Dla przyrody okres dewonu był jednym z najważniejszych kluczowych momentów, ponieważ w tym czasie większość gatunków zaczęła się różnicować. Ponadto znany jest również jako wiek ryb, ponieważ to tutaj większość, obecna i wymarła, żyła w tym samym środowisku. Wśród nich grupa ryb kostnoszkieletowych była jedną z najbardziej reprezentatywnych.
Ta grupa ryb, wraz z agnathusem i chrzęstnoszkieletowymi, jest częścią tego, co potocznie nazywamy rybami. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o jego wyjątkowych właściwościach, czytaj dalej.
Co to są ryby kostnoszkieletowe lub kostnoszkieletowe?
Są to jedne z najliczniejszych i najbardziej złożonych organizmów, jakie istnieją. Dzięki temu mają ogromną różnorodność gatunkową, dzięki czemu mogą zasiedlać zarówno wody kontynentalne, jak i morskie. Jego cechy charakterystyczne są charakterystyczne dla wszystkich ryb, spośród których wyróżniają się następujące:
- Kościsty szkielet.
- Oddychanie skrzelami (wieczko).
- Skóra z łuskami.
- Płetwy o różnych kształtach i strukturach.
- Męczący pęcherz.
- Złożona szczęka.
Chociaż w tym momencie pojawiły się już ryby szczękowe, ta nie była zbyt skomplikowana. U ryb kostnoszkieletowych jest pobierany i ulepszany, prezentując kości podtrzymujące szczękę, podobne do przedłużeń przyczepionych do czaszki. W tym momencie pojawia się kość przedszczękowa, szczęka i kość zębowa.
Ta grupa ryb nie zawsze była jedną z najbardziej zróżnicowanych, ale wykorzystała spadek liczebności łuskoskórych, aby stać się liczniejsza.Dzieje się tak 400 milionów lat temu, gdzie byli królami wód, ale wraz z pojawieniem się szczęk mieli poważne problemy. W ten sposób ryby chrzęstnoszkieletowe i kostnoszkieletowe miały szansę zabłysnąć.
Pęcherz pławny u ryb kostnoszkieletowych
Gdy masz do czynienia z medium z wodą, jednym z największych wyzwań, przed którym stoisz, jest pływalność. W tym celu koścista ryba rozwinęła narząd przypominający pływak, ponieważ jest odpowiedzialny za magazynowanie gazu w środku, aby ułatwić pływalność organizmu. Formalnie pęcherz pławny jest częścią embrionalnego przewodu pokarmowego, który oddziela się i rozwija w worek gazowy.
Ten "pływak" zbudowany jest z nieprzepuszczalnych ścian, więc bardzo trudno jest im stracić ten gaz. Jednakże, gdy ryba zwiększa głębokość, ta kieszeń zmniejsza się z powodu wzrostu ciśnienia.To powoduje, że ryby mają połączenie, które pozwala im kontrolować pęcherz. Z tego wywodzą się dwa rodzaje ryb:
- Fizostomy: kontrolują przepływ powietrza z pęcherza przez bezpośredni przewód do przewodu pokarmowego, więc po prostu pobierają lub wypuszczają powietrze.
- Physoclistos: w nich nie ma kanału, ale mają wyspecjalizowany gruczoł (gruczoł gazowy), który wraz z różnymi naczyniami włosowatymi kontroluje wejście i wyjście gazu.
Nie wszystkie ryby kostnoszkieletowe mają pęcherz pławny, jednak jest to korzystne przystosowanie dla grupy.
Układ krążenia ryb kostnoszkieletowych
U większości ryb ich układ krążenia jest prosty i zamknięty, gdzie serce pompuje krew do skrzeli, gdzie jest ona dotleniana i zawracana do narządów. Podobnie jak u ludzi, rurkowate serce ryb jest podzielone na 4 komory:
- Zatoka żylna: zbiera krew bez tlenu i kieruje ją do przedsionka.
- Atrium: mięsień w kształcie worka, który bije i kieruje krew do komory.
- Komora: worek mięśniowy, który ma efekt ssania i pompowania.
- Cone arteriosus: który umożliwia wyrzucanie krwi w kierunku skrzeli.
Niektóre ryby dwudyszne mają zmodyfikowane serce, aby usprawnić natlenienie. Dzieje się tak, ponieważ utrzymują one zróżnicowanie krwi natlenionej w skrzelach i krwi natlenionej w płucach.
Siedlisko ryb kościstych
Różnorodność gatunków występujących w tej grupie czyni je kosmopolitycznymi, ponieważ mogą żyć w wodzie słonej (morskiej) lub słodkiej. Obejmuje to środowiska ze stojącą wodą, takie jak jeziora, stawy lub tereny podmokłe, a nawet zbiorniki z płynącą wodą, takie jak rzeki. Ponadto głębokość nie ma znaczenia, ponieważ mogą zamieszkiwać głębiny dna otchłani, a także na powierzchni.
Co jedzą kościste ryby?
