Gorzodziób to ptak drapieżny o jednej z najciekawszych diet na świecie. Występuje głównie w Hiszpanii i słynie z migracji, które przechodzą przez Cieśninę Gibr altarską. Wielkość ich pazurów i szybkość sprawiają, że te skrzydlate zwierzęta stanowią największe zagrożenie dla pełzających zwierząt.
Te ptaki drapieżne należą do rzędu Falconiformes, więc są bliskimi krewnymi jastrzębi, sępów i pustułek. Konkretnie, w kolejnych wierszach odnosimy się do gatunku Circaetus gallicus, pięknego orła dziennego. Przeczytaj wszystko, co musisz o niej wiedzieć.
Siedlisko orła krótkopalczastego
Ten orzeł woli szukać obszarów o małym zasięgu, ponieważ taka konformacja środowiskowa znacznie ułatwia mu polowanie. Z tego powodu jest rozprowadzany przez ekosystemy z zaroślami, zajmując dystrybucję rozciągającą się od Półwyspu Iberyjskiego do Indii. Ponieważ zamieszkuje znaczną część Europy, jest również nazywany wężem europejski z krótkimi palcami.
Ten ptak potrzebuje drzew do założenia gniazda. Z tego powodu zajmuje również niektóre obszary z wystarczającą ilością sosen, dębów, dębów lub dębów korkowych. To powoduje, że miejsca z lasami przerwanymi działalnością rolniczą są jednymi z ich ulubionych, ponieważ mają drzewa i otwarte tereny do polowań. Wybiera również obszary z dużą liczbą węży, ponieważ jest to jedna z jego ulubionych zdobyczy.
Cechy fizyczne
Krótkopalczasty może mierzyć od 62 do 69 centymetrów długości, a odległość między skrzydłami dochodzi do 178 centymetrów.Ten ptak wyróżnia się szeroką głową z małym dziobem i żółto-pomarańczowymi oczami. Ponadto jego upierzenie zwęża się u nasady ogona, nadając mu typowy kształt wachlarza. Przyjrzyjmy się bliżej niektórym jego cechom.
Upierzenie
Brzuch jego ciała jest pigmentowany bladymi kolorami i ciemnobrązowymi plamami. Tymczasem na grzbiecie jego pióra są brązowe, które całkowicie ubierają ptaka. Na ogonie obserwuje się 3 lub 4 ciemne pasma otaczające brzegi upierzenia. Chociaż ten wzór jest ogólny, ubarwienie może być jaśniejsze lub ciemniejsze w zależności od okazu.
Palce
Palce u tego ptaka są krótkie, niebieskawoszare i zakończone potężnymi czarnymi szponami. W rzeczywistości uważa się to za rzadkie, ponieważ są one dość niskie jak na ptaka ich wielkości. Z tego powodu w języku angielskim gatunek ten nazywany jest orłem krótkopalcowym lub orłem krótkopalcowym. Dzięki tej nietypowej cesze jest w stanie schwytać małą i nieuchwytną zdobycz.
Oczy
Z kolei oczy tego ptaka drapieżnego zmieniają kolor w miarę wzrostu, od żółtego u młodych do pomarańczowego u dorosłych. Co więcej, pozycja, jaką zajmują, różni się od innych ptaków drapieżnych, ponieważ pozwala im mieć lepszy widok, skupiając zdobycz z większą precyzją. Jest to zrozumiałe: musi być przygotowany do poszukiwania bardzo małej zdobyczy.
Zachowanie orła z krótkimi palcami
Orły krótkopalczaste są terytorialne i często wykonują loty okrężne, aby chronić swoje młode i gniazda. Z tego powodu organizm ten jest zwykle samotny lub żyje samotnie ze swoim partnerem, z wyjątkiem migracji, podczas których grupuje się z innymi okazami lub gatunkami.
Co więcej, w obecności kolejnego orła krótkopalczastego każdy dorosły osobnik zaczyna wykonywać groźny lot, w którym pióra na karku stają mu dęba, a skrzydła są w pełni rozpostarte.Oprócz tego uruchamia swoją ostrzegawczą wokalizację i pokazuje swoje pazury jako zagrożenie.
Sposób polowania
Podczas polowania orzeł ten może prezentować lot w zawisie, co odnosi się do zdolności pozostawania „statycznie w powietrzu”. Osiąga to, utrzymując równowagę między siłą wiatru a machaniem skrzydłami. Dzięki temu może poświęcić czas na zlokalizowanie ofiary i przeprowadzenie skutecznego ataku.
Ten ptak jest dzienny i spędza większość dnia na polowaniu, wybierając największą zdobycz. Korzystaj też z najzimniejszych godzin dnia, ponieważ wtedy gady nie mają dobrej mobilności - są ektotermiczne. Mimo to wraz ze wzrostem temperatury otoczenia szukają innych ofiar, np. gryzoni.
Ze względu na skład diety ptak ten może napotkać niektóre jadowite zwierzęta. W rzeczywistości jednym z jego najlepszych atutów jest gęste upierzenie, które pomaga mu unikać niebezpiecznych ukąszeń.Biorąc pod uwagę wszystkie te dane, nie jest zaskakujące, że ma 60% skuteczność w swoich polowaniach, co oznacza, że 3 na 5 ataków są udane.
Ruchy migracyjne
Chociaż jego populacja koncentruje się w Hiszpanii, gatunek ten ma ruchy migracyjne, które pomagają mu spędzić zimę w bardziej umiarkowanych obszarach. Aby dotrzeć do celu, wykorzystują lot bierny, w którym planują wykorzystać prądy wiatru. Udaje im się przebyć do 230 kilometrów podczas migracji wiosennej i 236 kilometrów jesienią - dziennie -.
