Antylopa saiga to ciekawe zwierzę, które w ostatnich latach poniosło niezliczone straty. Naukowcy z całego świata niestrudzenie pracują, aby zapobiec całkowitemu wyginięciu tego gatunku.
Antylopy saiga to zwierzęta wędrowne zamieszkujące Azję Środkową, jej równiny i półpustynie. Przez cały rok saigi migrują przez Kazachstan, Mongolię, południową Rosję, Turkmenistan i Uzbekistan.
Ogólnie rzecz biorąc, zwierzęta te pokonują rocznie około tysiąca kilometrów. Migracje antylop Saiga odbywają się generalnie z północy na południe i odwrotnie. Jednak od czasu do czasu różni naukowcy donosili o nieregularnych i koczowniczych ruchach.
Być może najbardziej charakterystyczną cechą tej klasy antylop jest wypukły nos. Ten nos jest pozostałością po jego ewolucji. Ich narząd węchowy rozwinął się w taki sposób, że działa jak filtr powietrza.
Nos antylopy saiga jest duży i elastyczny, ze złożoną strukturą wewnętrzną spełniającą wiele funkcji. Podczas migracji ich nos filtruje powietrze, aby zapobiec przedostawaniu się kurzu i brudu wzniesionych podczas galopu do płuc. W okresie zimowym ogrzewa powietrze zanim dotrze do płuc, umożliwiając zwierzęciu utrzymanie stałej temperatury ciała.
Kiedy nadchodzi wiosna, samice saig migrują na tereny godowe. Te tereny są takie same od dziesiątek lat, szerokie prerie z wysoką trawą.
Niestety antylopa saiga jest poważnie zagrożona nielegalnymi polowaniami. Rogi saigi są sprzedawane za wysoką cenę na czarnym rynku. W Chinach rogi antylopy saiga są uważane za przedmioty o wysokiej wartości tradycyjnej.
O masowej śmierci antylopy saiga
Ku wielkiemu zaniepokojeniu różnych grup zajmujących się ochroną dzikiej przyrody, nielegalne polowania nie są jedynym zagrożeniem dla antylop saiga. Istnieje cichy wróg, któremu przez lata udało się wytępić ponad 90% całej populacji antylop.
W roku 2015 około 200 000 saig zmarło nagle w ciągu kilku dni. Naukowcy byli przerażeni tym zjawiskiem, a to dlatego, że tysiące osobników upadło bez wyraźnego powodu na łąkach Kazachstanu.
Antylopy siga zostały zebrane na swoich zwykłych terenach godowych, kiedy nastąpiła katastrofa. Różni eksperci – wśród nich weterynarze, zoolodzy i ekolodzy – przyznali, że nigdy nie byli świadkami czegoś takiego.
Po kilku testach odkryto, że przyczyną śmierci była ciężka infekcja krwiobiegu spowodowana bakterią. Ta infekcja spowodowała u zwierząt ciężkie krwotoki wewnętrzne i oczywiście posocznicę.
Ostatnie badania wykazały, że namnażanie się śmiercionośnych bakterii było spowodowane ówczesną pogodą: zbyt wilgotną i zbyt gorącą. Po przestudiowaniu dowodów historycznych z poprzednich badań nad antylopami wyciągnięto zaskakujący wniosek.
Katastrofa z 2015 roku to nie jedyna masowa śmierć antylop saiga. Okresowo gatunek ten cierpiał z powodu nagłej śmierci większości swojej populacji.
Po przeanalizowaniu dowodów historycznych eksperci wywnioskowali, że za każdym razem, gdy dochodziło do zgonów, pogoda przedstawiała podobne warunki. Ale w jaki sposób gorąca i wilgotna pogoda jest związana z rozprzestrzenianiem się chorób?
Globalne ocieplenie, migracje i choroby zakaźne
Globalne ocieplenie to zjawisko, które od lat niepokoi rządy i jednostki na całym świecie. Ale globalne ocieplenie dotyka nie tylko ludzi.
Przyspieszona zmiana klimatu, która nastąpiła w wyniku industrializacji człowieka, miała poważne konsekwencje dla flory i fauny na całym świecie. Ze względu na globalne ocieplenie duża liczba gatunków musiała migrować do bardziej odpowiednich klimatów, aby przetrwać.
Wiele fauny i flory reaguje na wysokie temperatury i przesuwa się w kierunku chłodniejszego klimatu. Oznacza to, że porusza się również wiele owadów przenoszących choroby.
Wraz ze wzrostem temperatury i zmianami wzorców pogodowych zmieniają się okresy opadów. W ten sposób szkodniki związane z deszczami w obszarach tropikalnych – takie jak komary – mnożą się jak nigdy dotąd.
Naukowcy od dawna wiedzą, że gorący klimat jest idealnym środowiskiem do rozprzestrzeniania się chorób. Bakterie rozmnażają się znacznie szybciej w gorącym klimacie i wilgotnym środowisku.
Wzrosty temperatury i zmiany opadów wpływają na zwierzęta w różny sposób, w zależności od ich fizjologii i tolerancji na zmiany klimatu.
W przypadku antylop saiga bakterie odpowiedzialne za ich masową śmierć zawsze znajdują się w ich nozdrzach. Jednak to wzrost temperatury spowodował niekontrolowane namnażanie się bakterii wewnątrz ciała saig.
Jeśli oczekujemy ochrony antylopy saiga, musimy spróbować ograniczyć produkcję szkodliwych dla środowiska gazów. Podobnie jak w przypadku wielu innych gatunków, przetrwanie saig będzie zależało od długoterminowej troski o globalne środowisko.
