Możesz być zaskoczony, gdy dowiesz się, że niebieskie tarantule można zobaczyć w świecie przyrody. Tak, istnieją i to nie tylko jeden gatunek.
Chociaż większość z około 900 gatunków ptaszników ma różne odcienie czerni lub brązu, faktem jest, że prawie wszystkie podgrupy mają co najmniej jeden niebieski gatunek. Chcesz ich poznać? Tutaj pokazujemy je tobie.
Jakie gatunki ptaszników niebieskich są znane?
Warto wiedzieć, że gatunki ptaszników niebieskich otrzymują dźwięczne i sugestywne nazwy. Oto lista tylko kilku:
- Ornamental Sapphire lub Gooty Tarantula (Poecilotheria metallica), krytycznie zagrożony gatunek, jest pokryty skomplikowanym niebieskim geometrycznym wzorem.
- Błękit kob altowy (Haplopelma lividum), to nieco jaśniejszy odcień.
- Singapurska tarantula niebieska (Lampropelma violaceopes), duża i agresywna, ma ciemnoniebieskie nogi ułożone wokół złotego ciała.
- Zielony niebieski butelkowy (Chromatopelma cyaneopubescens).
- Różowonoga tarantula (Avicularia avicularia) to gatunek mygalomorficznego pająka pochodzący z Ameryki Południowej, Kostaryki, Brazylii i południowych Karaibów.
Podczas studiowania dowolnej klasyfikacji tarantuli lub drzewa genealogicznego można znaleźć przykłady gatunków niebieskich.
Dlaczego to niezwykłe, gdy natura robi się niebieska?
Bez wątpienia niebieski jest rzadkością w królestwie zwierząt. Jasne, są pawie, sójki błękitne, motyle, ale to stosunkowo niewielka lista w porównaniu z obfitością czerwonych, żółtych, zielonych lub brązowych zwierząt.
Po części dlatego, że zaskakująco trudno jest wytworzyć niebieskie pigmenty. W związku z tym większość niebieskich zwierząt wytwarza swoje kolory za pomocą mikroskopijnych struktur we włosach, piórach i łuskach.
Sekret tworzenia koloru niebieskiego
Jeśli powiększysz jasnoniebieskie łuski na skrzydle motyla Morpho, zobaczysz zgrabne małe warstwy ułożone jedna na drugiej i równomiernie rozmieszczone. Jego kolor zależy od tej kolejności.
Kiedy pada światło, jego część odbija się od każdej warstwy. Odległość między warstwami jest taka, że niebieskie części odbitych promieni wzmacniają się nawzajem, tworząc intensywne wybuchy kolorów. Nazywa się to kolorem strukturalnym.
Warto wiedzieć, że te „kolory strukturalne” nie zależą od żadnego pigmentu. Jeśli zmiażdżysz skrzydła motyla, niszcząc jego strukturę, jego niebieski kolor zniknie. Wręcz przeciwnie, jeśli zostawisz je w spokoju, z czasem nigdy nie znikną.
Błękit tarantuli to kolor strukturalny
Po zbadaniu różnych gatunków ptaszników niebieskich odkryto, że prawie wszystkie mają kolory strukturalne. W przypadku niektórych gatunków włosy zawierają jasne płaszcze, takie jak motyl Morpho.
U innych zmienia się struktura i jest więcej puszystego wypełnienia. W rzeczywistości istnieje do ośmiu projektów strukturalnych, które rzucają ten sam niebieski kolor. Ale w każdym razie zasada jest taka sama: istnieją mikroskopijne struktury, których rozmieszczenie sprzyja odbijaniu światła niebieskiego.
Dlaczego istnieją różne gatunki ptaszników niebieskich?
To pytanie nie ma oczywistej odpowiedzi. Ci, którzy poświęcają swoje życie badaniu pająków, uważają, że jest mało prawdopodobne, aby używali kolorów do komunikowania się ze sobą. To dlatego, że ptaszniki mają słabe widzenie kolorów i ogólnie okropny wzrok.
Jest również wysoce nieprawdopodobne, aby dobór naturalny ukształtował pajęcze włosy w sposób, który przez czysty przypadek nadał im niebieski kolor. W końcu różne gatunki wytwarzają swoje niebieskie kolory przy użyciu bardzo różnych mikrostruktur.
Jak wyjaśniono powyżej, niebieskie ptaszniki nie są zgrupowane w jednej gałęzi drzewa genealogicznego ptaszników. Zamiast tego, badanie naukowe wykazało, że te pająki wyewoluowały swój niebieski wzór koloru przy co najmniej ośmiu różnych okazjach.
W ten sposób, w procesie zbieżnej ewolucji, każdy gatunek rozwinął te same odcienie niebieskiego. Do tej pory wyciągnięto wniosek, że skoro jest tak specyficzny, to kolor niebieski musi pełnić jakąś funkcję wizualną. Jednak niewiele więcej wiadomo.
Wspólna rola?
Niektóre ptaszniki są całkowicie niebieskie, podczas gdy inne mają niebieskie tylko części ciała. Niektóre są stale niebieskie, a niektóre są niebieskie tylko jako młode. Czasami tylko samce są niebieskie, tylko samice (dymorfizm płciowy) lub obie płcie.
Krótko mówiąc, naukowcy odkryli, że musi istnieć dobry powód, dla którego pająki są niebieskie, ale na razie to zjawisko pozostaje tajemnicą.