Zimowa Migracja
Ten raptor odbywa podróż w połowie września i na początku października. W tym czasie dorosłe okazy mogą podróżować samotnie, w parach lub w małych grupach. Zwykle podróżują przez Morze Śródziemne, aż docierają do Cieśniny Gibr altarskiej, skąd niektórzy przenoszą się do Afryki lub udają się na południe Francji.
Wiosenna Migracja
Występuje między marcem a kwietniem, kiedy ptaki wracają do Hiszpanii, a dorosłe osobniki przybywają jako pierwsze. Ich trasa jest taka sama i większość przechodzi przez Cieśninę Gibr altarską, jednak pisklęta mogą spędzić lato w północno-zachodniej Afryce.
W tym czasiemożna zobaczyć orły krótkopalczaste śpiące w towarzystwie. To jeden z nielicznych momentów, w których docenia się stadność gatunku.
Linienie upierzenia
Aby osiągnąć dojrzałość, ptaki te przechodzą serię linień, które wykazują niewielkie różnice w kolorze. W rzeczywistości, zgodnie z artykułem opublikowanym w czasopiśmie naukowym British Birds, wiek jest skorelowany z ich upierzeniem, a młode mają jaśniejsze odcienie niż dorośli.
Podobnie jak u innych ptaków, wylinka tego orła jest częściowa, więc tylko część piór jest zmieniona. U młodych ludzi proces ten rozpoczyna się między marcem a kwietniem, a kończy we wrześniu lub październiku.Ze swojej strony dorośli zaczynają i kończą miesiąc później. Chociaż nie wiadomo na pewno, uważa się, że po przejściu tej zmiany 3 lub 4 razy ptak osiąga dojrzałość płciową.
karmienie orła krótkopalczastego
Jego dieta opiera się na spożywaniu gadów, choć potrafi też polować na gryzonie, ptaki i płazy. Otrzymuje nazwę „culebrera”, ponieważ co najmniej 55% jego diety opiera się na jedzeniu węży. W rzeczywistości, kiedy opiekuje się swoimi młodymi, wybiera te największe, aby zabrały je do swoich gniazd, zdobywając pokarm dla piskląt.
Orzeł zjada owady
Chociaż nie jest to powszechne, ten ptak drapieżny jest w stanie zjadać owady podczas migracji, co jest odpowiedzią na konkurencję, jaką ma z innymi ptakami. W ten sposób nie musisz marnować energii i możesz sporadycznie pokryć inne nisze. Mimo to zachowanie to zaobserwowano tylko u młodych, ponieważ trudniej jest im zdobyć pożywienie.
Reprodukcja orła krótkopalczastego
Rytuał godowy tego gatunku nie jest wcale efektowny, ponieważ samiec lata wokół samic tylko przez kilka chwil i czasami przynosi jedzenie jako ofiarę. Pod koniec zalotów oboje ustalają swoje terytorium, szukając obszarów o szerokiej dostępności pożywienia. Wszystko to dzieje się około dwóch tygodni po przybyciu na ten obszar podczas wiosennej migracji.
Jeśli samica zaakceptuje zaloty, obie rozpoczynają proces budowy gniazda. W tym celu samiec szuka materiałów, a samica buduje konstrukcję. Zwykle gniazda mają średnicę od 50 do 100 centymetrów.
Pod koniec kwietnia orły składają jedno jajo, z którego wykluwają się 42 do 47 dni później. Matka przez cały czas będzie opiekować się jajkiem, podczas gdy ojciec będzie odpowiedzialny za dostarczanie pożywienia.Jeśli coś stanie się z jajkiem, zanim się wykluje, samice orłów mogą zastąpić je innym tylko raz.
Gdy pisklę się wykluje, rodzice spędzają na jego ochronie od 60 do 78 dni. Po upływie tego czasu pisklę jest w stanie samodzielnie latać, opuszczając gniazdo na czas, aby rozpocząć zimową migrację.
Stan ochrony
Ten orzeł drapieżny jest sklasyfikowany jako gatunek najmniejszej troski, co nie znaczy, że nie jest zagrożony, tylko że jego populacja się nie zmniejszyła. Istnieje jednak ogromny problem związany z jego siedliskiem, ponieważ fragmentacja i niszczenie lasów przyniosło poważne konsekwencje.
Po pierwsze, ten organizm jest ściśle związany z rozmieszczeniem jego ofiar, więc jeśli zostaną zredukowane, może to wpłynąć na ich populacje. Obecnie zmiana powierzchni upraw spowodowała spadek zagęszczenia niektórych gatunków gadów.Ponadto niektóre ptaki tracą obszary lęgowe, więc mają mniej miejsca do zajmowania.
Jak zwykle w przypadku niektórych ptaków, gadożercy również mają problemy z nielegalnym polowaniem i chwytaniem. Taka sytuacja może prowadzić do problemów dla gatunku i spadku jego populacji w dłuższej perspektywie.
Choroby orłów krótkopalczastych
Choroby przenoszone przez te ptaki obejmują inwazje nicieni, przywr, tasiemców i acantocefalów, a także silniejsze infekcje, takie jak salmonelloza. W niektórych okazach wykryto nawet przeciwciała przeciwko Toxoplasma gondii, co może oznaczać, że ptaki cierpią na tę pasożytniczą chorobę.
Choć nie jest zwierzęciem zagrożonym wyginięciem, to jednak jest podatne na działanie ręki człowieka. To po raz kolejny podkreśla, jak ważne jest zachowanie równowagi między konsumpcją a eksploatacją zasobów naturalnych.Nie tylko my, ludzie, jesteśmy zależni od planety i jeśli wkrótce się tego nie nauczymy, możemy zniszczyć wszystko wokół nas.
