Bonobo (Pan paniscus), zwany także szympansem karłowatym, jest zagrożoną wyginięciem dużą małpą człekokształtną. Gatunek ten jest zagrożony niszczeniem siedlisk oraz wzrostem i przemieszczaniem się populacji ludzkiej, chociaż kłusownictwo komercyjne jest najbardziej widocznym zagrożeniem.
Bonobo jest jednym z dwóch gatunków tworzących rodzaj Pan; drugi to szympans. Wraz z szympansem pospolitym bonobo jest najbliższym krewnym człowieka. W rzeczywistości mają ponad 98% naszego DNA.
Bonobo żyje w dorzeczu Konga w Demokratycznej Republice Konga, wartym zwolnienia, w Afryce Środkowej. Jest gatunkiem wszystkożernym, zamieszkującym lasy pierwotne i wtórne.
W przeciwieństwie do konkurencyjnej, zdominowanej przez samce kultury szympansów, społeczeństwo bonobo jest pokojowe, matriarchalne i bardziej egalitarne. Seks wykracza poza reprodukcję, tak jak ma to miejsce w społeczeństwie ludzkim, i służy do promowania wspólnoty, zmniejszania napięcia i dzielenia się przyjemnością.
Bonobo to także najgłośniejsze małpy człekokształtne, używające skomplikowanych wzorców wokalizacji do przekazywania szczegółowych informacji. Ze względu na troskliwą i współczującą społeczność bonobo są potężnym symbolem pokoju i współpracy.
Zachowanie bonobo i struktura społeczna
Bonobo mają reputację uległych i dyplomatycznych w stosunkach społecznych i seksualnych. Ich ogólnie pokojowe i współpracujące społeczeństwo przypisuje się ewolucji wysoce złożonego systemu społecznego.
Społeczności Bonobo są pokojowe i egalitarne.Uważa się, że bonobo mają społeczeństwo matriarchalne, co oznacza, że kobiety mają wyższy status społeczny niż mężczyźni, a interakcje społeczne są skoncentrowane na kobietach i zdominowane przez kobiety. Kobiety mają ze sobą silne więzi społeczne, ale nie wykluczają mężczyzn.
Społeczności liczące do 100 bonobo na ogół dzielą się na małe grupy, gdy w ciągu dnia szukają pożywienia, a wieczorem wracają do snu. Bonobo mają męskie stowarzyszenie filopatryczne; samce pozostają w swojej grupie urodzeń, podczas gdy samice migrują do innych grup w okresie dojrzewania.
Bonobo wydaje się być mniejsze dzięki swoim wokalizacjom
Chociaż bonobo i szympansy są podobnej wielkości, odgłosy bonobo są o jedną ósmą głośniejsze niż odgłosy szympansów. Jest to bardzo ciekawe, ponieważ badania nad komunikacją akustyczną u ludzi i zwierząt od dawna akceptują paradygmat, który przewiduje związek przyczynowy między rozmiarem ciała a wysokością głosu.
Jednakże dowody z wielu gatunków zwierząt wykazały, że ta zależność nie zawsze ma zastosowanie. Kilka gatunków zwierząt, w tym szympansy, ma mechanizmy, które pozwalają im wydawać dźwięki, które są niższe niż oczekiwane dla ich rozmiarów ciała, przez co wydają się większe niż w rzeczywistości, co jest powszechnym zjawiskiem w komunikacji między zwierzętami.
Jednak w przypadku bonobo jest odwrotnie. Naukowcy z Instytutu Antropologii Ewolucyjnej im. Maxa Plancka w Niemczech wykazali, że bonobo to jedyny przykład, w którym niedopasowana produkcja dźwięku przeciwdziała przesadnej wielkości ciała. Ponieważ bonobo i szympansy mają podobne rozmiary i masę ciała, ta różnica jest dość nieoczekiwana.
Naukowcy zbadali struktury morfologiczne krtani, narządu odpowiedzialnego za wytwarzanie dźwięku u ssaków.Obserwacja wibrujących części krtani wykazała, że różnice w głosie odpowiadają długości fałdu głosowego: u szympansów są dwa razy dłuższe niż u bonobo.
Należy zauważyć, że bonobo są wyjątkowe pod innymi względami. Na przykład bonobo jest bardzo niezwykłe w porównaniu z większością innych gatunków, ponieważ samice mogą dominować nad samcami. Bonobo są również bardzo tolerancyjne w stosunku do własnego gatunku w grupie, a zwłaszcza poza nią, w porównaniu z szympansami.
Według naukowców jednym z możliwych wyjaśnień donośnego głosu samców i samic bonobo jest tolerancja bonobo wewnątrz i na zewnątrz grupy, co ułatwia nieagresywne interakcje między nimi.
Główne źródło obrazu | paulbr75 w