Ptasie pióra są ich wielkim znakiem rozpoznawczym, ponieważ są unikalne dla tych zwierząt. Są to struktury naskórka, które pomagają im utrzymać temperaturę podczas zalotów i walki z drapieżnikami, a także umożliwiają im transport zarówno w powietrzu, jak iw wodzie.
W zależności od obszaru ptaka i tego, czy jest nielotem, czy nie, znajdujemy różne rodzaje piór. Z jednej strony mamy pierze okrywające, takie jak puch, które pełni funkcję termoregulacyjną. Do lotu używają głównych i drugorzędnych piór skrzydeł oraz koszulek ogona.
Znając znaczenie piór u ptaków, czy istnieją ptaki bez piór? Aby poznać odpowiedź, czytaj dalej.
Czy są ptaki bez upierzenia?
Jak już widzieliśmy, pióra są charakterystyczną i unikalną cechą ptaków. Są to struktury złożone z keratyny, które możemy podzielić na kilka części. Z jednej strony mamy osadkę, czyli sztywną część piór, która w kontakcie ze skórą rozszerza się i nazywana jest armatą. Drugą częścią piór jest łopatka, czyli brody wyrastające po bokach osadki.
Pióra ptaków tworzą skomplikowaną sieć, która pozwala im utrzymać duże obciążenie, co pozwala im latać. Aby zachować idealne upierzenie, ptaki wykonują skrupulatną pielęgnację. U większości ptaków, z wyjątkiem pingwinów, pióra rosną w obszarze ciała zwanym pterilos, otoczonym z kolei nagimi obszarami zwanymi apteria.
Jeśli chodzi o to, czy istnieją ptaki bez piór, to w wieku dorosłym iw normalnych warunkach wszystkie ptaki mają pióra. Istnieją jednak ptaki, które mają pewne części ciała pozbawione piór, takie jak głowa, w niektórych miejscach, które wykorzystują do zalotów, oraz w miejscach inkubacji znajdujących się w okolicy brzusznej.
Sępy (rząd Cathartiformes)
Z reguły większość sępów to padlinożercy i zazwyczaj są to ptaki bez piór w okolicy głowy i szyi. Jest to związane z rodzajem jedzenia, które jedzą.
Aby wejść do zwłok, sępy wkładają głowy w wiele otworów, od tych już otwartych przez inne drapieżniki, po własne zwierzę, takie jak odbyt i odbyt. To powoduje, że głowa i szyja wypełniają się resztkami krwi, kału i bakterii.
Brak piór w tych miejscach pozwala im łatwiej utrzymać higienę w tym miejscu, unikając w ten sposób chorób, a także poprawia mobilność podczas wchodzenia do zwłok.
Indyki (rodzina Phasianid)
Indyki to ptaki bez piór na głowie i szyi. Czynnik zalotów może być jedną z głównych przyczyn tego zjawiska. Chociaż samice i samce indyków nie mają upierzenia w tym obszarze, samiec ma wiele skórek.
Zgrubienia to wypukłości na szyi i głowie, im większe i bardziej kolorowe, tym atrakcyjniejsze dla kobiet. Ponadto uważa się również, że jest to przystosowanie ptaków do unikania ciepła otoczenia.
Badanie w czasopiśmie Plos Biology wykazało, że specjalny metabolizm witaminy A u tych ptaków generuje białko, które zapobiega wzrostowi piór w okolicach głowy i szyi.
Kiwi (Apteryx)
Kiwi należy do rodzaju Apteryx, czyli tego samego co strusie i emu. Są to emblematyczne ptaki Nowej Zelandii, nielotne iz praktycznie nieistniejącymi skrzydłami. Na pierwszy rzut oka przypomina ptaka bez piór, ponieważ ma puch, który można pomylić z twardym włosem. Ich pióra nie rozwinęły się w pełni z powodu adaptacji do klimatu.
Fregata (Fregata magnificens)
Fregaty to ptaki morskie.W tym przypadku gatunek Fregata magnificens charakteryzuje się zalotami. Ptaki te mają powierzchnię pozbawioną upierzenia w obszarze uprawy. Zamiast tego mają jaskrawoczerwoną kieszonkę, którą nadmuchują podczas sezonów lęgowych, aby przyciągnąć samice.
Ogrzany Bulbul (Pycnonotus hualon)
Bulbul żółtobrzuchy (Pycnonotus hualon), endemiczny ptak Laosu, charakteryzuje się brakiem piór na twarzy. Została odkryta w 2009 roku i obecnie niewiele jest o niej informacji. Jego śpiew się wyróżnia.
Ptaki bez piór z różnych powodów
W przypadku znalezienia ptaków bez piór, kiedy normalnie je prezentują, może to być spowodowane innymi czynnikami, zarówno etologicznymi, jak i medycznymi. Tutaj zostawiamy kilka przykładów.
Patogeny
Istnieje wiele patogenów, które mogą powodować, że ptaki stają się pozbawione piór. Jedną z najlepiej poznanych chorób jest choroba wywoływana przez poliomawirusa, który atakuje głównie papugi.Jednym z jej objawów jest pojawienie się czerwonych wybroczyn wraz z opadaniem upierzenia. Ponadto wiąże się z utratą apetytu i depresją, a często kończy się śmiercią.
Inną chorobą powodującą utratę piór jest choroba dziobów i piór -PFBD-. Normalnie atakuje tylko psittaciny i zazwyczaj jest zabójczy. Choroba ta wpływa na układ odpornościowy ptaków i jest wysoce zaraźliwa. Jeśli występuje ostro, poza problemami trawiennymi wypadają pióra i pojawia się ból w okolicy.
