W psim świecie dobrze znane jest zjawisko: duże psy żyją krócej niż mniejsze. Podczas gdy małe rasy mają średnią długość życia 12-14 lat, większe rasy żyją 8-10 lat. Tak zwane „olbrzymie rasy” żyją tylko od 5 do 8 lat.
Na krótką metę duże psy mogą mieć przewagę pod względem możliwości przetrwania i reprodukcji. Jednak szybki wzrost i utrzymanie dużych rozmiarów ciała może odbywać się kosztem zmniejszonej długowieczności.
Tempo wzrostu jest bardzo różne u dużych i małych ras psów
Faktem jest, że największe psy rosną bardzo szybko. Pomyśl o dogu niemieckim: od urodzenia do pierwszych urodzin przybiera na wadze 100 razy.
W tym samym czasie wilki rosną 60 razy, a pudle tylko 20 razy. Badania przeprowadzone w ostatniej dekadzie sugerują, że większe osobniki umierają młodo, ponieważ mają przyspieszone tempo wzrostu.
Dlatego niektórzy eksperci uważają, że tej zwiększonej aktywności towarzyszy szkodliwy wzrost wolnych rodników, co teoretycznie przyspieszyłoby starzenie.
Eksperci doszli do wniosku, że na każde dwa kilogramy wzrostu masy ciała psa można oszacować utratę około jednego miesiąca średniej długości życia.
Występowanie raka u dużych psów może odpowiadać za ich krótszą żywotność
Faktem jest, że większe psy są bardziej podatne na problemy zdrowotne, takie jak zaburzenia rozwojowe i choroby układu mięśniowo-szkieletowego. Cierpią również na więcej schorzeń żołądkowo-jelitowych i guzów.
Choroby te są związane z ich przyspieszonym wzrostem i wydają się być niechcianymi skutkami ubocznymi selektywnej hodowli dużych organizmów w krótkim okresie. W przyrodzie pojawienie się dużych osobników podlega ewolucji poprzez dobór naturalny, który zajmuje długie okresy czasu.
Pamiętaj, że rasy psów zostały sztucznie stworzone przez ludzi, aby wybrać ich wygląd lub zachowanie, a niekoniecznie zdrowie. Proces ten wymagał znacznego chowu wsobnego w celu uzyskania psów „rasowych”.
Teraz, poza prostymi dziwactwami hodowlanymi, które doprowadziły do złej genetyki i złego stanu zdrowia, istnieją bardziej ogólne mechanizmy określające długowieczność.
Telomery: genetyczne emblematy starzenia
Należy pamiętać, że nasz materiał genetyczny, a konkretnie DNA, przechowywany jest w strukturach komórkowych zwanych chromosomami.Telomery to ochronne części na końcach tych chromosomów. Na przykład u młodych ludzi telomery mają długość około 8 000 do 10 000 nukleotydów. Wraz z wiekiem telomery skracają się.
Dzieje się tak, ponieważ telomery są rozszczepiane lub skracane przy każdym podziale komórki. Jest to ważne, ponieważ gdy telomery osiągają krytycznie krótką długość, komórka przestaje się dzielić i wysyła jeden z sygnałów do śmierci.
Erozja telomerów w czasie została powiązana ze starzeniem się i ryzykiem chorób, w tym raka.
To dlaczego duże psy nie żyją tak długo jak małe?
Ogólnie rzecz biorąc, długość życia jest często rozumiana jako długość życia do starzenia się. Wydaje się, że dzieje się tak – i dlatego duże psy nie żyją tak długo jak małe – że muszą działać w szybkim tempie, aby przyspieszyć metabolizm i mechanizmy wzrostu.
Komórki dzielą się szybko, aby umożliwić psom osiągnięcie ostatecznego rozmiaru. Niestety, z każdym podziałem komórki długość ich telomerów nieco się skraca, co przyspiesza ich starzenie. Z kolei wysoki obrót komórkowy wpływa na powstawanie różnych chorób, w tym raka.
Oto co wiadomo do tej pory: nadal nie mamy do końca jasnego zrozumienia, dlaczego szybszy wzrost prowadzi do przyspieszonego starzenia.
