Gady to jedna z najciekawszych i najbardziej osobliwych grup taksonomicznych, jakie istnieją, ponieważ wygląd niektórych ich członków bardzo przypomina mityczne dinozaury. Organizmy te składają się z kilku podgrup, z których jedną z najbardziej obfitych i różnorodnych są węże, ponieważ zawiera różne rodzaje żmij, pytonów, boa i węży.
Różne rodzaje istniejących węży tworzą jedną z największych rodzin znanych węży. Można je znaleźć na prawie wszystkich kontynentach, z logicznym wyjątkiem Antarktydy. Następnie zobaczymy rodzaje węży zamieszkujących Hiszpanię.
Czy istnieje różnica między wężami a wężami?
Węże i węże to nie to samo. Kiedy mówimy o wężach (Serpentes), odnosimy się do określonego podrzędu w grupie gadów. Te ostatnie obejmują ogromną liczbę zwierząt, takich jak same węże, krokodyle, jaszczurki, żółwie itp.
W podrzędzie węży znajdujemy różne rodziny, wśród których możemy wyróżnić następujące:
- Elapidy (Elapidae): węże morskie, kobry, mamby i węże koralowe.
- Boidy (Boidae): boa.
- Pytonidy (Pythonidae): pytony.
- Żmije (Viperidae): grzechotniki i żmije.
- Colubrids (Colubridae): węże.
Ile jest rodzajów węży?
Kiedy mówimy o dzikich zwierzętach, bardzo trudno jest określić liczbę członków każdej rodziny, rodzaju lub podrodzaju. Obecnie szacuje się, że istnieje ponad 1800 rodzajów węży, które występują na całym świecie.
Większość węży to węże średniej wielkości, nieszkodliwe i nieco nieśmiałe. Jednak niektóre gatunki, takie jak te z rodzajów Thelotornis i Boiga, posiadają truciznę, która może powodować znaczne, a nawet śmiertelne obrażenia.
Rodzaje węży w Hiszpanii
Półwysep Iberyjski wyróżnia się na kontynencie europejskim dzięki ogromnej różnorodności biologicznej węży. Spośród 45 gatunków węży, które zamieszkują Europę, 19 z nich występuje w Hiszpanii. Obejmuje to 13 rodzajów węży:
1. Wąż żmija (Natrix maura)
Wąż żmija – zdjęcie, które znajduje się na początku tego artykułu – jest jednym z najbardziej znanych węży wodnych na kontynencie europejskim. Można je spotkać nie tylko w Hiszpanii, ale także w Portugalii, Włoszech, Francji, Szwajcarii i Afryce Północnej. Żyją głównie w lagunach i stawach, gdzie z łatwością żywią się płazami i rybami.
Są to średniej wielkości węże, które zwykle mierzą od 60 do 80 centymetrów całkowitej długości. Istnieją odmiany o różnych kolorach: najczęstsze to czarny melaniczny i dwuliniowy, z podwójną linią grzbietową, która „ozdobi” całe ciało.
2. Wąż drabinowy (Zamenis scalaris)
Są większe i mocniejsze niż poprzednie, a ich ciało może przekraczać 1,5 metra długości. Jest uważany za najbardziej miejskiego węża w Hiszpanii, ponieważ może żyć w parkach, na wysypiskach śmieci iw opuszczonych domach. Drabiny dla dorosłych wyróżniają się intensywnymi czerwonawymi i brązowymi kolorami oraz czarnymi liniami biegnącymi wzdłuż grzbietu.
3. gniewosz południowy (Coronella girondica)
Łatwo je rozpoznać po zauważalnej plamce w kształcie litery „U” i czarnym zabarwieniu na głowach. Ponadto są one zwykle mniejsze niż inne rodzaje węży w Hiszpanii. Żyją głównie w lasach i zaroślach, ale można je również znaleźć w uprawach.
4. gniewosz zwyczajny (Coronella austriaca)
Należy do najrzadszych gatunków węży na kontynencie europejskim, ponieważ żyje tylko w górach z bujną roślinnością. Jest całkowicie nieszkodliwy pomimo posiadania trucizny, ponieważ jego zęby nie pozwalają na zaszczepienie go innym zwierzętom.
