Traszka iberyjska to małe zwierzę o wydłużonym ciele i wilgotnej skórze, które do życia potrzebuje wody. Chociaż nie ma efektownego ubarwienia, jego cechy biologiczne sprawiają, że jest gatunkiem flagowym swojego siedliska. W rzeczywistości jego obecność lub nieobecność może być wykorzystana do określenia jakości zbiornika wodnego.
Jego naukowa nazwa to Lissotriton boscai i należy do grupy płazów urodelos, do której należą traszki i salamandry. Oba są bliskimi krewnymi żab i ropuch, chociaż mają oczywiste różnice. Czytaj dalej i dowiedz się więcej o traszce iberyjskiej.
Siedlisko i rozmieszczenie traszki iberyjskiej
Ten płaz występuje endemicznie na Półwyspie Iberyjskim. Jego populacja jest zwykle liczna w Portugalii, Galicji i Estremadurze. Jednak można go również znaleźć na niektórych obszarach Asturii, Kastylii i León, Kastylii-La Manchy, Madrytu i Andaluzji. Preferuje obszary górskie na wysokości od 400 do 1000 metrów nad poziomem morza, ale widziano go nawet na wysokości prawie 1800 metrów.
Traszka iberyjska może żyć w wielu różnych siedliskach, takich jak lasy, zarośla, obszary uprawne, a nawet obszary przybrzeżne. Będąc organizmem wodnym, potrzebuje trochę krystalicznie czystej wody z bardzo małą ilością roślinności. Co więcej, nie musi być na otwartej przestrzeni, ponieważ niektóre zalane jaskinie lub opuszczone kopalnie mogą ci dobrze służyć do przetrwania.
Charakterystyka gatunkowa
Traszka iberyjska ma wydłużone, smukłe ciało, które z wyglądu przypomina nieco jaszczurkę.Osiąga rozmiary od 6 do 10 centymetrów, ale ogon zajmuje prawie połowę tej długości. Ma spłaszczony grzbiet, a jego głowa jest szersza niż dłuższa. Jego przednie nogi mają 4 palce, a tylne 5 palców.
Ubarwienie grzbietu traszki może być brązowe lub brązowe z wzorem czarnych plam. Podczas gdy brzuch ma pomarańczowe lub czerwonawe odcienie, które są znacznie bardziej efektowne, chociaż ma również czarne kropki po bokach. U niektórych okazów zaobserwowano bardziej żółte lub białe zabarwienie. Są to jednak wyjątki określonych populacji.
Traszki nie rodzą się z typowym dorosłym wyglądem, lecz przechodzą przez fazę larwalną. Wspomniany stan bardzo przypomina 10-milimetrową małą rybkę o żółtym zabarwieniu. Są całkowicie wodne i mają skrzela do oddychania pod wodą. Ponadto przechodzą metamorfozę, dzięki której kończą rozwijać swoje kończyny i całkowicie zmieniają swój wygląd.
Zachowanie
Ogólnie traszki mają zdolność przetrwania poza wodą, jeśli w środowisku jest wystarczająco dużo wilgoci, więc niektóre spędzają część życia na lądzie. Jednak traszka iberyjska wykazuje bardziej wodne zachowanie i rzadko można ją znaleźć poza nią.
Okazy żyjące w chłodniejszych regionach mają tendencję do zimowego spoczynku. Dzięki temu przetrwają niskie temperatury i oszczędzają zasoby. Jednak niektóre populacje, takie jak mieszkańcy Salamanki, są aktywne przez cały rok, ponieważ klimat jest cieplejszy i odpowiedni do ich codziennych zajęć.
Obrona traszki iberyjskiej
Ubarwienie brzucha traszki iberyjskiej ma specjalną funkcję obronną. Kiedy okaz staje twarzą w twarz z drapieżnikiem, przyjmuje postawę wyprostowaną, w której podnosi głowę i ogon, aby pokazać kolorowe kolory brzucha.Pozwala to „powiedzieć” myśliwemu, że nie smakuje.
Ta dziwna strategia nazywa się nieuchwytnym odruchem i próbuje nakłonić drapieżnika do zaprzestania ataku. W rzeczywistości jest uważany za wrodzony rodzaj obrony, ponieważ okazy nie muszą się go uczyć. Po przejściu metamorfozy każdy osobnik z gatunku jest w stanie ją przeprowadzić.
Jedzenie
Traszki iberyjskie żywią się głównie małymi owadami, takimi jak chrząszcze, skorupiaki, robaki, ślimaki i pająki. Chociaż mają pewne preferencje dla muchówek, ponieważ ta grupa stanowi co najmniej 46% ich diety. Ponadto są w stanie zjadać jaja niektórych płazów.
Z kolei larwy żywią się również owadami, takimi jak planktonowe skorupiaki i muchówki. Jedyna różnica polega na tym, że ich zdobycz musi mierzyć maksymalnie 9 milimetrów, aby mogła ją pożreć. Zwykle szukają pożywienia na dnie zbiornika wodnego.
Odtwarzanie
Traszka iberyjska rozmnaża się po porze deszczowej, składając jaja w tymczasowych zbiornikach wodnych. Dzieje się tak między październikiem a grudniem, ale w każdym przypadku zależy to od warunków pogodowych.
Zaloty tego gatunku odbywają się za pomocą wibracji lub oscylacyjnych ruchów ogona. Za ich pomocą samiec stara się przyciągnąć uwagę potencjalnego partnera, aby się do niego zbliżył. Kiedy samica się zgadza, obie są ustawiane prostopadle, aby przenieść plemniki i ją zapłodnić.
Samice składają w wodzie od 100 do 250 jaj i ukrywają je za pomocą roślinności. Większość larw wykluje się w lutym, a metamorfozę rozpocznie w maju. Ten proces musi być szybki, ponieważ większość tymczasowych kałuż znika w czerwcu.
Stan ochrony
Traszka iberyjska została sklasyfikowana przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody jako gatunek najmniejszej troski. Nie oznacza to, że nie grozi mu niebezpieczeństwo, ale na razie jego populacja nie jest zagrożona zniknięciem. Podobnie jak w przypadku innych płazów, zanieczyszczenie, zniszczenie ich siedlisk i wprowadzenie gatunków inwazyjnych może spowodować ich wyginięcie.
