Ważki charakteryzują się osobliwym cienkim i wydłużonym ciałem. Owady te mają zdolność uderzania dwiema parami skrzydeł z dużą prędkością, co pozwala im latać stabilnie, podobnie jak kolibry. Wśród jej najsłynniejszych przedstawicieli jest ważka niebieska, gatunek o jasnym i niesamowitym ubarwieniu.
Chociaż niebieska ważka (Orthetrum cancellatum) jest znana ze swojego szczególnego koloru, kilka z nich może mieć również brązowe, żółte lub zielonkawe kolory. Czytaj dalej i dowiedz się więcej o tym osobliwym i niesamowitym latającym insekcie.
Siedlisko niebieskich ważek
Niebieska ważka potrzebuje zbiorników wodnych do przeprowadzenia swojego cyklu życiowego, dlatego ogranicza się do życia w pobliżu lagun, rzek, strumieni, studni lub stawów. Mimo to swoim zasięgiem obejmuje znaczną część Europy i niektóre regiony Azji. Oczywiście kształt „ważki” nie występuje przez cały rok.
Opis gatunku
Ważki należą do szczególnej grupy owadów zwanych odonata. Charakteryzują się one przedstawieniem 3 sekcji ciała, którymi są głowa, klatka piersiowa i brzuch. Głowa jest szersza niż długa i ma małe, niepozorne czułki. Ponadto oczy są duże i nabierają takiego samego koloru jak reszta ciała.
Ze swojej strony klatka piersiowa jest podzielona na trzy kolejne obszary, z parą kończyn w każdej z nich (w sumie 6) i dwiema parami skrzydeł na grzbiecie.Nogi są przystosowane do polowania, ponieważ mają kolce, które pomagają im chwytać zdobycz. Mają też ostry pazur przypominający pazur, który zapewnia im większą przyczepność i zabójczość.
Rozpiętość skrzydeł tej ważki wynosi około 7 centymetrów. Mogą poruszać się synchronicznie lub asynchronicznie, co pozwala na bezproblemową zmianę lotu, stabilizację lub zatrzymanie. Oczywiście nie mogą złożyć skrzydeł na ciele, więc zawsze są rozłożone, nawet gdy siadają na roślinności.
Zwykle niebieska ważka osiąga wymiary do 5 centymetrów długości, ale większą część tego rozmiaru zajmuje jej odwłok. Ten obszar twojego ciała jest podzielony na 11 segmentów i zawiera układ rozrodczy. W rzeczywistości samce przedstawiają swój narząd kopulacyjny w drugim segmencie, podczas gdy samice przedstawiają otwór genitalny w ósmym.
Dymorfizm płciowy
Niebieski kolor, od którego pochodzi nazwa niebieskiej ważki, nie zawsze występuje w okazach. Gdy są młode, ich zabarwienie jest zwykle żółte, brązowe lub zielone. Jednak gdy dojrzeją, tylko samce zmieniają to ubarwienie na charakterystyczne dla gatunku jasnoniebieskie. Ze swojej strony samice zachowują to samo ubarwienie, więc kolor jest cechą dymorficzną, która odróżnia każdą płeć.
Nimfa
Podobnie jak inne owady, ważki mają stadium larwalne zwane nimfą. Faza ta zachowuje nieco wygląd postaci dorosłej, ale z tą różnicą, że nie ma skrzydeł, żyje w wodzie, a jej odwłok jest nieco szerszy. Oczywiście jego rozmiar nie przekracza 2,5 centymetra długości, więc jest prawie niewidoczny gołym okiem.
W przeciwieństwie do dorosłych, nimfa jest obecna przez cały rok.W tej fazie spędzają około 2-3 lat, zanim przejdą metamorfozę i wytworzą uskrzydloną formę. W stanie dorosłym pozostają tylko przez maksymalnie 6 miesięcy, a następnie umierają.
Zachowanie gatunku
Pomimo tego, że są tak małe, samce ważek są dość terytorialne w stosunku do innych przedstawicieli swojego gatunku. Zwykle trzymają się blisko zbiornika wodnego na szczycie roślinności, chociaż latają również, aby chronić swój obszar i zapobiegać inwazji innych.
Dzięki szybkiemu biciu skrzydeł jest w stanie wykonywać gwałtowne ruchy w powietrzu. Pozwala mu to na dużą mobilność i szybkość na całym terytorium, co jest bardzo korzystne dla ochrony jego zasobów.
Karmienie niebieskiej ważki
Dieta ważki błękitnej opiera się głównie na owadach, takich jak muchy, komary, pszczoły, ćmy i motyle. Dorosłe osobniki są w stanie polować na swoją ofiarę podczas odpoczynku, a nawet w locie.Z tego powodu kolce i pazury na jego stopach są tak ważne, ponieważ tylko wtedy jest w stanie zabić je w kontakcie.
Nimfy z tego gatunku zachowują podobny schemat żywienia. Jednak ich dieta jest bardziej skoncentrowana na larwach, robakach i innych małych stawonogach żyjących w wodzie. W rzeczywistości charakteryzują się śledzeniem ofiary i chwytaniem jej szybkimi ruchami.
Odtwarzanie
Rozmnażanie ważek niebieskich odbywa się od marca do października. W tym czasie nimfy przechodzą metamorfozę i osiągają dojrzałość, co daje im około 7 miesięcy na rozmnażanie się przed śmiercią.
Na początek samce zdobywają terytorium i próbują odstraszyć zbliżających się konkurentów swojego gatunku. Jest to kluczowe, ponieważ mają prawo do kopulacji z każdą samicą, która wyląduje na ich terytorium. Podobnie zapewniają obszar z zasobami, aby mogły się pożywić w okresie godowym.
Podczas krycia samiec chwyta głowę partnera specjalnymi kleszczami na końcu odwłoka. Będzie to sygnał dla samicy, aby zbliżyła swój otwór genitalny do drugiego segmentu odwłoka samca, co umożliwi zapłodnienie. W rezultacie powstaje dziwna postawa, która trwa od kilku sekund do kilku godzin.
Po zakończeniu krycia samica szuka odpowiedniego miejsca do złożenia jaj. Ogólnie rzecz biorąc, zwykle umieszcza je w pobliżu lub w zbiorniku wodnym, ponieważ nimfy będą go potrzebować do przeżycia. Po 5 lub 6 tygodniach wyklują się i rozpoczną swój cykl życiowy.
Niebieska ważka to ciekawy gatunek, który faworyzuje wizualny aspekt ekosystemów. Jego wygląd i zdolność latania sprawiają, że jest fantastycznym elementem siedliska. Jednak nie jest to jedyny gatunek o tych cechach, ponieważ inne okazy wykazują nawet jeszcze bardziej atrakcyjne opalizujące metaliczne kolory.To tylko mały przykład tego, do czego zdolne są ważki, ale wciąż mają więcej sekretów do ujawnienia.