Amebiaza u gadów jest jedną z najbardziej śmiercionośnych chorób egzotycznych zwierząt domowych. Infekcja ta jest wywoływana przez najeźdźców pierwotniaków Entamoeba i zwykle atakuje przede wszystkim gatunki mięsożerne, takie jak boa i żmije. W przypadku niewłaściwego leczenia śmierć chorego okazu jest prawie pewna.
Amebiaza została zgłoszona u jaszczurek, węży i żółtodziobów, ze śmiertelnością prawie 100%. Ponadto szacuje się, że nosicielami są zwykle gady z zimnych klimatów, podczas gdy mieszkańcy cieplejszych obszarów są tymi, którzy wykazują objawy zakażenia. Dowiedz się wszystkiego o tej delikatnej patologii w poniższych wierszach.
Przyczyna pełzakowicy u gadów
Jak już powiedzieliśmy, przyczyną choroby jest inwazja pierwotniaków Entamoeba. Występuje to w 2 ogólnych formach: ruchomego trofozoitu i torbieli bogatej w węglowodany. Ściana formy torbielowatej zawiera dużo chityny i chitozanu, ochronnych biopolimerów, które pozwalają pasożytowi przetrwać długi czas w środowisku.
Po przypadkowym połknięciu przez żywiciela cysta ameby wędruje przez swój przewód pokarmowy do jelita cienkiego, gdzie otrzymuje różne sygnały wskazujące na pojawienie się formy zakaźnej. Oto niektóre z nich:
- Niskie stężenie glukozy w pożywce.
- Wstrząs osmotyczny.
- Połączenie wody, wodorowęglanu i żółci.
W obliczu tych sygnałów w środowisku jelitowym, pasożyt przechodzi ekscystację i uwalnia się trofozoit.Żywi się florą bakteryjną jelita gada, oprócz niszczenia jego błony śluzowej poprzez wydzieliny enzymatyczne. Kiedy po rozmnażaniu powstają nowe cysty, są one wydzielane do pożywki z kałem żywiciela.
Jak złapać domowego gada?
Gospodarz zostaje zainfekowany po przypadkowym połknięciu cysty ameby. Zwykle występuje na powierzchni martwych zwierząt iw wodzie, ale jest również przenoszony przez bezpośredni kontakt z kałem lub powierzchnią skóry innego zarażonego gada.
Najczęstszą rzeczą jest to, że ogniska pasożyta pojawiają się, gdy nowy okaz zostaje wprowadzony do obiektów. Ryzyko to jest zwielokrotnione, jeśli dany osobnik nie był hodowany w niewoli, ponieważ środowisko naturalne jest pełne czynników zakaźnych i każdy dziki gad może być ich nosicielem.
Jak amebiaza wpływa na gady?
Pasożytem odpowiedzialnym za pełzakowicę jest pierwotniak Entamoeba sp., który charakteryzuje się uszkadzaniem komórek błony śluzowej jelit. Z biegiem czasu ataki te osłabiają jelito i perforują ściany. W efekcie upośledzona zostaje zdolność wchłaniania składników pokarmowych, co w dłuższej perspektywie generuje deficyt pokarmowy u gada.
Ponadto, gdy pełzakowica się pogarsza, niektóre trofozoity mogą migrować do innych narządów i powodować martwicę lub ropnie. W konsekwencji dochodzi do przebłagania kilku wtórnych infekcji, które bardzo szybko rozwijają się w posocznicy. Duży problem z całym tym procesem polega na tym, że gady zwykle nie wykazują oznak tych komplikacji, co prowadzi do nagłej śmierci w ciągu zaledwie kilku dni.
Objawy
Gady, które jedzą martwe produkty mięsne, są najbardziej podatne na tę chorobę. Z tego powodu boa, węże zbożowe, żmije, pytony i inne węże są uważane za grupę ryzyka.Niestety, kobry i większość żółwi nie wykazują żadnych objawów, więc funkcjonują jako prawdziwe wektory niewykrywalnej transmisji.
Jeśli masz węża i cierpi on na którykolwiek z objawów, które wymienimy poniżej, bez wahania zabierz go do weterynarza:
- Utrata apetytu i niewyjaśniona utrata wagi.
- Ciągłe wymioty.
- Biegunka ze śluzem lub śladami krwi.
- Zapalenie jelit: zapalenie błony śluzowej jelit.
- Zapalenie wątroby: zapalenie wątroby.
- Zapalenie nerek: zapalenie nerek.
Jeśli zauważysz którykolwiek z tych objawów klinicznych u swojego egzotycznego zwierzaka, bądź bardzo ostrożny. Pełzakowica jest szybko przenoszona w kolonii gadów, ale, co gorsza, ludzie są również na nią podatni. Zawsze obchodź się z chorym zwierzęciem w rękawiczkach i dezynfekuj w jak największym stopniu każdą powierzchnię, która ma z nim kontakt.
Leczenie pełzakowicy u gadów
Jeśli gad przeżyje wystarczająco długo, aby postawić diagnozę, jedyną opcją leczenia są leki przeciwpierwotniacze. Metronidazol jest najczęściej stosowanym lekiem, który jest również stosowany w leczeniu pełzakowicy u ludzi.
Oprócz leku, zwykle niezbędne jest wsparcie w klinice weterynaryjnej, aby zwierzę szło naprzód. Terapia dożylna jest zwykle stosowana u gada w celu uzupełnienia wody i płynów utraconych w wyniku biegunki i wymiotów.
Ostrożność jest kluczem
Amebiaza u gadów jest chorobą trudną do leczenia, ponieważ po jej wykryciu często jest już za późno na uratowanie życia zwierzęcia. W każdym razie jego pojawieniu się można zapobiec: trzymaj każdego pozyskanego gada w kwarantannie przez tydzień i upewnij się, że okaz pochodzi z hodowli w niewoli.
Oprócz tego zawsze zaleca się trzymanie wszystkich gadów w ich własnych pomieszczeniach, odizolowanych od innych osobników, nawet jeśli należą do tego samego gatunku. W ten sposób w największym możliwym stopniu unika się rozprzestrzeniania się pasożytów i innych chorób.
