Należące do rodziny Siricidae osy leśne to owady ksylofagiczne. Oznacza to, że żywią się i pozyskują niezbędne do przetrwania składniki odżywcze z drewna. Opisano do 150 różnych gatunków, rozmieszczonych głównie na terytoriach Ameryki, Europy oraz części Australii i Indonezji.
Zgodnie z badaniem „Wpływ typu i gospodarki leśnej na rodzimą liczebność osy leśnej (Hymenoptera: Siricidae) w Mississippi w Stanach Zjednoczonych”, osa żerująca na drewnie jest uważana za szkodnika, który w znacznym stopniu wpływa na plantacje drzew sosnowych i innych gatunki drzew. Zgodnie z tym dokumentem drzewa zaatakowane przez osy mają mniejszą powierzchnię u podstawy, mniejsze rozmiary, żółtawe lub rzadkie liście oraz mniejszą średnicę u nasady.
Właściwości fizyczne osy jedzącej drewno
Osa zjadająca drewno ma cylindryczne i wydłużone ciało, które zwykle mierzy od 4 do 5 centymetrów. W stadium dorosłym są niebieskie, brązowe lub czarne z niektórymi żółtymi częściami. Szczególnie samice mają strukturę zwaną pokładełkiem, która znajduje się w końcowej części ich odwłoka. Z drugiej strony ma aparat gębowy do żucia i parę błoniastych skrzydeł, co jest cechą wspólną z innymi owadami błonkoskrzydłymi, takimi jak pszczoły i trzmiele.
Siedlisko i karmienie
Sosny są głównymi żywicielami tych os, w których zakładają swoje gniazda lub kolonie. Z kory drzew budują swoje domy, łącząc materiały z substancją, którą wydzielają podobną do wosku.
Jak wspomniano powyżej, żywią się drewnem drzew lub już ściętymi kłodami. Mogą nawet konsumować meble lub inne przedmioty wykonane z tego materiału.Aby strawić celulozę obecną w komórkach roślinnych, osa ta korzysta z pomocy symbiotycznych grzybów, które ułatwiają pracę trawienną.
Odtwarzanie
Cykl reprodukcyjny drewnaożernej osy rozpoczyna się, gdy samica składa jaja za pośrednictwem pokładnika na drzewach. Podobnie perforuje gatunki roślin i wprowadza fitotoksyczny śluz oraz grzyb znany jako Amylostereum areolatum.
Później z jaj wylęgają się larwy, które kopią tunele i zaczynają żerować na drewnie za pomocą umieszczonych również grzybów symbiotycznych. W tym stanie pozostają zwykle przez dwa lub trzy lata, by później stać się poczwarką migrującą na powierzchnię pnia drzewa. W końcu z poczwarki wyłania się dorosła osa leśna, aby wznowić cały cykl reprodukcyjny.
Szkody w środowisku
Zarażenie drzew zarażonych pasożytem osy następuje głównie w wyniku działania czynników fitotoksycznych oraz grzyba Amylostereum areolatum. Które są instalowane przez nią w czasie składania jaj. Dlatego zainfekowane gatunki drzew wykazują objawy osłabienia i stresu, takie jak małe rozmiary, żółknące i rozkładające się liście, suche gałęzie, małe korzenie i późniejsza śmierć.
Z tego powodu poszukiwano wielu strategii chemicznych i biologicznych w celu kontrolowania prezentacji i rozprzestrzeniania się tego owada na plantacjach sosny i innych gatunków drzew. Jednym z nich jest opanowanie przez perswazyjną osę Rhyssa, która składa jaja w larwach zjadacza drewna, a następnie żeruje na nich i niszczy je. Podobnie, do jego biologicznego zwalczania, z powodzeniem stosowano również nicienia Deladenus siricidicola i pasożyta Ibalia leucospoides.
