Gąsienica kota (Megalopyge opercularis) to ćma z rodziny Megalopygidae, znana również jako gąsienica kota wypchanego, kota włochatego lub gąsienica piskląt. Poza swoją charakterystyczną formą w stadium larwalnym, dorosła ćma jest znana jako ćma flanelowa lub ćma kocia.
Ta gąsienica często występuje licznie w swoim rodzinnym regionie i może atakować zacienione drzewa i krzewy wokół domów, szkół i parków. Z drzewa niebezpieczne bezkręgowce spadają na ofiary i powodują wielokrotne ukąszenia. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tej śmiercionośnej, ale fascynującej ćmie, czytaj dalej.
Jak rozpoznać gąsienicę kota?
Następnie przedstawiamy szereg charakterystycznych cech tego zwierzęcia:
- Gąsienice ćmy kociej mają kształt łezki i są ozdobione długimi, jedwabistymi włosami. W ten sposób larwa ta może sprawiać wrażenie kępki bawełny lub lśniącej sierści kota perskiego.
- Ukąszenia, które powodują, nie są spowodowane ich długimi włosami, ale małymi kolcami, które są ukryte w pobliżu ich egzoszkieletu.
- Jego kolor waha się od żółto-szarego do czerwonawo-brązowego lub mieszanki odcieni.
- Dojrzała larwa ma od 2,5 do 3,5 centymetra długości i siedem par przyssawek na tylnej połowie ciała.
- Dorosła ćma ma tępe skrzydła pokryte długimi falującymi włosami i rozpiętością skrzydeł od 2,5 do 3 centymetrów. Skrzydła są pomarańczowe u nasady, kremowe na końcach, a nogi pokryte delikatnymi, jaskrawymi włoskami.
Fakty z życia kociej ćmy
Nazwa naukowa ćmy kociej to Megalopyge opercularis. Dorosłe ćmy pojawiają się późną wiosną lub wczesnym latem i składają setki jaj na drzewach, takich jak dąb, orzesznik, wiąz, jeżyna i inne drzewa dające cień. Jego dystrybucja obejmuje część Ameryki Środkowej i Ameryki Północnej.
Należy zauważyć, że co roku pojawia się jedno lub dwa pokolenia, chociaż gąsienice są bardziej powszechne jesienią. Zimą gąsienica kota pozostaje w postaci kokonu osadzonego na pniu lub gałęziach rośliny żywicielskiej.
Gąsienica kota jest piękna i trująca
Należy pamiętać, że gąsienice i wszystkie stadia rozwojowe ćmy kociej mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzkiego. Kocia gąsienica rozwinęła wyjątkowe praktyki obronne przed drapieżnikami.
Tak więc ich strategie obejmują defensywną mimikę i produkcję toksyn proteolitycznych, neurotoksycznych i alergizujących. Z tego powodu w kontakcie skóry z włosami gąsienicy odczuwany jest intensywny i piekący ból, który przypomina pieczenie.
Zwykle, jeśli kontakt ma miejsce na ramieniu, toksyny mogą promieniować ból do okolicy pachowej. Ponadto mogą pojawić się rumieniowe plamy i miejsce ukąszenia u pacjenta. Inne objawy to bóle głowy, nudności, wymioty, powiększenie węzłów chłonnych, zapalenie węzłów chłonnych, a czasami wstrząs lub niewydolność oddechowa.
Trucizna sama w sobie nie jest na tyle niebezpieczna, aby zagrozić życiu pacjenta. To raczej reakcja organizmu (nadwrażliwość) na toksynę zwykle powoduje większość działań niepożądanych. To jest powód, dla którego priorytetem jest opieka medyczna, ponieważ reakcje nadwrażliwości na ukąszenia owadów są zwykle stosunkowo częste.
Pierwsza pomoc przy zatruciu kocią gąsienicą
Warto wiedzieć, że zatrucie przez kontakt z kocią gąsienicą zawsze wymaga konsultacji, hospitalizacji, a nawet leczenia na oddziale ratunkowym. Najpierw należy przyłożyć okład z lodu do miejsca użądlenia i podać pacjentowi doustne leki przeciwhistaminowe, aby złagodzić uczucie swędzenia i pieczenia.
Dodatkowo zaleca się okleić miejsce ugryzienia taśmą klejącą i ostrożnie ją usunąć, w celu usunięcia drażniących kolców. Aby złagodzić pewien dyskomfort, można również zastosować sodę oczyszczoną lub balsam galmanowy. W przypadku urazów oczu konieczne jest natychmiastowe skierowanie do specjalisty.
Silność i ból zależą w dużej mierze od miejsca ugryzienia. Uważa się jednak, że jest bardziej bolesny niż użądlenie pszczoły. Ponadto działanie toksyny powoduje rozprzestrzenianie się objawów po całym ciele, dodatkowo zwiększając dyskomfort.
Kontrola populacji ćmy
Gąsienice ćmy kociej można zwalczać, gdy stają się obfite, poprzez spryskiwanie środowiska pozostałościami pestycydów. Tak jest w przypadku permetryny, cyflutryny lub podobnych oprysków przeznaczonych do zwalczania gąsienic w roślinach ozdobnych.
W niektórych przypadkach - na przykład na szkolnym boisku - najlepszym rozwiązaniem może być pouczenie uczniów i nauczycieli, czym są gąsienice i jak ważne jest, aby ich nie dotykać gołymi rękami. Niewątpliwie najlepszą profilaktyką jest całkowite unikanie kontaktu z bezkręgowcem.
