Kiedy myślimy o niebezpiecznych zwierzętach morskich, przychodzą na myśl takie gatunki jak rekiny, orki czy meduzy. Ale niewiele wiadomo o jednej z najbardziej agresywnych i pospolitych ryb na obszarach przybrzeżnych: barakudzie.
Wbrew temu, co mogłoby się wydawać, kilka gatunków z rodzaju Sphyraena należących do rodziny sphyrenes (Sphyraenidae) nazywa się barakudami. Są to mięsożerne ryby, które można zobaczyć w dowolnym miejscu w oceanie i są popularne w niektórych krajach. Czytaj dalej i dowiedz się więcej o tym osobliwym zwierzęciu.
Morfologia i siedlisko barakudy
Wielkość barakudy może być bardzo zróżnicowana, a jej długość waha się od 50 do 180 centymetrów. Ma bardzo aerodynamiczne kształty, które sprawiają, że jest niesamowicie szybki i wyróżnia się długim i muskularnym ciałem, które wydaje się nieszkodliwe, dopóki nie spojrzysz na jego usta.
Jej szczęka jest bardzo duża w porównaniu z resztą ciała. Mieści rząd dużych, postrzępionych, ostrych zębów, które wywołają panikę, jeśli wpadniesz na jeden z nich. W rzeczywistości nurkowie dość często doznają obrażeń podczas spotkania z tymi rybami.
Jego waga waha się od 9 do 20 kilogramów, ale nietrudno znaleźć okazy prawie dwumetrowe i ponad 25 kilogramowe. Jego szczęka jest mocna i jest w stanie bardzo gwałtownie rozerwać swoją ofiarę; Niewielu rywali jest w stanie przetrwać atak dorosłej barakudy
Jeśli chodzi o siedlisko, osobniki dorosłe i młodsze mają inne zwyczaje.Młode barakudy mają tendencję do tworzenia szkół i częstych płytkich i przybrzeżnych obszarów, gdzie rozmnaża się łatwa zdobycz i cieplejsze wody. Podczas gdy dorośli są samotnikami i spędzają większość czasu w głębokich obszarach.
Zwykle można je również znaleźć na obszarach namorzynowych lub w nadmorskich lagunach, zawsze rozglądając się i szukając czegoś do włożenia do ust. Niemal wszędzie na świecie można natknąć się na jednego z tych drapieżników, chociaż zalecamy nie przeszkadzać im.
Karmienie Barakudy
Opierając się na założeniu, że dorosła barakuda może zjeść prawie wszystko, co znajdzie, w swoim ekosystemie jest uważana za oportunistę. Jednak jego ulubione potrawy to małe ryby (łatwe i szybkie do złowienia), małe skorupiaki i kalmary.
Co więcej, barakudy potrafią polować na ryby znacznie większe od siebie, takie jak tuńczyk, granik czy sum.Aby to zrobić, stopniowo rozdziera różne części ich boków, aż osłabi je na tyle, by je zabić. Są niewątpliwie przerażającymi łowcami natury.
Ludzie nie wchodzą w ich dietę i nieczęsto zdarza się, że atakuje nas, jeśli nie jest zastraszona, w którym to momencie zwykle wykonuje szybki atak wybuchowy, a następnie szybko ucieka. Konsekwencje ataku dorosłej barakudy są zwykle poważne, ze znacznymi łzami, chociaż zwykle nie powodują śmierci.
Reprodukcja barakudy
Ta ryba zwykle rozmnaża się między kwietniem a listopadem, kiedy woda jest zwykle cieplejsza i zwiększa się ilość dostępnego pokarmu. Jednak każdy gatunek ma swoje własne preferencje, więc sezon lęgowy zmienia się w zależności od położenia geograficznego.
W wieku trzech lat samiec barakudy jest już wystarczająco rozwinięty do rozmnażania, podczas gdy samice potrzebują jeszcze roku, aby ich ciała były gotowe.
Obszary z płytkimi i ciepłymi wodami są preferowane przez samice do składania jaj. Umieścili je w obszarach chronionych, ale luzem, aby w jak największym stopniu uniknąć zjedzenia ich przez mniejsze ryby.
W każdym lęgu składają zwykle od 5 000 do 30 000 jaj, co jest liczbą wystarczającą, aby zagwarantować nowe pokolenie barakud, nawet jeśli większość z nich nie osiągnie dorosłości i zostanie zjedzona.
Gdy się wykluwają, obszary raf zapewniają małym rybom ochronę, której potrzebują przed wypłynięciem na głębsze i bardziej niebezpieczne obszary, gdzie byłyby bardzo łatwym łupem.
Czy są jadalne?
Średnie okazy są zwykle spożywane w postaci filetów, chociaż większe barakudy mogą powodować przypadki zatruć pokarmowych w krajach wschodnich. Nie oznacza to, że te ryby są toksyczne, ponieważ naturalnie nie wytwarzają żadnego rodzaju trucizny.Jednak okazy mogą zostać „zanieczyszczone” przez zjedzenie pewnych toksycznych bruzdnic w ich środowisku.
Choroba wywoływana przez „skażone” barakudy nazywa się ciguatera. To zatrucie powoduje dyskomfort żołądkowo-jelitowy w większości sytuacji, ale może również powodować uszkodzenia neurologiczne lub sercowe. Z tego powodu alerty zdrowotne są zwykle wydawane po wykryciu zatrucia po spożyciu barakudy.
Barakudy to cenne ryby
Chociaż spożywanie barakudy wiąże się z pewnym ryzykiem, dla niektórych osób jest uważane za szczególny przysmak. Dzięki temu jest jednym z częstych celów rybaków mieszkających w pobliżu obszarów jej występowania.
Jednak jego szczególna popularność jako jednej z najszybszych i najsilniejszych ryb w oceanie sprawiła, że jest doskonałym rywalem dla entuzjastów wędkarstwa sportowego.Jego szybkość i siła sprawiają, że jest to gatunek bardzo trudny do złapania na wędkę, ale ostatnie zdjęcie – z imponującymi zębami – jest jednym z najbardziej pożądanych.
Obecnie nie ma zagrożenia wyginięciem, a liczba okazów jest bardzo duża, co jest świetną wiadomością, biorąc pod uwagę presję, z jaką zmagają się obecnie oceany. Ponadto są rybami zdolnymi do atakowania i rozdzierania mięśni każdego kąpiącego się, więc strach odstrasza ciekawskich.