Na pytanie, czy węże są głuche, konfrontowane są dwie wersje tego samego obrazu: kobra tańcząca przy dźwiękach fletu i wąż podążający za krętym ruchem instrumentu muzycznego. Który jest najdokładniejszy?
Podobnie jak wiele rzeczy w świecie naukowym, odpowiedź zwykle leży gdzieś pomiędzy dwoma biegunami. W tym artykule analizujemy możliwy zmysł słuchu tych zwierząt i, nawiasem mówiąc, podajemy krótki opis układu słuchowego węży. Nie przegap tego.
Czy węże są głuche?
W rzeczywistości węże słyszą, ale istnieją różnice między nimi a innymi gadami.W przypadku gadów czworonożnych błona bębenkowa przenosi wibracje powietrza do ucha wewnętrznego, co powoduje subiektywne odczucie słuchu, podobnie jak u ludzi i innych ssaków. Jednak węże nie mają tej błony.
Fakt ten doprowadził wówczas do myślenia, że węże są głuche. Następnie wykazano, że są w stanie słyszeć, a także odczuwać wibracje podłoża. Jednak robią to przez szczękę i ciało.
Chociaż nie mają błony bębenkowej, ucho wewnętrzne węży jest dobrze rozwinięte, aby interpretować wibracje, które przechodzą przez ziemię, gdy odbijają się one w czaszce. Dzięki temu węże są w stanie lepiej wychwytywać fale dźwiękowe o niskiej częstotliwości.
Węże mają zakres słuchu od 100 do 700 herców. Ludzkie ucho jest w stanie słyszeć od 20 do 20 000 herców.
Jak słyszą węże?
Chociaż są one zdolne do słyszenia dźwięków, prawdą jest, że zdolność węży do wychwytywania wibracji powietrza jest bardziej ograniczona niż u innych gadów. Jednak ewolucja obdarzyła te zwierzęta przydatną dodatkową strategią.
Wąż pełza i jest to zaleta, jeśli chodzi o uchwycenie wibracji, które przechodzą przez ziemię. Mechanoreceptory rozmieszczone w całym ciele są odpowiedzialne za wysyłanie informacji do mózgu o tych sygnałach. Jest to niezwykle pomocne dla węża, gdy próbuje zlokalizować ofiarę i niebezpieczeństwo.
Wyobraź sobie kamień wpadający do stawu. Jeśli skała jest ofiarą, wąż będzie w stanie ją zlokalizować, w zależności od tego, skąd płynie woda.
Układ słuchowy węży: charakterystyka i działanie
Ewolucja pozbawiła węże ucha zewnętrznego i błony bębenkowej, ale jak udało Ci się zweryfikować, nie pozbawia ich to tego zmysłu. Ich ucho wewnętrzne jest podobne do ucha innych kręgowców, tyle że jest przygotowane do przetwarzania wibracji, które docierają do nich przez ziemię, a nie tylko przez powietrze. Jest to znane jako „słuch somatyczny”.
W uchu środkowym węży znajduje się kość zwana colummella auris, połączona tkanką z uchem wewnętrznym, której zadaniem jest wprawianie płynu w uchu wewnętrznym w drgania. Płyn ten aktywuje komórki czuciowe - zwane komórkami ślimakowymi - które wysyłają istotne informacje do mózgu.
Ponadto szczęka węża została poddana bardzo przydatnej modyfikacji, aby uchwycić dźwięki rozchodzące się po ziemi: jest podzielona na 2 części, zwane półżuchwami. Jego funkcją jest wykrywanie lokalizacji dźwięku, ponieważ wysyłają sygnały do mózgu z asymetrycznym rytmem, opartym na pochodzeniu wibracji.
Węże - i ogólnie wszystkie gady - zaskakują każdym nowym faktem, jaki się o nich dowiaduje. Są tak stare, filogenetycznie mówiąc, że adaptacje opracowane podczas ich ewolucji obrały naprawdę twórcze ścieżki.
Może nie są tak uroczymi zwierzętami jak te, którym wyrosło futro, ale z pewnością warto je studiować. Niestety, jeśli nadal chcesz przypodobać się wężowi, muzyka fletowa niewiele pomoże.