Gdy jest to przewlekły przypadek, chore ptaki mogą żyć z chorobą przez wiele lat. W takim przypadku pióra stają się kruche, pękają, odbarwiają się, zwijają i deformują. Ponieważ wpływa na mieszki włosowe, gdy pióra wypadną, nie są w stanie ich zastąpić.
Zaburzenia zachowania
Jedną z głównych przyczyn ptaków bez piór jest stres. Pielęgnacja u ptaków jest normalnym i niezbędnym zachowaniem dla prawidłowego ułożenia piór i higieny, ale kiedy staje się postawą kompulsywną lub stereotypową, mówimy o dziobaniu.
Zwykle dziobanie zaczyna się na niewielkim, zlokalizowanym obszarze, ale jeśli nie zostanie wykryte na czas lub nie można tego zachowania powstrzymać, może to prowadzić do samookaleczeń u dotkniętych osobników.
W przypadku wykrycia dziobania u ptaków ważne jest, aby znaleźć możliwą przyczynę, która je generuje, w tym przypadku są trzy główne przyczyny:
- Organiczne: są związane z problemami zdrowotnymi ptaka, niezależnie od tego, czy są to pasożyty zewnętrzne, takie jak roztocza i wszy, pasożyty wewnętrzne, nieprawidłowe karmienie powodujące niedożywienie, alergie i wirusy lub patogeny, takie jak te, które widzieliśmy wcześniej.
- Środowiskowe: nieodpowiednie warunki oświetlenia, wilgotności, temperatury, drażniące środowisko (tytoń, dym), niewłaściwa lokalizacja obiektu oraz jedzenie zawsze dostępne i bez bodźców powodują sytuacje stresu i nudy, które prowadzą do dziobania.
- Behawioralne: występują tylko u ptaków żyjących w niewoli. Sytuacje nadmiernego przywiązania do właścicieli, brak towarzyszy i wzbogacenia otoczenia, lęki i fobie mogą prowadzić do zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych, takich jak dziobanie.
Ideą jest jak najszybsze wykrycie problemu i skontaktowanie się ze specjalistą, aby to zachowanie mogło zostać rozwiązane tak szybko i skutecznie, jak to możliwe.
torbiel pęcherzykowa
Jest to problem, zwykle wrodzony, który występuje częściej u ptaków o dużej gęstości upierzenia, takich jak papugi, kanarki i karoliny.
Cysty powstają, gdy piórko nie jest w stanie przeniknąć przez naskórek i rośnie do wewnątrz, co powoduje pojawienie się guzka. Aby wyeliminować te torbiele, konieczna jest operacja, zwykle skalpelem elektrycznym, ponieważ w tej chwili nie ma innego leczenia.
Anomalie w rozwoju upierzenia
Łatwym sposobem sprawdzenia, czy występują nieprawidłowości w rozwoju upierzenia, jest obserwacja wzoru linienia i koloru upierzenia ptaka. W normalnych warunkach ptaki pierzą się trzy razy w roku, z wyjątkiem niektórych ptaków, takich jak pingwiny.Jeśli ptaki ciągle linieją, to znaczy, że coś jest nie tak.
Kiedy linienie jest praktycznie stałe, jest to zwykle spowodowane nieodpowiednimi temperaturami dla dotkniętych osobników. Upierzenie pomaga termoregulować temperaturę ptaków, a jeśli jest zbyt gorąco, będą one stale gubić pióra, co może powodować osłabienie i poważne problemy zdrowotne.
Innym sposobem wykrycia nieprawidłowości w rozwoju piór jest ich ubarwienie. Pióra są zwykle jasne i jaskrawo kolorowe. Kiedy zmienia się jasność lub kolor, zwykle wiąże się to ze złą dietą, mało urozmaiconą, ubogą w składniki odżywcze, co powoduje problemy w jej rozwoju.
choroba chryzantemy
To genetyczna i wrodzona choroba, która powoduje zatrzymanie wzrostu piór. Ptaki pozbawione upierzenia wywołane tą chorobą mają poważne problemy z regulacją temperatury ciała, dlatego muszą być cały czas utrzymywane w optymalnych warunkach, aby uniknąć dolegliwości i problemów fizjologicznych.
Altricial Hatchling
W naturze spotykamy dwa rodzaje potomstwa u ptaków. Z jednej strony mamy przedwcześnie rozwinięte lub gnieżdżące się młode, które po urodzeniu mają otwarte oczy i gęsto opuszczone. Występuje powszechnie u kaczek, kuraków i bażantów. Dzięki temu młode mogą zdobyć własne jedzenie i chodzić wkrótce po urodzeniu.
Młode altricialne lub nidicolous to te, które rodzą się bezradne, bez piór iz zamkniętymi oczami. W tym przypadku rodzice są odpowiedzialni za ich karmienie i opiekę, dopóki nie rozwiną się stopniowo ich pióra i nie opuszczą gniazda. W tym przypadku te ptaki bez piór są naturalnie pozbawione piór aż do pełnego rozwoju.
Oto niektóre z przyczyn występujących u ptaków bez piór. Jeśli masz ptaka, który wykazuje jakiekolwiek dziwne objawy lub zachowuje się, zabranie go do eksperta w jak najkrótszym czasie może pozwolić ci szybko rozwiązać przyczyny utraty piór i stresu, jaki to pociąga za sobą dla ptaka.