W wyniku intensyfikacji tradycyjnej produkcji zwierzęcej równolegle pojawiły się nowe trendy w zakresie spożycia żywności pochodzenia zwierzęcego.
Pojawiło się wiele nowych gatunków, które zostały przedstawione jako zwierzęta gospodarskie przyszłości. Tak jest na przykład w przypadku jeleni lub ptaków bezgrzebieniowych (duże biegające ptaki). To właśnie w tej ostatniej grupie wyróżnia się znaczenie nandu.
Na te niezwykłe ptaki przez lata polowano na mięso na kontynencie amerykańskim. Dziś wokół nich kręci się cały biznes, hodowane w niewoli jako alternatywa dla innych tradycyjnych zwierząt jadalnych.
Ogólne
Nandu (Rhea americana) jest typowym mieszkańcem łąk dużej części Ameryki Południowej. Jest to ptak bezgrzebieniowy, czyli ptak, który ze względu na swój rozmiar utracił zdolność latania, ale jest świetnym biegaczem. Rozwój jego tylnych nóg jest taki, że może biegać z prędkością do 80 km/h. Dodatkowo posiada umiejętność gwałtownej zmiany kierunku, co daje mu przewagę podczas manewrów unikowych. Są jednak niezdarne w skokach, ale nadrabiają to dobrymi pływakami.
Różnią się od strusia, oprócz mniejszych rozmiarów, tym, że ich stopy mają trzy palce zamiast dwóch.
Zachowanie w przyrodzie
Są to zwierzęta stadne, jesienią i zimą tworzą duże grupy liczące od 20 do 30 osobników. Grupy te dzielą się na mniej liczne grupy w miarę zbliżania się sezonu rozrodczego.W tym czasie samce zaczynają konkurować z samicami o tworzenie swoich haremów.
Ciekawym faktem dotyczącym nandu jest to, że samiec jest odpowiedzialny za wysiadywanie jaj, które samica składa w gnieździe. W rzeczywistości podczas inkubacji samiec może przekształcić się w nagle niebezpiecznego ptaka, aby chronić swoje potomstwo.
Jedzenie
Ich główna dieta to trawa, nasiona, owoce, owady, gady, a nawet małe ssaki. Dlatego nandu można uznać za wszystkożerne. W rzeczywistości w Ameryce Południowej są uważane za szczególnie pożyteczne zwierzęta ze względu na ich zamiłowanie do węży.
Jakie jest zatem znaczenie nandu jako pokarmu dla zwierząt?
Ptaki te były jednymi z ulubionych elementów gry w krajach Ameryki Łacińskiej do celów spożywczych. W rzeczywistości jest to jeden z powodów, dla których zaczęli rozmnażać się w niewoli, aby skorzystać z następujących możliwości:
- Jego mięso, ponieważ jest całkiem zdrowe, o niskim poziomie cholesterolu i kalorii, bogate w Omega 3.
- Wątroba i serce, do produkcji pochodnych takich jak pasztety.
- Skóra.
- Jego pióra.
- Jaja.
- Jego oleje i tłuszcze.
Dziś nandu hoduje się nie tylko w Ameryce Południowej, ale na całym kontynencie amerykańskim i europejskim. System hodowlany jest podobny do tego stosowanego w przypadku innych ptaków bezgrzebieniowych, takich jak struś czy emu.
Bardzo szczególne mięso
Rzadko biegające zwierzę ma właściwości odżywcze mięsa nandu. Widzimy, że wyróżnia się niską zawartością tłuszczu, za to wysoką zawartością niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych i Omega 3. To sprawia, że jego mięso jest ciekawą alternatywą dla urozmaicenia diety krajów zachodnich.
Prawdziwe znaczenie nandu dla mieszkańców Ameryki Południowej
Ogólnie rzecz biorąc, hodowla nandu w Ameryce Południowej od lat jest uważana za wielki biznes. Należy jednak wziąć pod uwagę szereg zmiennych, które utrudniały jej rozwój zgodnie z jej potencjałem:
- Przede wszystkim należałoby usprawnić istniejące kanały marketingowe.
- Wygodnie byłoby znać rzeczywiste koszty produkcji, aby móc wprowadzić produkty na rynek z odpowiednią ceną. Uniemożliwiłoby to hodowcom uzyskanie opłacalnej ceny za mięso tej jakości.
- Wreszcie, każda produkcja mająca na celu wzrost i konkurowanie z resztą zwierząt o zaopatrzenie musi mieć silną wizję zewnętrzną. Nawiąż stosunki handlowe z krajami zachodnimi i wschodnimi, eksportując produkty, które już udowodniły swoją najwyższą jakość.
Mięso nandu można obecnie znaleźć w pierwszorzędnych restauracjach i hotelach w wielu krajach Ameryki Południowej. I stopniowo staje się znany światu dzięki międzynarodowej turystyce. Jest to jednak złożony rodzaj produkcji zwierzęcej, a zwłaszcza zarządzanie w okresie rozrodczym.
Mimo trudności może stać się ciekawą alternatywą dla dywersyfikacji produkcyjnej i ekonomicznej w ramach łańcucha żywnościowego.