Impart śnieżny jest prawie nieznanym kotem: ma tak ekstremalne środowisko i jest tak dobrze zakamuflowany, że bardzo trudno go zbadać. Aby dowiedzieć się, co wiemy o tym zwierzęciu, zapraszamy do dalszej lektury.
Funkcje Snow Leopard
Chociaż do niedawna uważano go za lamparta ze względu na kolor jego futra, ostatnie badania DNA wykazały, że w rzeczywistości jest bliżej spokrewniony z panterami. Jest mniejszy od tych dużych kotów: mierzy około 56 centymetrów w kłębie i do 150 centymetrów długości bez ogona.
Dlatego też są lżejsze: dorosłe osobniki zwykle ważą od 25 do 50 kilogramów, chociaż w określonych momentach odkryto samce tak duże, że dochodziły do 75 kilogramów; w ekstremalnych warunkach odkryto samice ważące zaledwie 22 kilogramy.
Pod względem wyglądu lampart śnieżny jest szary z czarnymi plamami na tułowiu, głowie i szyi; znaczenia na grzbiecie i ogonie są większe niż na reszcie ciała. W porównaniu z innymi kotami ogon jest wyjątkowo gruby, ponieważ używa go do ogrzewania się w nocy.
Fizycznie łatwo zauważyć, że część jego cech fizycznych jest przystosowana do ekstremalnego środowiska, w którym żyje: oprócz grubego ogona i kolorów, które pozwalają mu wtapiać się w skały i śnieg , jego sierść jest znacznie grubsza i dłuższa niż u innych kotów, a jego ogromne nogi pokryte są sierścią, która chroni przed zimnem i zapobiega poślizgom.
W przeciwieństwie do zwierząt pustynnych, które muszą odprowadzać ciepło, lampart śnieżny ma małe uszy, aby uniknąć utraty przez nie temperatury ciała. Ponadto używa ogona jako magazynu tłuszczu, aby zawsze mieć dostępną energię.
Jedną z najbardziej uderzających cech tego kota jest to, że nie ryczy, mimo że teoretycznie ma gardło, które na to pozwala. Zamiast tego może miauczeć, syczeć i wydawać dźwięk, który jest odpowiednikiem mruczenia pantery: prusten.
Karmienie pantery śnieżnej
Impart śnieżny jest mięsożernym kotem i aktywnym łowcą: to znaczy sam poluje na swoją ofiarę, choć możliwe, że jeśli natrafi na szczątki innego myśliwego, nie zmarnuje ich.
Rytuał łowiecki lamparta śnieżnego jest spektakularny: często atakuje swoją ofiarę w zasadzkę z góry.To znaczy kamufluje się na półce skalnej i czeka, aż ofiara przejdzie pod nią. Następnie wskakuje na nich i goni ich po spadkach i skałach, dopóki nie jest w stanie ich złapać.
To zwierzę jest bardzo silne i odważne: zwykle poluje na duże ofiary, takie jak konie, krowy, owce, a nawet wielbłądy. W przypadku tej klasy zdobyczy może trwać do dwóch tygodni bez konieczności ponownego polowania. Może również żywić się małymi ssakami, ale zazwyczaj wybiera zdobycz ważącą ponad 40 kilogramów.
Habitat śnieżnej pantery
Plamery śnieżne występują w całej Azji Środkowej: widziano je w Chinach, Bhutanie, Nepalu, północnych Indiach, Pakistanie, Rosji i Mongolii; Na wszystkich tych terytoriach widać, że są obszary górskie, a wiele z nich należy do Himalajów.
To zwierzę żyje na wysokości od 2000 do 4000 metrów nad poziomem morza, chociaż w niektórych okresach obserwowano je na wysokości 6000 metrów w Himalajach.Biorąc pod uwagę, że teren jest stromy i żyją na dużej wysokości, rzadko spotykają ludzi i bardzo trudno jest je zlokalizować, aby je zbadać.
Dlatego tak naprawdę niewiele wiadomo o tym zwierzęciu. Całkowita liczba jego populacji nie jest znana, chociaż szacuje się, że jest ich mniej niż 5000: jest klasyfikowany jako zwierzę zagrożone. Jeśli chodzi o ich cechy fizyczne i nawyki, badano okazy w niewoli, ponieważ bardzo trudno je zlokalizować.
Lampart śnieżny, znany również jako lampart śnieżny, to rzadki kot. Jedną z jego wspaniałych cech jest gruby ogon, a także szersze niż zwykle nogi. Żyje w pasmach górskich Azji Środkowej i jest klasyfikowany jako gatunek zagrożony: jego największym zagrożeniem są zmiany klimatyczne i niszczenie jego siedlisk.
