Dawno temu mówiono, że w wysokich górach iw lasach wilk był zwierzęciem, które zajmowało pierwsze miejsce. Obecnie uwagę przykuwa lis, ewolucyjna natura obdarzyła go specjalnymi zdolnościami i wyjątkowo rozwiniętymi zmysłami, aw szczególności lis tybetański.
Przebiegłość i oportunizm tego mięsożernego ssaka pozwoliły mu przystosować się do inwazji ludzkich myśliwych i zimowych warunków panujących w górach. W tym momencie odkryjemy, dlaczego bystrość i subtelność to cechy towarzyszące lisowi tybetańskiemu.
Jak się ma tybetański lis
Podkreślmy najważniejsze cechy lisa tybetańskiego, a przy odrobinie wyobraźni będziesz w stanie wyobrazić sobie to zwinne zwierzę:
- Jego ciało jest zwarte i małe, ma gęste, miękkie futro, a ogon jest długi i puszysty.
- Ma krótkie uszy w połączeniu z szaro-brązowym kolorem. Ma wąski czarny pysk i skośne oczy.
- Kolor jego szyi, pleców i nóg jest czerwonawy, w przeciwieństwie do owłosionych policzków, ud, pośladków i boków, które są szare.
- Jeśli chodzi o wzrost, młode są małe i mają ogon o długości od 29 do 40 cm. Podczas gdy dorośli mają wysokość od 60 do 70 cm. Te tybetańskie lisy mają mięśnie i ważą od 4 do 5,5 kg.
- Jej ogon jest tą częścią ciała, która najbardziej się wyróżnia ze względu na swoją owłosioną i krzaczastą strukturę. Ten ogon może mierzyć od 30 do 40 cm długości; reprezentujący prawie połowę jego ciała.
Co je tybetański lis
Dieta lisa tybetańskiego jest nieco zróżnicowana, zwłaszcza jeśli chodzi o wybór ofiary: po pierwsze wybiera piki, które są jego ulubionym pokarmem, a po drugie może urozmaicać pożywienie, jedząc króliki, ptaki lądowe z ich pisklętami i jajami, jaszczurkami, niektórymi owadami, a nawet jagodami.
Dzięki ubarwieniu futra, czyli brązowemu na grzbiecie, szaremu na brzuchu i białemu na końcu ogona; to nieuchwytne zwierzę wtapia się w horyzont dzięki tym kolorom iw ten sposób wykorzystuje swoją subtelność i przebiegłość do polowania na swoją zdobycz.
Gdzie są te lisy
Lis tybetański zamieszkuje płaskowyże Nepalu, Himalajów, Indii i Chin. Jednak na obszarach półpustynnych na wysokości od 3500 do 5300 metrów nad poziomem morza można je czasem zobaczyć na wysokości poniżej 2500 metrów nad poziomem morza.
Powodem, dla którego te ssaki są czasami widywane na nizinach, jest to, że nie przystosowują się one do lasów i obszarów gęstej roślinności. Zaskakujące jest również to, jak mogą przetrwać na obszarach położonych na wysokości 5000 metrów nad poziomem morza, na przykład w regionie Tybetu.
Zachowanie lisa tybetańskiego
To zwierzę o ciekawskim spojrzeniu poluje w ciągu dnia, kiedy jest dobre naturalne światło. W czasach, gdy rozmnażają się ze swoimi szczeniętami, na polowanie wybierają się zazwyczaj we dwoje. Lis tybetański nie zapada w stan hibernacji, ale pozostaje aktywny podczas mroźnej zimy na płaskowyżach tybetańskich.
Prokreacja i oczekiwana długość życia
Lis tybetański towarzyszy swojemu partnerowi przez cały rok, w okresie lęgowym i podczas odchowu młodych. Samica może w swoim legowisku urodzić miot 2-4 małych lisic, a młode pozostają z rodzicami do 8-10 miesiąca życia.Od tego momentu lisy są gotowe przetrwać i znaleźć partnera.
Lis tybetański jest sklasyfikowany jako gatunek najmniejszej troski o wyginięcie, zgodnie z Międzynarodową Unią Ochrony Przyrody (IUCN). Ta kwalifikacja wynika z niewielkiego kontaktu tego zwierzęcia z człowiekiem, ponieważ lis tybetański zwykle szybko ucieka, gdy wykryje obcego na swoim terytorium. W rezultacie to przebiegłe zwierzę pozostanie na tej planecie jeszcze przez wiele lat.