W dzisiejszych czasach przetrwanie dużych kotów jest ogromnym wyzwaniem ze względu na niszczenie siedlisk, polowania i zmiany klimatyczne. Na szczęście natura obdarzyła lwicę inteligencją i wszechstronnością niezbędną do ustalenia strategii zachowania jej potomstwa.
Niewiele zwierząt zwraca się bardziej do swoich dzieci niż lwice. Oprócz urodzonego drapieżnika, mamy do czynienia z oddanym, odważnym ssakiem o niezwykłej wytrwałości. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o zachowaniu lwic na wolności, czytaj dalej.
Jak lwice?
Lwice różnią się od lwów nie tylko typową gęstą grzywą, ale także rozmiarem i wagą. Samice mają średnio około 2,5 metra długości i około 180 kilogramów wagi.
W stadzie jest zwykle od jednego do trzech dorosłych samców, którzy dzielą rolę „przywódcy” oraz kilka samic ze swoimi młodymi. Ze względu na dużą liczbę samic społeczność tych kotów jest uważana za matriarchalną, ponieważ to one praktycznie podejmują większość decyzji.
Podczas gdy lew jest odpowiedzialny za opiekę nad samicami, oni są odpowiedzialni za polowanie i opiekę nad młodymi. Co więcej, w niektórych przypadkach dbają również o ochronę swojego terytorium i odstraszanie najeźdźców, tak że samiec prawie nic nie robi poza kopulacją.
Mężczyźni nie pozostają długo
Jednym z powodów, dla których lwice wykonują i podejmują wszystkie decyzje stada, jest to, że samce „przywódcze” pozostają przez krótki czas.Zwykle lwy toczą nieustanną walkę o pozycję „lidera” w stadzie, więc pewnego dnia przegrają i będą musiały opuścić grupę.
Z powodu tej niestabilności samców, samice rozwinęły samowystarczalne zachowanie, aby opiekować się sobą nawzajem i swoimi młodymi. Dzięki temu do rozmnażania są zależne tylko od samców.
Strategia ochrony matki od poczęcia
Na wolności lwica w rui może kojarzyć się z różnymi samcami w stadzie. Często zdarza się, że jest reprodukowany średnio od 20 do 40 razy, co może wydawać się zaskakujące. W rzeczywistości może to być najwcześniejsza ze strategii ochrony potomstwa: krycie z wieloma samcami.
Zapłodnienie przez różne samce zapewnia zmienność genetyczną potomstwa. Jest to ważne, ponieważ dzieciobójstwo jest powszechne w dumie, na przykład w przypadku zastąpienia dominującego samca.W tym scenariuszu zmienność genetyczna potomstwa jest bardzo korzystna dla jego przetrwania w stadzie.
Drugą strategią matek lwic jest dopasowywanie ich ciąż do siebie. Jest to korzystne dla wspólnego odchowu i zwiększa szanse przeżycia potomstwa.
Lwica chowa się w pierwszych dwóch miesiącach życia swoich młodych
W czasie porodu lwice szukają legowiska z dala od stada, aby ukryć swoje młode. Generalnie w miocie będzie do 4 maluszków.
To niezwykłe, jak bardzo bezbronne rodzą się szczenięta: są ślepe do 3-11 dnia życia. Matka wprowadza je do stada, gdy mają około 8 tygodni. Gdy są ukryte, lwica co dwa tygodnie zmienia swoje legowiska.
Na tym etapie drapieżnikami, które powodują największą śmiertelność młodych, są hieny, szakale, słonie i bawoły.
Lwica poświęca się wyłącznie rodzicielstwu
Ciąża lwicy trwa średnio od 105 do 110 dni. Po porodzie samice zwykle nie są zdolne do rozmnażania się, dopóki ich młode nie dorosną i nie staną się niezależne.
Z tego powodu okres między porodami można wydłużyć do 3 lat, gdy lwice przebywają w swoim naturalnym środowisku. W niewoli czas ten można skrócić do roku. Laktacja trwa do około 8 miesiąca życia szczeniąt.
Przedszkole dla młodych to klucz do pracy lwicy
Jak wspomnieliśmy powyżej, samice w tej samej stadzie rodzą młode mniej więcej w tym samym czasie. Prowadzi to do powstania sieci społecznościowej zajmującej się opieką, ochroną i karmieniem potomstwa.
W rzeczywistości dzięki takiemu układowi lwice w tej samej stadzie często karmią młode innej lwicy. Jeśli jednak różnica wieku między niemowlętami przekroczy 3 miesiące, żłobek nie przyjmie najmłodszych szczeniąt.
Badacze zajmujący się zachowaniem uważają, że wynika to ze wspólnotowego charakteru karmienia piersią. Starsze, silniejsze szczenięta zjadają więcej mleka niż im przypada, głodząc młodsze.
Zapał lwicy może być bezużyteczny, ponieważ większość młodych nie przeżyje
Surowe warunki panujące na wolności powodują, że od 40 do 80% młodych umiera przed ukończeniem pierwszego roku życia. Dwa główne powody to brak żywności i atak najeźdźców.
Zwykle najeźdźcami są samce lwów wygnane z innej dumy, które szukają samic. Kiedy znajdą dumę, muszą najpierw walczyć z istniejącymi samcami. Jeśli im się to uda, koalicja najeźdźców zabije młode.
Według ekspertów ta rzeź młodych ma na celu zwiększenie dostępności samic i zapewnienie transmisji genów atakujących samców. Lwice będą jednak walczyć do śmierci, aby chronić swoje młode. Matki często bronią się w grupie.
Lwice przystosowują się do radzenia sobie z dzieciobójstwem
U lwów afrykańskich dzieciobójstwo jest praktykowane przez inwazyjne samce, które chcą uzyskać tymczasowe, ale wyłączne prawa hodowlane nad grupą samic.
Jednak u lwów azjatyckich - żyjących w lasach Gir w Indiach - dorosłe osobniki żyją w grupach jednopłciowych, które wchodzą w interakcje głównie w celu łączenia się w pary. Niedawno zgłoszono dalsze badanie 70 dorosłych lwów azjatyckich, które ujawniło inny sposób organizacji:
- Grupy kobiet - 9 analizowanych - korzystało z wyłącznych terytoriów, podczas gdy terytoria mężczyzn - 11 koalicji - nakładały się na obszary intensywnie użytkowane przez kobiety.
- Grupy wchodzą w interakcje podczas wydarzeń godowych. W nich lwice łączą się w pary z wieloma rywalizującymi koalicjami przed poczęciem.
- W rezultacie sąsiednie koalicje samców, choć wrogo nastawione do siebie, tolerowały te same mioty, gdyż nie było między nimi niejasnego ojcostwa.Ten system wydaje się tłumić dzieciobójstwo młodych. Ponadto prawdopodobnie różnicuje rodowody ojcowskie w miotach.
To badanie podkreśla plastyczność behawioralną na poziomie etologicznym u tego samego gatunku zamieszkującego regiony ekologiczne o różnej dostępności zasobów. W końcu chodzi o zachowanie równowagi między zmiennością genetyczną a śmiertelnością niemowląt.
Jak być może czytałeś, lwice są jednymi z najbardziej oddanych matek w całym królestwie zwierząt. Niewątpliwie przyroda nie przestaje nas zadziwiać, ponieważ niektóre zebrane tutaj zachowania są nawet bardziej wyrafinowane niż zachowanie samego człowieka.
