, które wyraźnie odróżniają ją od innych owadów.Tutaj przedstawiamy 10 z nich.

1. Świerszcze to nie tylko jeden gatunek

Termin „świerszcz” nie ma znaczenia taksonomicznego, ponieważ nie odnosi się do konkretnego gatunku występującego na całym świecie. Kiedy tworzymy ten termin, mamy na myśli owady sześcionożne z rzędu Orthoptera, takson, który z kolei obejmuje świerszcze, koniki polne i latającą szarańczę.

W szczególności świerszcze należą do nadrodziny Grylloidea i rodziny Gryllidae. Jak wskazuje portal Wildlife Journal, w tej ostatniej grupie jest około 900 gatunków, z czego około 100 można spotkać w Stanach Zjednoczonych. Największa różnorodność tych owadów występuje w regionach tropikalnych w pobliżu Zwrotnika Raka.

Termin „świerszcz” można ukuć dla ponad 900 różnych gatunków ortoskrzydłych.

2. Świerszcze mają wspólny plan ciała

Wszystkie gatunki świerszczy mają pewne wspólne cechy. Mają cylindryczne korpusy, okrągłe głowy i bardzo wydłużone czułki. Za głową znajduje się masywny przedplecze, a odwłok kończy się parą charakterystycznych wyrostków cerci, czuciowych lub szczątkowych. Tylne nogi mają wysoko rozwiniętą kość udową, wyspecjalizowaną w poruszaniu się poprzez skakanie.

3. Jego dystrybucja jest kosmopolityczna

Świerszcze występują w prawie wszystkich częściach świata, z wyjątkiem tych na szerokości geograficznej 55° lub wyższej. Są zwierzętami ektotermicznymi, dlatego temperatura ich ciała zależy od środowiska. Ponieważ nie mogą samodzielnie wytwarzać ciepła, nie są w stanie kolonizować ekstremalnie zimnych środowisk.

Owady te występują w wielu różnych siedliskach, od plaż po jaskinie, lasy, łąki, krzewy i wiele innych mikroekosystemów. Większość gatunków żyje częściowo pod ziemią i tworzy swoje schronienia pod ziemią na płytkich głębokościach.

4. To zwierzęta z bardzo małą obroną

Poza ugryzieniem owady te są dość bezbronne w obecności drapieżników. Z tego powodu kolejną ciekawostką świerszczy jest ich zdolność pozostawania niezauważonym w środowisku. Zjawisko to znane jest jako Crypsis, czyli bycie niewidzialnym dla oczu zagrożenia.

Świerszcze mają zwykle ciemne i ziemiste kolory, doskonale wtapiające się w podłoże. Ponadto szczyt aktywności mają poza norami w nocy, kiedy są jeszcze trudniejsze do zauważenia. Pomimo swoich strategii obronnych są podstawowym źródłem białka wielu gatunków ptaków i ssaków.

5. Czy świerszcze potrafią latać?

Obecność skrzydeł jest cechą ogólną u prostoskrzydłych, ale należy zauważyć, że niektóre świerszcze z podrodziny Nemobiinae ich całkowicie nie mają. Inne gatunki mają małe przednie skrzydła i nie mają tylnych skrzydeł lub odwrotnie.Ogólnie rzecz biorąc, grupy świerszczy z bardziej rozwiniętymi tylnymi skrzydłami są zwykle lepszymi lotnikami.

Niektóre gatunki świerszczy latają całkiem dobrze, podczas gdy inne ledwo odrywają się od ziemi.

6. Pieśń świerszczy: jedna z najsłynniejszych ciekawostek

Bez wątpienia jedną z najbardziej uderzających ciekawostek świerszczy jest umiejętność „śpiewania” samców. Ten ostatni termin umieściliśmy w cudzysłowie, ponieważ emitowany dźwięk nie jest piosenką jako taką, ale zjawiskiem znanym jako stridulacja.

Typowy mechanizm stridulacji składa się z struktury z ząbkowaną krawędzią (drapak), która porusza się po powierzchni z małymi falami (ciało). W procesie pocierania powstają bardzo słyszalne wibracje. W przypadku świerszczy elytra (skrzydła) działają jak drapaki i wydają dźwięki, ocierając się o siebie.

7. Świerszcze są wszystkożerne

W niewoli większość świerszczy je wszystko: karmę dla psów, warzywa, mięso, martwe zwierzęta, nasiona, owoce i wiele więcej. Jednak niektóre gatunki są ściśle roślinożerne i żywią się młodymi pędami roślin w środowisku naturalnym. Inne są drapieżne i szukają ofiar w postaci jaj, owadów, a nawet małych gadów.

8. Mają bardzo wyraźny dymorfizm płciowy

Świerszcze wykazują bardzo wyraźny dymorfizm płciowy: samce są mniejsze od samic, mają mniej masywny odwłok i przede wszystkim brak pokładnika. Z drugiej strony kobiety mają tę bardzo długą strukturę zlokalizowaną między 8 a 9 segmentem brzucha.

Funkcją pokładnika jest umożliwienie przejścia jaj na zewnątrz. Ponadto ze względu na swoją długość ułatwia samicom zakopywanie jaj pod ziemią bez konieczności kopania i zużywania energii w tym procesie.Jest to bardzo ważne, ponieważ samce i inne gatunki owadów często żywią się jajami.

9. Hierarchia jest ustalana przemocą

Chociaż wydają się łagodne, samce świerszczy dają z siebie wszystko, jeśli chodzi o rozmnażanie. Zaczynają ze sobą walczyć ocierając się czułkami i pokazując szczęki, ale jeśli to nie wystarczy, chwytają i pchają, aż jeden z rywali ulegnie. Kiedy okaz zdobędzie dominację, będzie to ten, który śpiewa ponad resztą.

Co ciekawe, badania wykazały, że dominujące świerszcze mają silniejszy układ odpornościowy niż świerszcze podrzędne. W ten sposób piosenki byłyby uczciwymi sygnałami jakości genetycznej zalotników, aby samice wybrały partnera hodowlanego.

10. Świerszcze to doskonałe jedzenie

Chociaż antropocentryczne podejście do natury nie pozwala nam jej dostrzec, należy podkreślić, że świerszcze są doskonałym źródłem składników odżywczych, zarówno dla człowieka, jak i dla innych zwierząt wszystkożernych czy owadożernych.Nic więc dziwnego, że w krajach azjatyckich konsumpcja tych prostoskrzydłych staje się coraz bardziej powszechna.

Nie idąc dalej, w Tajlandii jest około 20 000 aktywnych hodowców krykieta, którzy produkują 7500 ton żywności rocznie. „Mąka” wytwarzana przez suszenie i mielenie tych owadów staje się coraz bardziej powszechnym dodatkiem do ciastek, makaronów i innych produktów spożywczych.

Jak widać, świerszcze mają imponujące cechy, które wykraczają daleko poza ich ćwierkanie czy stridację. Następnym razem, gdy usłyszysz taki ton emitowany w nocy, przypomnij sobie hierarchię i fascynujące zachowanie tych prostoskrzydłych.