Obecnie większość gatunków rekinów jest bardzo do siebie podobna, z wyraźnymi drapieżnymi zwyczajami i kształtem torpedy. Badanie opublikowane w tym roku w czasopiśmie Science opisuje nowy gatunek, zwany rekinem orlim lubAquilolamna milarcae, którego istnienie wskazuje, że nie zawsze tak było.
To dziwne zwierzę morskie żyło 93 miliony lat temu na terenie dzisiejszego Vallecillo w Meksyku. Skamieliny tego wodnego stworzenia zostały doskonale zachowane - bardzo rzadkie wśród rekinów - i wykazują wyjątkową morfologię.
Odkrycie rekina węgorza rzuca nowe światło na dawną bioróżnorodność spodoustych, mieszkańców pływów morskich przed przybyciem ludzi na planetę. Jeśli chcesz dowiedzieć się o nim więcej, czytaj dalej.
Funkcje rekina orła
Ten starożytny chrzęstnoszkieletowy wyróżnia się zupełnie nietypowym wyglądem. Pomimo tego, że jest rekinem, kilka jego cech przypomina obecne manty.
CiałoAquilolamna jest wydłużone, hydrodynamiczne i rurkowate, jak u innych rekinów. Kończy się również płetwą ogonową heterocercal, składającą się z dłuższego górnego płata i mniejszego dolnego płata, oba w kształcie trójkąta.
Bez wątpienia najbardziej rzucającym się w oczy elementem rekina orła są jego gigantyczne płetwy piersiowe, które u współczesnych rekinów są dość małe. Podczas gdy to zwierzę mierzyło 1,65 metra od głowy do ogona, jego rozpiętość skrzydeł sięgała 1,9 metra.
Te smukłe i niezwykle długie płetwy piersiowe prawdopodobnie zakończone były szpicem. Przypominają one rodzaj wodnych skrzydeł, stąd nazwa, którą otrzymało zwierzę.
Co ciekawe,Aquilolamna nie wydaje się mieć reszty typowych płetw rekina. Badanie to, opublikowane w prestiżowym czasopiśmie Science, nie wykazało obecności płetw grzbietowych - charakterystycznego trójkąta na grzbiecie - ani płetw brzusznych, które znajdowałyby się poniżej i bliżej ogona.
Głowa tego zwierzęcia jest krótka i tępa, z szerokim pyskiem, daleko od spiczastej głowy, która jest dziś bardziej powszechna. Nie znaleziono żadnych zębów, co sugeruje, że nie miał lub był bardzo mały.
Sposób życia i ewolucja
Jak już wspomniano, wygląd tego zwierzęcia przypomina obecne manty. Ich ekologia i styl życia były również zadziwiająco podobne.
Możliwe, że rekin orzeł pływał, poruszając płetwami w rodzaju podwodnego lotu, tak jak robią to manty. Był również w stanie pływać powoli, napędzając się ogonem. W tym przypadku płetwy piersiowe byłyby tylko dużymi stabilizatorami motorycznymi.
Również kształt głowy, brak zębów i wolne pływanie wskazują, że to zwierzę nie było drapieżnikiem. Żarłacz bielik był pokarmem filtrującym, otwierając usta, aby połykać duże ilości planktonu, podobnie jak rekiny wielorybie, rekiny olbrzymie i oczywiście manty.
Pomimo podobieństw orzeł nie był spokrewniony z płaszczkami ani innymi batoidami. Jest to przykład ewolucyjnej konwergencji: oba organizmy są podobne i zajmują tę samą niszę ekologiczną, ale doszły do tego punktu podążając niezależnymi ścieżkami.
Aquilolamna zniknął 66 milionów lat temu, podczas masowego wymierania kredy i paleogenu. Manty i inne filtratory zaczęły pojawiać się około 30 milionów lat później.
Odkrycie rekina bielika
Aquilolamna została znaleziona w 2012 roku w kamieniołomach wapienia w Vallecillo w Meksyku. Obszary te są znane archeologicznie, ponieważ są domem dla wielu imponujących skamieniałości.
Co ciekawe, ta skamielina zachowała większość szkieletu, ale nie zęby. Zwykła rzecz wśród rekinów jest odwrotna: tylko zęby mają tendencję do skamieniałości, ponieważ są one jedynymi częściami kostnymi. Reszta szkieletu jest chrzęstna i zwykle nie jest zachowana.
Do tego stopnia, że do dziś taksonomia rekinów opiera się głównie na zębach. Ponieważ ten okaz ich nie pokazuje, bardzo trudno jest określić ich dokładną klasyfikację. Aby się tego dowiedzieć, konieczne będą dalsze badania.
Z drugiej strony to odkrycie wskazuje również, że inne rekiny kopalne mogą być dziwniejsze niż oczekiwano. Ponieważ znane są tylko zęby, nie można odgadnąć, jak wyglądały za życia. Należy zauważyć, że nawet wygląd zwierząt tak sławnych jak megalodon jest nieznany.
Wątpliwe osiągnięcie
Chociaż ten artykuł dostarczył nowych i bardzo istotnych informacji, zawiera również nieprzyjemne względy etyczne.Badanie skamielin z krajów o niskich dochodach zwykle prowadzi do praktyk kolonialnych i wyzysku, co jest czymś, co w dzisiejszym społeczeństwie jest bardzo mile widziane z etycznego i moralnego punktu widzenia.
Kraje te wdrożyły przepisy mające na celu zwalczanie takich praktyk i zapobieganie grabieży ich dziedzictwa kulturowego i paleontologicznego. Jednak w odpowiedzi na te zakazy rozwinął się wysoce lukratywny handel skamielinami na czarnym rynku.
Niektórzy autorzy wskazują, że skamielina rekina wielorybiego mogła zostać pozyskana w wątpliwy sposób, wykorzystując luki prawne, naruszając kodeksy etyczne i rezygnując ze współpracy z rodzimymi naukowcami. Bez wątpienia podkreśla to najciemniejszą część paleontologii na Zachodzie.
Tak czy inaczej, odkrycie tego zwierzęcia oznaczało rewolucję dla społeczności naukowej w dziedzinie ewolucji. Jego istnienie pokazuje, że tak naprawdę niewiele wiemy o sposobie życia i wyglądzie ryb, które kiedyś zamieszkiwały nasze morza.
