Trachemys callirostris jest powszechnie znany jako żółw pomarańczowolicy, chociaż musisz dokładnie przyjrzeć się, który z dwóch podgatunków znalazłeś. Gatunek ten występuje endemicznie w trzech krajach Ameryki Południowej: północnej Kolumbii; północno-zachodnia Wenezuela i południowy Meksyk (Tabasco).
Siedlisko i cechy Hicotea
Kiedy mowa o siedliskach hicotea, kluczowym słowem jest bagno, ponieważ te żółwie żyją w miejscach wolno płynących, gdzie dominuje błoto. Ponadto można je znaleźć w roślinności podwodnej lub na jej powierzchni.
Dlatego, gdy są w niewoli, ich wybiegi muszą być trzymane jak najbliżej dzikich warunków. Jednym z podstawowych czynników jest utrzymanie czystości terrarium, a zwłaszcza wody. Ponieważ jest to możliwe źródło przenoszenia chorób.
Nazwa żółwia odnosi się do opisu morfologii ich ciała, a także cech, które pozwalają odróżnić je między podgatunkami a innymi gatunkami żółwi lądowych.
Rodzaj Trachemys składa się z 15 gatunków
Chociaż w tym artykule skupiono się na żółtodziobie, jego rodzaj Trachemys obejmuje łącznie 15 różnych gatunków. Niektóre z nich, jak w przypadku T. callirostris, obejmują podgatunki: T. c. callirostris i T.c. chiczirowicze.
Aby rozpoznać jeden lub drugi podgatunek, musisz spojrzeć na 3 cechy: rozmiar; plamy i koloryt ciała.podczas gdy Tc callirostris wyróżnia się mocnym ubarwieniem; okazy T.c. chichiriviche mają bardziej matowy kolor. Dodatkowo w tym drugim jego rozmiar jest większy.
Ocelos i zmieniające się odcienie w zależności od wieku
Jedną z charakterystycznych cech tego gatunku jest duża liczba oczek obecnych zarówno na szyi, brodzie, jak i na pancerzu. Charakterystyczna jest również tonacja tego ostatniego. Dzięki temu młodociane okazy wyróżniają się jasną tonacją, która blaknie wraz z wiekiem.
Dymorfizm płciowy u hicotea
Według badań, takich jak Bock i in., samice są nieco większe od samców. Skorupa pierwszego osiąga długość 35 cm, drugiego około 33 cm. Ale to nie jedyna funkcja, możesz również spojrzeć na następujące:
- Głowa. Szersze u kobiet.
- Szyja. Dłuższe i grubsze u samców niż u samic.
- Pazury. W przeciwieństwie do innych gatunków z rodzaju nie wykazują różnic w pazurach kończyn dolnych.
- Melanizm. W niektórych populacjach kobiety są bardziej melanistyczne niż mężczyźni.
Zmierzch i wszystkożerca
Jeśli chodzi o dietę, hycoteas to wszystkożerne gady, które mają zróżnicowaną dietę. Warzywa przeważają nad rybami, mięczakami czy resztkami skorupiaków. Z drugiej strony jest to zwierzę o zmierzchu, takie jak króliki, oceloty i wiele innych.
Czy żółw jest niebezpieczny?
Żółw pomarańczowouchy sam w sobie nie jest gatunkiem niebezpiecznym, chociaż należy zachować ostrożność, jeśli adoptuje się małego żółwia. Na przykład, czy wiesz, że żółwie mogą być nosicielami patogennych mikroorganizmów, takich jak Salmonella?
Kiedy choroba jest przenoszona między różnymi gatunkami, takimi jak ludzie i zwierzęta, nazywa się to chorobą odzwierzęcą. Tego typu wydarzenia nasiliły się wraz z przyjęciem egzotycznych gatunków jako zwierząt domowych. A ślizgacz pomarańczowouchy jest jednym z tych gatunków.
Jeśli nie wiesz, czym jest Salmonella, ogólnie mówiąc jest to bakteria powodująca ciężkie choroby przewodu pokarmowego. Chociaż ta choroba nie jest groźna dla dorosłych, może być niebezpieczna dla dzieci, osób starszych lub osób ze słabym układem odpornościowym.
Dlatego nawet jeśli żółw wydaje się być zdrowy, a woda w stawie czysta, nie można mu ufać. Musisz dbać o czystość stawu, ponieważ bakterie te mogą być przenoszone przez:
- Skażona woda.
- Dotknij lub pocałuj żółwia.
- Nie myj rąk po zabawie ze zwierzęciem.
- Niewłaściwa dezynfekcja miejsc, w których przebywa żółw.
Dodatkowo bardzo ważne jest aby terrarium nie było dezynfekowane w częściach wspólnych takich jak łazienka czy kuchnia. Zaleca się przeprowadzać czyszczenie na zewnątrz i używać pojemnika tylko dla żółwia, który nie jest używany do innych zadań.
Dlaczego hicotea jest gatunkiem zagrożonym?
Według ekspertów hicotea została sklasyfikowana jako gatunek zagrożony ze względu na działanie człowieka na ten gatunek żółwia południowoamerykańskiego. Wśród głównych zagrożeń stojących przed gatunkiem są:
- Delikatność. W niektórych regionach hicotea jest uważana za wykwintny przysmak na Wielkanoc.
- Handel.
- Brak skutecznych regulacji środowiskowych.
- Brak dobrze ukierunkowanego ustawodawstwa. Skuteczne plany ochrony i obszary chronione.
Pomimo tego, że zarówno Kolumbia, jak i Wenezuela włączyły ten gatunek do gatunków chronionych, handel trwa. Wydaje się, że brak dobrobytu gospodarczego skłania ludzi do chwytania tych zwierząt i handlu nimi.
Ponadto obecność gatunków inwazyjnych lub gatunków egzotycznych stanowi znaczne ryzyko genetyczne i zagrożenie dla przetrwania tego i wielu innych gatunków. Z tych wszystkich powodów hicotea odnotowała spadek liczby osobników w swoich populacjach.