Niesporczaki, zwane także „niedźwiedziami wodnymi” lub „mchowymi świniami”, to niesamowite zwierzęta pod każdym względem. Po pierwsze, są niezwykle obfite i wszechobecne, ponieważ znaleziono je od Arktyki po głębiny oceanów - i tropikalne lasy deszczowe -
Ponadto te bezkręgowce są małe jak na złożoność strukturalną, która je charakteryzuje. Dorosłe osobniki mają zaledwie pół milimetra długości, ale mają kilka par nóg, których używają do poruszania się po swoim mikroskopijnym świecie. Oznacza to, że mimo tak częstego występowania pozostają niezauważone.
Wreszcie, to są zwierzęta tak odporne, że trudno w to uwierzyć.Te maleńkie stworzenia są niewzruszone warunkami, które zniszczyłyby ogromną większość życia na planecie, ponieważ mogą przetrwać nawet w próżni kosmicznej. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tych prawie niezniszczalnych bezkręgowcach, czytaj dalej.
Charakterystyka niesporczaków
Tardigrades tworzą własny typ zwierząt, jedną z najszerszych klasyfikacji w tym królestwie. Mówiąc najogólniej, oznacza to, że są wysoce zróżnicowaną grupą, która ewolucyjnie oddzieliła się od reszty dawno temu i dlatego ma unikalne cechy. Mimo to są krewnymi stawonogów, więc trochę je przypominają.
Krępe ciało tych bezkręgowców podzielone jest na 5 widocznych segmentów. Pierwsza z nich zawiera głowę. Pozostałe 4 mają parę nóg na segment: są krótkie, grube i zakończone pazurami, które różnią się w zależności od gatunku.
Ostatnia para nóg wyłania się z końca zwierzęcia, za kloaką, w szczególny sposób niespotykany u innych żywych istot.
Głowa może zawierać parę oczu, oprócz rurkowatej struktury ust, której te bezkręgowce używają do karmienia. Wewnątrz ciało niesporczaków jest bardzo podobne do ciała innych zwierząt: zawiera układ pokarmowy z przełykiem, żołądkiem i innymi częściami wspólnymi, a także układ nerwowy z mózgiem.
Z drugiej strony strona zewnętrzna pokryta jest twardym i elastycznym naskórkiem, który chroni te zwierzęta przed szkodliwymi czynnikami. Ta skorupa musi zostać zrzucona, gdy niesporczaki rosną.
Ponadto skórka służy do rozróżnienia 2 dużych grup niedźwiedzi wodnych. Eutardigrades mają gładką naskórek, co nadaje im zaokrąglony wygląd, podczas gdy heterotardigrades mają płytki naskórka przypominające zbroję.
Gdy się rodzą, te zwierzęta mogą mierzyć zaledwie 0,05 milimetra. W każdym razie dorosłe osobniki większości gatunków mają tendencję do dorastania do 0,5 milimetra, chociaż niektóre gatunki osiągają nawet 1,5 milimetra. Przy uważności niektóre z nich można zobaczyć bez mikroskopu.
Gdzie żyją niedźwiedzie wodne?
Niesporczaki są wszędzie. Zostały znalezione w strefach międzypływowych, głęboko w oceanach, w Arktyce i na wierzchołkach drzew obszarów leśnych.
Opisane do tej pory ponad 1000 gatunków niesporczaków można podzielić na 3 grupy, w oparciu o ich ekologię. Niektóre są morskie, inne słodkowodne, a zdecydowana większość znanych to „lądowe”.
W rzeczywistości te ostatnie niesporczaki żyją w małych akumulacjach wody, które są magazynowane w środowiskach lądowych, zwłaszcza w porostach, mchach lub podobnej roślinności.
Te siedliska są zaskakująco ekstremalne, ponieważ zapewniają tym zwierzętom bardzo niewielką ochronę. Ponadto, aby jeszcze bardziej skomplikować sprawę, niesporczaki są narażone na długotrwałe okresy bezpośredniego promieniowania słonecznego. Może to spowodować, że zbiornik wodny, w którym żyją, wyschnie w bardzo krótkim czasie.
Przystosowania, które pozwalają tym zwierzętom przetrwać najtrudniejsze warunki, jakie można sobie wyobrazić, powstały właśnie jako ewolucyjna odpowiedź na życie w tych surowych i zmieniających się ekosystemach. Niesporczaki morskie i słodkowodne żyją w znacznie bardziej stabilnych środowiskach, więc nie wykazują niesamowitych zdolności niesporczaków lądowych.
Najtwardsze zwierzęta na planecie
Niesporczaki są w stanie przejść przez proces zwany kryptobiozą, w wyniku którego przekształcają się w strukturę oporną, zwaną „tunem”. Aby to zrobić, tracą ponad 90% wody w organizmie, zmniejszają swój rozmiar do jednej trzeciej pierwotnego rozmiaru i zatrzymują metabolizm.
Chociaż ta forma odporności powstała, aby przetrwać przejściową suszę lub napromieniowanie porostami i mchami, jest skuteczna w prawie wszystkich niesprzyjających okolicznościach, jakie można sobie wyobrazić.
W postaci „tun” udowodniono, że niesporczaki są w stanie przetrwać wiele egzogennych stresorów. Wśród nich wyróżniamy następujące:
- 20 godzin w -272,95 stopniach Celsjusza: To jest blisko zera absolutnego, najniższej możliwej temperatury.
- 20 miesięcy w temperaturze -200 stopni Celsjusza.
- Wysokie temperatury, do 150 stopni Celsjusza.
- 6000 atmosfer ciśnienia.
- Podwyższone stężenie toksycznych gazów, takich jak tlenek węgla, dwutlenek węgla, dwutlenek siarki i dwutlenek azotu.
- 30 lat bez jedzenia i wody.
- Próżnia kosmosu i bezpośrednie promieniowanie jonizujące.
Po wystawieniu na działanie tych ekstremów i przywróceniu optymalnych warunków niesporczaki wracają do stanu aktywnego w ciągu kilku godzin lub minut. Kiedy środowisko na to pozwoli, będą żyć dalej, jakby nic się nie stało.
Ostatecznie te małe bezkręgowce są najlepszymi ocalałymi. Jego niesamowite zdolności pozwalają naukowcom odkrywać więcej na temat granic życia, a także niektórych sekretów biologii, fizyki i chemii, które je warunkują.
