Cykady częściej słychać niż widać, a kiedy się spotykają, wyglądają jak prawdziwe chmury wyładowań. W tym artykule chcemy przybliżyć Wam kilka ciekawostek na temat tych małych zwierząt.
Ogólne informacje o cykadach
Należą do grupy sagowców i są znane jako chicharras, chiquilichis lub tococos. Są rodziną owadów z rzędu Hemiptera. Mogą żyć zarówno w klimacie umiarkowanym, jak i tropikalnym. Charakteryzują się pełnym rozwojem życiowym, który trwa od dwóch do siedemnastu lat, w zależności od gatunku.
Morfologia
Mają od 15 do 65 milimetrów długości. Mają aparat ssący w jamie ustnej, który pozwala im żywić się sokiem roślin i drzew.
Nimfy żyją zakopane w ziemi, podczas gdy dorosłe osobniki żywią się roślinami.
Mają dwie pary jednorodnych i błoniastych skrzydeł, które mogą się rozmnażać, uzyskując przezroczyste lub kolorowe tony, a które w spoczynku układają się w kształt dachu.
Niektóre cykady nie przekraczają dwóch centymetrów długości, ale inne przekraczają pięć. Gatunek z Malezji osiąga 20 centymetrów rozpiętości skrzydeł. Są zatem największymi ośmioskrzydłymi, jakie istnieją. Mają duże, wyłupiaste oczy, które wystają z ich nieco spłaszczonych głów.
Typowe piosenki gatunku
Zwykle dźwięki wydają tylko mężczyźni. Aby to zrobić, kurczą dwa owalne narządy po obu stronach ciała, zakrzywiając je i wprawiając w monotonne wibracje. To jest jego aparat stridulacyjny, a wraz z nim wydaje dźwięk charakterystyczny dla każdego gatunku.
Cykady są prawdopodobnie najbardziej znane ze swojej hałaśliwej piosenki, która zwielokrotnia się do przytłaczającego szumu, gdy jest wytwarzana przez setki tych owadów naraz.
Narządy słuchu, szczególnie ważne u samic do krycia, znajdują się na klatce piersiowej. Chociaż dźwięk jest emitowany o każdej porze dnia, jest częstszy i intensywniejszy o zmierzchu i świcie.
Częstotliwość wibracji lub śpiewu emitowanego przez cykadę może osiągnąć 86 Hz.
Mnożenie i rozwój cykad
Cykady wyróżniają się długim okresem rozwoju, który może sięgać nawet prawie 20 lat.
Samica cykady składa jaja w rowkach w gałęziach drzew i krzewów za pomocą bardzo ostrego organu, który posiada. Czasami te pęknięcia są tak liczne, że niszczą gałąź, poważnie uszkadzając roślinę.
W ciągu 4 do 6 tygodni wykluwają się jaja i nimfy opadają na ziemię, gdzie od razu zaczynają kopać chodnik, aż dotrą do korzeni, z których wysysają soki. To, w przeciwieństwie do obecności osobników dorosłych, nie powoduje zbyt dużych uszkodzeń rośliny.
Kiedy nimfa osiągnie swój pełny rozwój, otwiera nowy tunel i wspina się po pniu drzewa, przyczepiając się do jego kory. Wkrótce osłona, która otacza nimfę, otwiera się od tyłu i dorosły owad jest wolny. Jednak potrzeba jeszcze kilku godzin, zanim skrzydła cykady uzyskają niezbędną twardość, aby owad mógł latać.
Ciekawa okresowość niektórych cykad
Cykady słyną również z tego, że na kilka lat całkowicie znikają, by ponownie pojawić się z nową energią. Tylko kilka istniejących gatunków cykad ma ten zwyczaj, a jednym z takich przykładów jest cykada okresowa.
Inne są znane jako cykady jednoroczne, ponieważ chociaż cykle życia osobników trwają kilka lat, niektóre dorosłe osobniki pojawiają się co roku. Na przykład cykada upałów pojawia się co roku w środku lata.
Powracające cykady nie są niszczycielskimi szkodnikami, jak niektóre gatunki szarańczy, chociaż dziesiątki lub setki tych owadów mogą gromadzić się na bardzo ograniczonej przestrzeni. Bardzo duże roje mogą zalewać młode drzewa i uszkadzać je, żerując i składając na nich jaja.
Cykady, symulatory sztucznego deszczu
Czasami cykady są mylone z szarańczą, ponieważ jak te ostatnie zbierają się w duże stada. Dlatego w tropikach wydaje się, że pod drzewem w dżungli pada deszcz, mimo że niebo jest czyste. Dzieje się tak dlatego, że zebrane masowo w gałęziach wysysają soki i wydalają odpady w postaci kropli, które obficie opadają.
