Wrony są uznawane za jedne z najbardziej inteligentnych i zdolnych do adaptacji ptaków na planecie. Są zgrupowane w rodzinie Corvidae i mają szerokie rozmieszczenie na półkuli północnej. Wrona indyjska jest jednym ze 130 okazów w tej grupie i wyróżnia się tym, że czerpie korzyści z obecności człowieka.
Jego naukowa nazwa to Corvus splendens. Jednak w popularnej sferze nazywana jest również wroną okrężnicą lub wroną domową. Podobnie jak wielu innych członków rodziny, ma niebieskawo-czarny wzór, ale wykazuje charakterystyczne cechy i zachowania. Dlatego zapraszamy do szczegółowego poznania wszystkiego, co dotyczy tego ptaka.
Siedlisko i rozmieszczenie wrony domowej
Pochodzenie tej wrony ma miejsce na tak zwanym subkontynencie indyjskim, który obejmuje kraje Pakistanu, Malediwy i Sri Lankę, Nepal, Bangladesz i Bhutan. Obecnie rozprzestrzenił się na wschód kontynentu afrykańskiego, kilka wysp na Oceanie Indyjskim, Chiny i Azję Południowo-Wschodnią. Występuje również w Europie, na przykład w Holandii.
To rozprzestrzenianie się jest częściowo spowodowane wprowadzeniem człowieka do zwalczania szkodników owadzich. Ptaki te przybyły również łodzią na inne szerokości geograficzne, takie jak Australia. Tam zostały one kontrolowane i wytępione jako gatunek inwazyjny. Istnieją doniesienia o tych ptakach na Półwyspie Arabskim i na kontynencie amerykańskim (Stany Zjednoczone i Brazylia).
Ta wrona zdołała żyć w obszarach miejskich dzięki swojej inteligencji, zdolnościom adaptacyjnym i przebiegłości. Gnieździ się na dużych drzewach występujących w mieście i nie korzysta z terenów zalesionych, preferując tereny otwarte.Jego siedlisko obejmuje obszary rolnicze, tereny podmokłe, regiony przybrzeżne i blisko źródeł wody, gdzie znajduje się obfite pożywienie.
Jakie są cechy wrony indyjskiej?
Fizyczny wygląd Corvus splendens jest bardzo podobny do wyglądu jego krewnych, ale zaznaczono pewne specyficzne cechy gatunku. Czarne zabarwienie upierzenia obejmuje głowę, gardło, skrzydła i ogon. Od szyi do karku i części klatki piersiowej ton zmienia się na szaro-brązowy.
Wydłużone nogi nadają temu ptakowi smukłą budowę, ale są dość silne. Inną godną uwagi cechą jest długi, stożkowaty dziób z lekką krzywizną w dół. Jego oczy są brązowe lub czarne.
Jeśli chodzi o wielkość, ten typ wrony jest średniej wielkości. Jego wymiary sięgają 40 centymetrów i ma przybliżoną wagę od 245 do 371 gramów. Samce i samice są do siebie podobne, więc trudno ustalić dymorfizm płciowy.
Podgatunek
Istnieje 5 podgatunków wrony domowej. Są to:
- C. splendens insolens.
- C. splendens maledivicus.
- C. splendens protegatus.
- C. splendens splendens.
- C. splendens zugmayeri.
Zachowanie
Wrona indyjska ma zachowania stadne, więc są to zwierzęta bardzo towarzyskie i istnieje wśród nich hierarchia. W określonych godzinach gromadzą się setki ptaków. Są aktywne w ciągu dnia i na początku dnia rozpraszają się w poszukiwaniu pożywienia.
Podobnie jak inne wrony, wrona domowa wyróżnia się dość skandalicznymi wokalizacjami.
To jeden z ptaków z rodziny Corvidae, który ma największy związek z człowiekiem. Ta symbioza sięga do tego stopnia, że wolą przebywać blisko swoich osad niż mieszkać w odległych lub pozbawionych obecności człowieka lasach.
W wielu regionach są uważane za szkodniki, ponieważ ich obecność może wpływać na obszar uprawy. Duże populacje tych ptaków zmniejszają również lokalną różnorodność biologiczną, albo przez drapieżnictwo, albo przez nieustanne nękanie innych gatunków zwierząt, w tym rybołowa zachodniego (Pandion haliaetus).
Karmienie kruków indyjskich
Karmienie tego ptaka nie wydaje się przedstawiać większych niedogodności. Jego zakres pożywienia jest tak szeroki, że został sklasyfikowany jako zwierzę wszystkożerne i oportunistyczne. Żywność pochodzenia roślinnego obejmuje różnorodne jagody, owoce, warzywa i zboża. Dlatego jest uważany za szkodnika w regionach rolniczych.
Z kolei pokarm pochodzenia zwierzęcego składa się z owadów i małych gadów, takich jak jaszczurki i gekony. Obejmują one również jaja i pisklęta mniejszych gatunków. Ponadto, aby zwiększyć swoje szanse na przeżycie, te krukowate mogą żywić się padliną.
Ten krukowaty ma ciekawą praktykę, ponieważ wykorzystuje odpady i odchody ludzkie, które znajduje wśród śmietników i wysypisk śmieci.
Jak rozmnaża się wrona indyjska?
Okres reprodukcji wrony domowej różni się w zależności od jej rozmieszczenia. Ogólnie szacuje się, że rozmnażanie odbywa się w okresie od marca do czerwca, podczas gdy w bardziej południowych regionach, takich jak Afryka, występuje między październikiem a grudniem. Został uznany za gatunek monogamiczny i ma doskonałą opiekę rodzicielską przy udziale obojga rodziców.
Ten krukowaty lubi gniazdować samotnie. Jednak często na jednym drzewie można zobaczyć kilka gniazd, zwłaszcza gdy żyją na obszarach miejskich i występuje duża gęstość zaludnienia. Często wykorzystuje też wieże i podpory antenowe do zakładania gniazd.
Liczba jaj w lęgu waha się od 3 do 5.Są to niebieskawo-zielone z czarnymi lub brązowymi plamami, chociaż znaleziono również jaśniejsze odcienie niebieskiego bez plam. Okres inkubacji wynosi około 17 dni. W tym czasie samce dostarczają pokarm inkubującym się samicom.
Spośród wszystkich par tworzących kolonię czuwają nad gniazdami. Pomimo tych środków ostrożności gatunek ten może cierpieć z powodu pasożytnictwa lęgowego koela azjatyckiego ( Eudynamys scolopaceus ). Ptaki rodzą się ślepe i pozostają w gnieździe przez co najmniej 30 dni. Mogą jednak pozostać w kolonii i blisko swoich rodziców do dwóch miesięcy.
Stan ochrony C. splendens
Wielki zasięg, jaki osiągnęła wrona indyjska, oraz stabilne tempo jej populacji sprawiają, że ptak ten został wpisany na listę najmniejszej troski przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody (IUCN, skrót w języku angielskim). Pomimo tego, że w niektórych miejscach poza jego pierwotnym siedliskiem nie pozwalają mu się zadomowić i często jest eliminowany, jego populacja pozostaje na normalnym poziomie lub rośnie w różnych częściach świata.
Dzięki swojej dominacji w osadach ludzkich, a także inteligencji i szerokiemu asortymentowi pożywienia, wrona indyjska okazała się bardzo nieustraszonym ptakiem. Bez wątpienia jest to jeden z najodważniejszych ptaków, gdyż nieustraszony przylatuje i osiedla się w nowych miejscach, przynosząc jednemu korzyści, innym wielkie straty.