5. Bękart lub wąż Montpellier (Malpolon monspessulanus)
To największy wąż, jakiego możemy znaleźć w Europie, o długości ciała dochodzącej do 2,5 metra; Wyróżnia się również niezwykłą urodą i intensywnie agresywnym charakterem. Chociaż mają truciznę i mogą ją zaszczepić, bardzo rzadko atakują, ale zapobieganie jest zawsze niezbędne.
6. Wąż podkowy (Hemorrhois hippocrepis)
Swoją nazwę zawdzięczają osobliwym ciemnym plamom pokrywającym ich grzbiet, przypominającym kształtem podkowę. Żyją głównie w zaroślach i suchych lasach, w całej południowej części Europy, a także w Afryce Północnej.
7. Hood Snake (Macroprotodon brevis)
Są to małe węże, które zwykle łatwo rozpoznać po ich krótkim pysku i zauważalnie zagłębionej głowie. Ciekawostką tego gatunku jest to, że potrafią „udawać martwego”, aby oszukać potencjalnego drapieżnika.
8. Zielono-żółty wąż ( Hierophis viridiflavus )
Jego imię wyraża uderzające i piękne kolory, które jego ciało przybiera w wieku dorosłym. Te węże są liczniejsze w innych krajach śródziemnomorskich, takich jak Grecja i Włochy, ale zamieszkują hiszpańskie Pireneje.
9. Wąż Eskulapa (Zamenis longissimus)
To dobrze znany wąż, ponieważ historycznie towarzyszył greckiemu bogu medycyny, Asklepiosowi (lub Eskulapowi). Jednak jego dystrybucja jest bardzo ograniczona na całym kontynencie europejskim. Są to duże węże, które mogą osiągnąć dwa metry długości, koloru brązowego, brązowego lub oliwkowego.
10. Śródziemnomorski wąż obrożny (Natrix astreptophora)
Wąż ten charakteryzuje się posiadaniem biało-czarnej opaski w formie naszyjnika, chociaż ta ostatnia zwykle zanika u dorosłych osobników.Z drugiej strony jego ciało ma oliwkowozielone lub brązowe zabarwienie z kilkoma czarnymi plamami. Ponadto nie ma trucizny, ale wydziela cuchnącą substancję przez swoją kloakę jako metodę obrony.
11. Algierski wąż kapturowy (Macroprotodon cucullatus)
Algierski wąż osłonowy jest jednym z najmniejszych węży w Hiszpanii, o średniej długości 329 milimetrów. Ma ciemne zabarwienie ciała z brązowymi odcieniami, ale jego głowa kontrastuje z czarnym paskiem, który pokrywa całą czaszkę i jasnymi liniami po bokach. Chociaż pochodzą z Algierii, kilka okazów zostało sprowadzonych na Baleary.
12. California King Snake (Lampropeltis californiae)
Jak sama nazwa wskazuje, ten gatunek pochodzi z Ameryki Północnej, ale najechał kilka śródziemnomorskich wysp, takich jak Wyspy Kanaryjskie i Baleary. Charakteryzuje się dość zróżnicowaną kolorystyką. Jednak na Gran Canarii schwytano kilka okazów albinosów.
13. Wąż obrożny (Natrix natrix)
Gołym okiem mogą wyglądać bardzo podobnie do śródziemnomorskiego węża obrożnego, ale różnią się zwyczajami, kolorem tęczówki (żółty) i liczbą łusek brzusznych. W rzeczywistości w Hiszpanii wydają się być ograniczone do obszaru Doliny Aran, więc nie jest to powszechne.
Problemy z oceną
Według niektórych analiz molekularnych istnieją pewne filogenetyczne problemy z klasyfikacją węży (Colubridae). Oznacza to, że w przyszłości powyższe przykłady mogą nie należeć do tej rodziny, nawet jeśli wykazują typowe cechy węży.
W rzeczywistości bękart został już usunięty z tej rodziny i jest obecnie klasyfikowany w grupie Lamprophiidae. Jednak wciąż brakuje badań, aby określić, jaka będzie taksonomiczna przyszłość węży w ogóle.Oczywiście, pomimo tego, że zmieniają nazwę naukową lub są przeklasyfikowani do innych grup, nie trzeba przestawać nazywać ich „wężami”.