Gigantyczny fałszywy wampir jest jednym z najciekawszych gatunków gigantycznych nietoperzy rozpoznawanych obecnie. Ten typowy dla Ameryki gatunek zwraca uwagę nie tylko swoimi rozmiarami, ale także osobliwym wyglądem. Następnie przedstawiamy główne cechy fałszywego gigantycznego wampira.
Charakterystyka fizyczna i taksonomia gigantycznego fałszywego wampira
Gigantyczny fałszywy wampir (spektrum Vampyrum) jest ssakiem z rodziny filostomidowatych. Jest to jedyny gatunek z rodzaju Vampyrum, znany również jako widmowy nietoperz lub widmowy nietoperz wampir.
Pomimo swojej popularnej nazwy, gigantyczny fałszywy wampir nie ma żadnego związku z tak zwanymi „fałszywymi wampirami Starego Świata”, które są mięsożernymi nietoperzami z rodziny Megadermatidae.
To największy gatunek nietoperza występujący na kontynencie amerykańskim, a także największy nietoperz mięsożerny. Kiedy osiągają dorosłość, mają średnią rozpiętość skrzydeł 80 centymetrów. Ich długość ciała waha się od 12,5 do 15,3 centymetra, a waga od 145 do 190 gramów.
Jedną z najbardziej charakterystycznych cech tego nietoperza jest wydatny nos i bardzo osobliwy kształt. Jego pysk jest długi i wąski, z pyska wystają mocne zęby; uszy są stosunkowo małe i zaokrąglone.
W górnej części ciała ma przeważnie ciemny lub średnio brązowy kolor, który może być lekko pomarańczowy. Spód ma zwykle jaśniejsze odcienie, które mogą wahać się od szaro-brązowego do żółto-brązowego.
Dolna część ciała jest zauważalnie krótsza i smuklejsza niż tylna. Nie zidentyfikowano widocznego ogona, chociaż sieć ogonowa jest długa i szeroka. Potężne, długie i zakrzywione pazury są również widoczne na przednich i tylnych łapach.
Siedlisko i karmienie gigantycznego fałszywego wampira
Jak wspomnieliśmy, jest to gatunek pochodzący z Nowego Świata, a konkretnie z jego stref tropikalnych. Jego populacja rozciąga się od południowego Meksyku po Brazylię, w tym całą Amerykę Środkową, Boliwię, Kolumbię, Ekwador, Surinam, Peru, Wenezuelę i Isla Trinidad.
Ten wampir jest mięsożernym gatunkiem, który żywi się szeroką gamą kręgowców. Jego dieta obejmuje spożywanie owadów, płazów, małych ptaków i gadów oraz małych ssaków. Mogą nawet polować na inne nietoperze.
Jak sugeruje ich nazwa, te nietoperze nie wysysają krwi, jak robią to tradycyjne fikcyjne wampiry. Po prostu polują na zdobycz i zjadają ją, tak jak robią to wszystkie zwierzęta mięsożerne.
Jeśli skupiamy się na polowaniach, musimy podkreślić, że fałszywe olbrzymie nietoperze są doskonałymi nocnymi łowcami. Ich technika polowania przypomina płomykówki i sowy, dlatego są niezwykle ostrożne podczas łapania zdobyczy.
Zwykle te nietoperze schodzą z wysokich gałęzi lub latają, by patrolować otoczenie w poszukiwaniu pożywienia. Po zidentyfikowaniu ofiary „upuszczają”, aby wykonać szybki i skuteczny atak. W ten sposób ich ofiarom trudno jest zidentyfikować ich obecność na czas, aby uciec lub się obronić.
Nawyki i reprodukcja
Gigantyczny fałszywy wampir to gatunek nocnych nawyków, jak wszystkie nietoperze. W nocy ćwiczą swoją wyrafinowaną technikę łowiecką, są bardzo aktywni i ostrożni. W ciągu dnia pozostają ukryte w swoich „legowiskach”, znajdujących się na drzewach.
Jest to gatunek towarzyski, który może żyć w małych grupach i jest zwykle monogamiczny, chociaż samce mogą ostatecznie kojarzyć się z więcej niż jedną samicą.
Generalnie samiec jest bardzo obecny w wychowywaniu młodych i pozostaje przy matce nawet w czasie ciąży. W rzeczywistości często zdarza się, że samica i cielę śpią owinięte skrzydłami samca, aby chronić się przed ewentualnymi atakami drapieżników.
Status ochrony gigantycznych fałszywych wampirów
Widmowy nietoperz lub gigantyczny fałszywy wampir jest obecnie klasyfikowany jako gatunek zagrożony w Meksyku. Niestety, nie ma wystarczających informacji o statusie jego populacji w poszczególnych krajach Ameryki Środkowej i Południowej.
Jednak biorąc pod uwagę postęp ludzi w ich naturalnym środowisku, szacuje się, że ich populacja odnotowała znaczne redukcje we wszystkich krajach. Wraz z tzw. gigantycznym fałszywym wampirem dodajemy kolejny gatunek do listy zwierząt zagrożonych wyginięciem.
Główne źródło obrazu | http://rodriguezgalarza.com/