Okapi jest uważane za jedno z najbardziej niesamowitych zwierząt, jakie istnieją. To zwierzę jest ssakiem żyjącym w dżungli na północy Republiki Konga. Jego naukowa nazwa to Okapia johnstoni.
Pomimo tego, że jest najbliższym krewnym żyraf i ma kilka wspólnych cech morfologicznych, bardziej przypomina konia. Jego futro jest czerwonawe, z wyjątkiem zadu, gdzie ma czarno-białe paski jak u zebry.
Ma wydłużoną szyję i ogromne, spiczaste uszy. Obok nich, jak żyrafy, znajdują się dwa małe kosteczki słuchowe bez widocznych funkcji anatomicznych.
Jej język jest koloru ciemnoniebieskawego i mierzy około 30 centymetrów. Język jest wystarczająco długi, aby wyczyścić uszy czubkiem.
Jej zmysły słuchu i węchu są bardzo rozwinięte. Ich zmysł wzroku, w przeciwieństwie do żyraf, jest uważany za raczej słaby.
Okapi są bardzo spokojne, nieśmiałe i nieuchwytne. Zwierzęta te, zachowując się samotnie, czasami żyją w parach lub w małych grupach rodzinnych.
Jedną z charakterystycznych cech jest to, że prawie nigdy nie pozwalają usłyszeć swojego „głosu”. Szczenięta są słyszalne tylko wtedy, gdy komunikują się z matkami i dorosłymi w okresie godowym.
Miejsce i rozmnażanie Okapi
Okapi żyją w dżunglach i lasach, gdzie roślinność jest bardzo gęsta. Zmniejsza to szanse na zobaczenie ich przez drapieżników. Zebrano bardzo mało informacji na temat okapi, ponieważ żyją one na obszarach, które są niezwykle trudne do spenetrowania przez ludzi.
W stanie wolności można je znaleźć tylko w lasach Konga. Wcześniej występował również w Ugandzie, ale wyginął z tego obszaru. Jednak w niewoli można go znaleźć w ogrodach zoologicznych na całym świecie.
Jak wszystkie ssaki, okapi muszą osiągnąć dojrzałość płciową przed rozmnażaniem. Samice osiągają dojrzałość po dwóch latach, a samce po trzech latach.
W okresie lęgowym samice wypuszczają miechy, aby przyciągnąć samce. Przyjeżdżają i walczą dla nich. Pomimo tego, że są samotnikami, okapi pozostają ze swoim partnerem przez długi czas.
Ciąża jest wyjątkowo długa. Ciąża Okapi trwa od 14 do 15 miesięcy, po której rodzi się jedno cielę. Szczeniaki ważą od 18 do 20 kilogramów.
Wyjątkową cechą jest to, że po urodzeniu nie rozpoznają swojej matki. W ten sposób, jeśli matka umrze, cielę może przeżyć pod opieką innej samicy. Oczekiwana długość życia okapi wynosi 30 lat.
Zagrożone okapi
Okapi z łatwością kamuflują się w gęstych i niedostępnych lasach, w których żyją. Pomimo ich wielkiej zdolności pozostawania niezauważonym, mają naturalnego drapieżnika: lamparta.
Również organizacje ochrony przyrody określiły inne czynniki ryzyka dla bezpieczeństwa tego gatunku.
Jednym z najważniejszych jest zmniejszenie siedliska. Wzrost okolicznych populacji powoduje wylesianie, tworząc w ten sposób strefy nadające się do zamieszkania dla ludzi.
Oznacza to, że terytorium zamieszkiwane przez okapi jest coraz mniejsze. Dlatego są zmuszeni przenosić się w miejsca, które nie są idealne dla ich ewolucji.
Podobnie jak wiele innych zwierząt, na okapi poluje się dla ich futra. Istnieją uzbrojone grupy, które rozpraszają się, a nawet obozują w zalesionych obszarach, w których występuje to zwierzę.Niezależnie od tego, czy użyjesz ich skóry, czy zjesz ich mięso, polowanie na nie stanowi atak na życie tego zwierzęcia, uważanego za żywą skamielinę.
Prosty fakt długiego i nieefektywnego procesu rozmnażania sam w sobie stanowi potencjalne zagrożenie wyginięciem. Po 14 miesiącach ciąży rodzą jedno cielę. Niski wskaźnik urodzeń oznacza, że nie są w stanie szybko zrekompensować strat, jakie może ponieść stado.
Ze względu na nieprzeniknioną naturę ich środowiska, nie można z całą pewnością wiedzieć, ile osobników liczy światowa populacja okapi. Uważany jest jednak za gatunek zagrożony ze względu na niewielki obszar występowania. Dlatego trzeba o nią dbać i konserwować.