Długość życia psa domowego waha się średnio od 9 do 15 lat, więc od 9 roku życia można go uznać za starca. Chociaż łatwo to powiedzieć, będzie miał kilka komplikacji zdrowotnych i będzie potrzebował dużo uwagi, miłości, troski i uwagi.
To normalne, że chcesz, aby Twój wierny towarzysz towarzyszył Ci przez całe życie. Jednak jego cykl biologiczny musi się kiedyś skończyć i musisz tam być, aby towarzyszyć mu w późniejszych latach. Czytaj dalej i dowiedz się, jaką opiekę powinien mieć starszy pies.
Jakie są oznaki starzenia się u psów?
Psy, które mają około 9 lat lub więcej, są już uważane za starsze, ponieważ są w wieku, w którym pojawiają się pierwsze oznaki starości. Należy zauważyć, że powyższe jest tylko wartością średnią i może się różnić w zależności od rasy lub okazu. Dlatego lepiej jest szukać pewnych szczególnych znaków w swoim ciele, aby wiedzieć, czy jesteś już na tym etapie. Oto niektóre z nich:
- Wygląd siwych włosów: obecność białego futra jest wyraźnym wskaźnikiem, że zwierzę jest w podeszłym wieku, ponieważ organizm zaczyna tracić zdolność do produkcji naturalnych pigmentów jego futra. U psów siwy włos pojawia się najpierw w pobliżu pyska lub oczu, jednak z czasem gęstnieje i ostatecznie pokrywa głowę.
- Mniejsza odporność na ćwiczenia: podobnie jak ludzie, psy również zaczynają tracić energię, którą posiadały w młodości. Powoduje to zmniejszenie ilości ćwiczeń lub wydłużenie czasu odpoczynku.
- Zmiany w zachowaniu: Niezależnie od rasy, większość psów zaczyna być bardziej spokojna i siedząca. Ponadto niektóre okazy starają się również zabiegać o więcej uwagi, pieszczot i rozpieszczania swoich opiekunów.
- Śpij dłużej: cykl snu młodego psa polega na wypełnieniu od 10 do 12 godzin snu dziennie. Jednak starszy pies śpi nieco ponad 14 godzin na dobę, co może nawet wzrosnąć, jeśli występują problemy zdrowotne.
- Pojawiają się choroby przewlekłe: zwykle nie dzieje się tak we wszystkich przypadkach, ale może to być również oczywisty znak, że Twój pies osiągnął wiek podeszły. Ponieważ metabolizm zwierzęcia zmienia się i staje się mniej wydajny, często pojawiają się przewlekłe patologie typowe dla tego etapu, takie jak: zaćma, nowotwory, choroby nerek, nietrzymanie moczu, dysplazja stawu biodrowego, choroba zwyrodnieniowa stawów, choroba zwyrodnieniowa stawów, a nawet zaburzenia funkcji poznawczych.
Jakie są troski o starszego psa?
Kiedy Twój pies osiągnie wiek podeszły, w jego ciele zaczną zachodzić pewne zmiany metaboliczne, więc zmienią się również jego codzienne potrzeby. W związku z tym należy wziąć pod uwagę pewne względy w ich opiece i skorygować niektóre aspekty ich codziennego życia. Oto kilka podstawowych wskazówek, jak dbać o zdrowie seniora.
1. Dieta
Jak wspomniano, starsze psy mają powolny metabolizm, co czyni je bardziej podatnymi na otyłość. Dlatego zaleca się zmianę karmy na karmę typu senior, która jest dostosowana do nowych wymagań żywieniowych. Jeśli jednak Twój pupil ma problemy z zębami, lepiej zdecydować się na karmę mokrą.
Kolejnym ważnym punktem jest nawodnienie, ponieważ w starszym wieku psy często mają problemy z niewydolnością nerek. Chociaż nie zawsze można ich uniknąć, kluczowe jest dostarczanie im płynów, aby nie powodować dodatkowego obciążenia narządów ciała.
