Do niedawna kałamarnicę olbrzymią uważano za fantastyczną istotę z legend żeglarzy. Kiedy tak duże zwierzę pojawiło się na plaży, sugerowano, że to inny gatunek, ale wygląda na to, że w ostatnich latach naukowcy zmienili zdanie.
Mitologia wokół gigantycznej kałamarnicy
Jedna z pierwszych wzmianek o kałamarnicy olbrzymiej pochodzi od Arystotelesa w IV wieku pne. Niedługo potem Pliniusz Starszy opisał także głowonoga ważącego prawie 320 kilogramów i wielkości beczki.
Norweskie legendy obejmują wielką mitologiczną istotę, krakena, który uwięził statki i miał długość do tysiąca metrów.Ta liczba trafi do literatury: Jules Verne opisuje jedną z 20 000 lig podmorskiej żeglugi, a Herman Melville wymienia inną w Moby Dicku.
Jednak opis tych zwierząt różnił się znacznie w zależności od tego, kto o nim mówił. Arystoteles zwrócił uwagę, że mierzyła ona „pięć sążni”, podczas gdy Wikingowie zwiększyli jej rozmiary np. do kilku kilometrów. Pomimo jasnego obrazu tego, jak fizycznie wygląda gigantyczna kałamarnica, wydawało się, że nikt nigdy jej nie spotkał.
Historia jego odkryć
Pierwszy empiryczny dowód na istnienie takiego zwierzęcia zaczął pojawiać się w XIX wieku. Powstanie prasy relacjonowało wypadki, które miały wtedy miejsce.
Będziemy musieli poczekać do pierwszej dekady XXI wieku, aby upewnić się, że legendy nie wymyśliły tej istoty: w 2004 roku trawler po raz pierwszy złowił kałamarnicę olbrzymią, a po wielu poszukiwaniach w 2006 roku pierwszy został złapany na wideo z żywym okazem.
Od tego czasu odkrycia i kontakty z gigantycznymi kałamarnicami następowały po sobie. Oprócz wyrzuconych na brzeg szczątków znaleziono je w żołądkach kaszalotów, ich głównego drapieżnika.
Wreszcie uruchomiono programy naukowe mające na celu ich odnalezienie i zbadanie. Szacuje się, że obecnie znaleziono ponad 1000 okazów, chociaż prawie wszystkie z nich to szczątki lub zwłoki.
Co wiemy dzisiaj o kałamarnicy olbrzymiej
Dzisiaj bardzo niewiele wiadomo o kałamarnicy olbrzymiej. Wiadomo, że należą do rodzaju głowonogów, ale nie ma zgody co do liczby różnych gatunków. Mówi się, że istnieje do 20 różnych, chociaż inni zwracają uwagę, że jest to jeden gatunek szeroko rozpowszechniony na całej planecie.
Fizycznie bardzo przypomina zwykłą kałamarnicę. Jego ciało jest podzielone na głowę lub płaszcz i macki.Istnieje duży dymorfizm płciowy, a samice są znacznie większe od samców: maksymalny znany rozmiar samicy wynosił 14 metrów długości, podczas gdy samce osiągają 10 metrów.
Pomimo swoich rozmiarów są stosunkowo lekkimi zwierzętami: największą częścią ich ciała są macki, które mogą sięgać trzykrotnie długości ich płaszcza. Podobnie jak inne głowonogi, ma na mackach setki przyssawek o średnicy do 5 centymetrów.
Znalezione kałamarnice olbrzymie ważą od 100 do 300 kilogramów; samice są wyraźnie cięższe i większe od samców. Jednak naukowcy są świadomi, że zwykle znalezione okazy to pisklęta lub młode osobniki, które wciąż się rozwijają.
Niewiele wiadomo o tym, jak się rozmnażają i jak się rozmnażają. Uważa się, że ich długość życia wynosi od roku do trzech lat, co czyni je najszybciej rosnącymi zwierzętami na całej planecie: od urodzenia do osiągnięcia wagi 100 kilogramów minęłyby zaledwie miesiące.
siedlisko gigantycznych kałamarnic
Kałamarnica olbrzymia ma bardzo rozległe siedlisko. Szczątki tych zwierząt pojawiły się we wszystkich oceanach planety, choć w mniejszym stopniu w wodach tropikalnych i polarnych, czyli w wodach o ekstremalnych temperaturach.
Pierwszy żywy okaz uchwycony na wideo był u wybrzeży Japonii; na wszystkich kontynentach zdarzały się wypady na brzeg, ale jednym z najbardziej znanych był Bares (Galicja), odkąd dotarł żywy do plaży i umarł na piasku. To była mała samica i doznała śmiertelnych obrażeń w walce z inną kałamarnicą olbrzymią.
Jest to zwierzę żyjące w głębinach morskich, ale udokumentowano, że może wypływać na powierzchnię, aby łowić ryby. Pierwsze nagranie żywego osobnika uzyskano po zwabieniu go przynętą i podniesieniu na kilka metrów z głębokości.
Ich ofiary i drapieżniki
Najbardziej wiadomo o tych zwierzętach jest ich dieta, ponieważ jasne dane można uzyskać z sekcji zwłok osieroconych kałamarnic olbrzymich. W ich żołądkach pojawiły się mięczaki, małe skorupiaki i średniej wielkości ryby, zwłaszcza dorsze.
Jak poświadczyła samica, która zginęła w Bares, prowadzą aktywne polowanie, w którym mogą walczyć z rówieśnikami o zdobycz. Ale nie tylko ze sobą walczą:
Jak dotąd jedynym znanym drapieżnikiem jest kaszalot. Jednak kałamarnica olbrzymia nie daje się złapać, a blizny wokół ust kaszalotów pozwalają wyczuć, że między tymi dwoma ogromnymi istotami toczą się prawdziwe podwodne walki.
Do tej pory był to mit, ale wygląda na to, że mamy wystarczające dowody na istnienie kałamarnicy olbrzymiej. Wciąż jednak wiemy o nim za mało, a przed nami jeszcze wiele lat odkryć i badań, abyśmy mogli dogłębnie poznać tego podwodnego kolosa.
Główne źródło obrazu | http://factins.com/
