Bilby mniejszy to osobliwy wymarły gatunek torbacza, który bardzo przypomina króliki. Jak można przypuszczać, ten piękny okaz zamieszkiwał pustynie Australii, ale wyginął ponad 70 lat temu. Z tego powodu większość jego ekologii i biologii jest nieznana.
Nazwa naukowa tego gatunku to Macrotis leucura. Jest częścią rodziny Peramelidae, która obejmuje również kilka zwierząt podobnych do szczurów iz wydłużonymi pyskami, takich jak bandicoots. Czytaj dalej i odkryj ciekawostki dotyczące osobliwego minor bilby.
Mniejszy Bilby Mało znane fakty
Ogromna większość informacji biologicznych o bilby mniejszej jest nieznana. Oprócz tego, że wyginął bardzo wcześnie w historii, zamieszkiwał obszar (Australia), który nie został zbadany aż do początku XVII wieku. Jakby tego było mało, rodzima fauna tego terenu była w kolejnych latach eksploatowana, co spowodowało drastyczne zmniejszenie populacji zwierząt.
W związku z powyższym zrozumiałe jest, że gatunek wymarł kilka lat po jego odkryciu, ponieważ jego populacja była wtedy bardzo mała. Wśród danych i ciekawostek, które można uratować z pomniejszego bilby są następujące.
1. Miał za duże uszy
Jedną z charakterystycznych cech tego wymarłego zwierzęcia były jego piękne, wydłużone uszy. W rzeczywistości szacuje się, że długość jego uszu mogła sięgać od 50 do 66% długości całego ciała, co było całkiem sporo jak na szczuropodobny okaz.
2. Ostatnio widziany w 1931 roku
Kolejną z najsmutniejszych ciekawostek dotyczących bilby mniejszej jest to, że gatunek ten został ostatnio odnotowany w 1931 roku. Istnieją jednak niepotwierdzone doniesienia, które twierdziły, że widziały go żywego na wolności do 1960 roku, jedynym problemem jest to, że nie ma na to dowodów.
3. Wyginął z powodu dzikiej fauny
Chociaż prawdą jest, że ludzie również przybyli, aby schwytać je w celu zdobycia pożywienia, uważa się, że największy wpływ na ich populację miała dzika fauna. Wraz z przybyciem Europejczyków i kolonii brytyjskich między 1600 a 1800 rokiem do Australii sprowadzono również koty i wilki, które nadmiernie polowały na bilby mniejsze.
4. Miały około 14 centymetrów długości
Mniejszy bilby był dość mały, jego ciało miało zaledwie 14,2 centymetra długości. Jednak jego ogon mógł mierzyć prawie 12 centymetrów. Tak więc zarówno jego uszy, jak i ogon były najbardziej reprezentatywnymi cechami gatunku.
5. Ma tylko jednego żyjącego krewnego
W obrębie rodzaju Macrotis istnieją dwa gatunki, jeden odpowiadający bilby mniejszej (wymarły) i bilby większej (Macrotis lagotis). Ze względu na ich pokrewieństwo, oba zwierzęta są do siebie bardzo podobne, więc to drugie może być użyte do reprezentowania małego bilby.
6. To był gatunek nocny
Inną znaną ciekawostką bilby mniejszej jest to, że preferowała ona poruszanie się nocą. W ten sposób unikał dużej części drapieżników, które tropiły go w ciągu dnia, więc mógł bez obaw szukać pożywienia. Ponadto podejrzewa się również, że jego zmysł węchu był zbyt wrażliwy i mógł służyć jako mechanizm wykrywania zagrożeń.
7. Jego dieta była wszystkożerna
Pomimo swoich rozmiarów bilby mniejsze były w stanie żywić się różnymi owadami, nasionami, korzeniami, owocami, a nawet niektórymi mniejszymi ssakami.Podobnie jak starszy bilby, miał silne przednie nogi z pazurami, których mógł używać jako broni obronnej i drapieżnej.
Chociaż prawdą jest, że informacje o bilby mniejszej są dość skąpe, wiele jego cech można wyczuć dzięki biologii jego bliskiego krewnego. Jednak wyginięcie tego rodzaju osobliwych gatunków jest smutnym wydarzeniem, którego nigdy nie da się rozwiązać. Mimo to trzeba wykonać ciężką pracę, aby inne żywe zwierzęta nie spotkały takiego samego losu jak ten organizm.