Niektórzy opiekunowie decydują się na stosowanie diet BARF, które polegają na podawaniu psom surowej żywności. Ten nowy rodzaj żywności bardzo pomaga w odżywianiu i trawieniu, ale tylko wtedy, gdy jest przygotowywany przez profesjonalistów. Należy pamiętać, że aby uzyskać jego korzyści, musi być wyważony i dostosowany do każdego egzemplarza. Dlatego jeśli nie masz wsparcia lekarza weterynarii, unikaj oferowania go swojemu pupilowi.
2. Stała uwaga
Psy na starość stają się trochę bardziej zależne od swoich opiekunów. Oznacza to, że szukają przytulasów, pieszczot i unikają samotności przez długi czas. W pewnym sensie to tak, jakby zostały przemienione z powrotem w szczenięta, ponieważ ich opieka jest bardzo podobna do tego etapu.
Utrzymywanie psa żywego i aktywnego jest niezbędne, ponieważ jego wiek czyni go bardziej podatnym na depresję i izolację. Coś tak prostego, jak głaskanie go, gdy odpoczywa lub czytanie książki obok niego, może wystarczyć, by go uszczęśliwić.Oczywiście nie zapomnij wyjść i ćwiczyć, aby uniknąć siedzącego trybu życia.
3. Aktywność fizyczna
Starsze psy często mają mniejszą wytrzymałość fizyczną, dlatego lepiej ograniczyć ilość codziennych ćwiczeń. Nie oznacza to, że należy całkowicie zaprzestać aktywności fizycznej, a jedynie zmniejszyć jej intensywność. Ponadto potrzebuje także zajęć towarzyskich, które zapewnią mu aktywność i żywotność.
Dobrą strategią są codzienne spacery do pobliskiego parku, w którym możesz zamieszkać z innymi psami. Oczywiście czas każdego wyjścia musi być skrócony, aby zbytnio się nie przemęczyć. Mimo to ćwiczenia powinny być częścią jego życia i nie należy pozwalać mu na siedzący tryb życia, w przeciwnym razie może mieć poważne problemy z układem mięśniowo-szkieletowym.
4. Konsultacje z weterynarzem
Jak wspomniano powyżej, starszy pies jest bardziej narażony na niektóre choroby przewlekłe.Dlatego na tym etapie ważne jest, aby przynajmniej raz na 6 miesięcy odwiedzać weterynarza w celu profilaktyki. Nie ufaj temu, że Twój zwierzak nie wygląda na chorego, ponieważ większość patologii w tym wieku objawia się subtelnymi, prawie niezauważalnymi objawami.
5. Niezbędne potrzeby gospodarstwa domowego
Ciało starszego psa nie ma wytrzymałości i siły jak w młodości, co oznacza, że jest bardziej podatny na subtelne zmiany w otoczeniu. Należą do nich sezonowe wahania temperatury, prądy wiatrowe i wilgotność. Dlatego ważne jest, aby dostosować dom tak, aby pies nie cierpiał na zmiany środowiskowe.
Upewnij się, że twoje łóżko jest chłodne, ani za zimne, ani za gorące, z dobrą wentylacją. W razie potrzeby zamknij wloty powietrza lub kup grzejnik, który utrzyma stabilną temperaturę w pomieszczeniu. Należy pamiętać, że kiedy pies się starzeje, cała jego pielęgnacja musi być maksymalnie skrupulatna, ponieważ jego organizm słabnie i jest bardziej podatny na inne choroby.
Jak widać opieka nad starszym psem nie jest łatwa. Są jednak niezbędne, jeśli chcesz zachować dobrą jakość życia. Pamiętaj, że Twój zwierzak zaoferował Ci dużą część swojego życia i kilka cudownych chwil, więc przynajmniej zasługuje na to, by spędzić ostatnie lata życia, niczego nie tracąc.