Osteichthyanie mogą żywić się szeroką gamą pokarmów, od roślin po zwierzęta lub ich szczątki. Niektórzy mogą nawet użyć formy filtrowania, która wyłapuje małe bezkręgowce lub cząsteczki, które służą jako pokarm.
W rzeczywistości ryby mają zmysł węchu i smaku, ponieważ używają otworów w głowach do wyczuwania cząstek w wodzie. Ponieważ nie służą do oddychania, te otwory nazywane są nozdrzami.
Różnice między rybami kostnymi i chrzęstnymi
Jak sama nazwa wskazuje, ryby kostnoszkieletowe mają szkielet zbudowany z kości, co wyraźnie odróżnia je od ryb chrzęstnoszkieletowych. W rzeczywistości, ogólnie rzecz biorąc, kości są uformowane z chrzęstnej podstawy, więc jedyną różnicą jest ten proces przekształcania w kość.
Ponadto osteichtyanie mają pewne struktury, takie jak opercula, które ułatwiają im ochronę i przemieszczanie wody w kierunku skrzeli.W ten sposób organizmy te nie muszą się poruszać, aby oddychać, ale mogą poruszać tymi „płetwami” i przepuszczać wodę przez skrzela. Coś, co jest całkowicie sprzeczne z chrzęstnoszkieletowymi, które muszą utrzymać zdolność pływania, aby wykonać ten proces.
Klasyfikacja ryb kostnoszkieletowych
Charakterystyka ryb i ich kształt są powiązane ze środowiskiem, w którym żyją i stylem życia. Ponieważ środowiska wodne różnią się pod względem warunków, różne ekosystemy można znaleźć w odległości zaledwie kilku metrów od siebie. Dzięki temu istnieje ogromna różnorodność gatunków morskich.
Z tego powodu, aby je zidentyfikować, stworzono klasyfikację, która dzieli ryby kostnoszkieletowe na dwie duże grupy, Actinopterygii i Sarcopterygii.
Sarcopterygios (Sarcopterygii)
Jego nazwa pochodzi od „sarkos”, co oznacza mięso, i „pterygion”, co oznacza płetwę, nawiązując do mięsistych płetw, które ma grupa.Charakteryzują się parzystymi płetwami, płetwą ogonową z 3 płatami i kosmoidalnymi łuskami. Ponadto ich skrzela są podparte łukami z kości.
Jedyne dwie reprezentatywne grupy to:
- Dipnoi: znany jako dwudyszny, o cechach przodków, jego występowanie obejmuje regiony Afryki, Australii i Ameryki Południowej. Mają oba rodzaje oddychania, skrzelowe (w wodzie) i płucne (powietrze).
- Actinistos: zwane także celakantami (Coelacanthimorpha) to stworzenia, które zostały uznane za wymarłe, ale niektóre okazy nadal istnieją. Nazywa się je żywymi skamielinami, ponieważ zachowują kilka prymitywnych cech. Ponadto mają wystarczająco szerokie płetwy, które poruszają się naprzemiennie i przypominają „nogi”.
Actinopterygios (Actinopterygii)
Swoją nazwę zawdzięczają budowie płetw i kości, które je podtrzymują (promienie), „Aktinos” oznacza promień, a „pterygion” oznacza płetwę.Są najbardziej udaną grupą ryb, zajmującą prawie każdy zbiornik wodny jako siedlisko, taki jak morza, rzeki i jeziora.
Zwykle przedstawiają skórę z licznymi gruczołami i szeroką gamą łusek skórnych (ganoid, ctenoid i cykloid).Ich szczęki są zwykle bardziej rozwinięte niż u sarkopterygów, dzięki czemu mają lepszą mobilność. Ponadto zaliczane są do organizmów poikilotermicznych, co oznacza, że nie regulują swojej temperatury w zależności od środowiska.
Niektóre grupy należące do sarkopterygów to:
- Neopterygii: generalnie żyjący w słodkich wodach Ameryki Północnej i Środkowej, grupuje dwa rzędy o cechach przodków, Lepisosteiformes (pejelagartos) i Amiformes (amids). Teleosty, w których zgrupowane są najbardziej znane ryby, mają symetryczny kształt ogona i wrzeciona, ale grupa ta zawiera szeroką gamę kształtów i cech.
- Cladistia: skupia gatunki o wydłużonym kształcie (w kształcie węgorza), takie jak bichiry zamieszkujące słodkie wody w Afryce. Jego wygląd wydaje się prymitywny, a niektóre gatunki mają worki, których używają do oddychania, podobne do płuc.
- Chondrósteos: koncentruje gatunki, które nadal zachowują część chrzęstnego szkieletu, są zdolne do usunięcia pyska (protusible). Obejmuje gatunki takie jak jesiotr i wiosłonos, które występują w umiarkowanych lub zimnych wodach na całej półkuli północnej.
Chociaż znana jest duża liczba ryb, wciąż jest ich o wiele więcej do odkrycia. Mimo to istoty te są w stanie zadziwić nas swoimi kolorami, rozmiarami i kształtami. Natura oferuje nam niesamowity spektakl, od każdego zależy, czy będziemy o niego dbać, czy nie.