Dziki to z natury zwierzęta bardzo towarzyskie, przyzwyczajone do życia w stadzie. Zachowanie dzika charakteryzuje się matriarchalną jednością. Stado zwykle odbywa podróże prowadzone przez jedną lub kilka dorosłych samic w towarzystwie młodych.
Pozbawiony dobrego wzroku dzik ma bardzo wrażliwy słuch i węch. Mają zdolność rozpoznawania zapachu z odległości większej niż 100 metrów. Ponadto jest uważany za bardzo inteligentne zwierzę, co czyni go dużym wyzwaniem dla myśliwych.
Pamięć to także jedna z ich zalet: potrafią zapamiętywać zagrożenia czy niebezpieczne sytuacje. Cnoty te zwiększają ich zdolność do adaptacji i zmiany w obliczu otoczenia.
Właściwości fizyczne dzika
Dzik jest krewnym świni domowej i stąd jego podobieństwo fizjonomiczne. Podobnie jak świnia, dzik ma krótkie nogi i krępe ciało. Jego waga różni się w zależności od gatunku i płci, ale może wynosić od 60 do 120 kilogramów.
Najbardziej dominującą cechą tego zwierzęcia są kły wystające z jego pyska; te kły stale rosną, a ponadto są utrzymywane względem siebie ostro, dzięki ruchowi otwierania i zamykania pyska.
Ma gęstą sierść, która w młodym wieku jest ciemna; latem może być bardziej czerwonawy, zimą ma tendencję do ciemnienia. Raz w roku zrzuca włosy, z wyjątkiem samic z młodymi, które tracą włosy.
Zachowanie dzika
Dziki poruszają się i żyją w stadach złożonych z młodych samców i samic. Ogólnie rzecz biorąc, samce w wieku poniżej dwóch lat pozostają na obrzeżach stada, podczas gdy starsze są bardziej samotne.
Dzik jest zwierzęciem nocnym, które w ciągu dnia pozostaje w swoim schronieniu. Twoja wycieczka zaczyna się o zachodzie słońca i trwa do wieczora. Jest w stanie pokonać od 2 do 14 kilometrów na spacer, prawie zawsze tą samą drogą.
W okresie godowym samce poświęcają się wyłącznie poszukiwaniu samicy w rui. Porzucają samotne życie, aby dołączyć do stada, dopóki samice nie dojdą; czasami wiąże się to z walką z innymi dzikami, aby go zdobyć.
Zwyczaje dzika
Dieta dzików jest przede wszystkim wszystkożerna; Ich dieta obejmuje zboża, nasiona i korzenie, ale także różne rodzaje białka m.in. z padliny, jaj i robaków.
Ogólnie rzecz biorąc, jedzenie ma decydujące znaczenie w tworzeniu stada. Zwykle budują swoje schronienia na poziomie gruntu lub, jeśli to się nie udaje, nieco niżej, kopiąc dziury nogami i kłami.
Pielęgnacja stanowi ważną czynność w ich rutynie, ponieważ brakuje im gruczołów potowych. Sposób, w jaki reguluje temperaturę ciała, to kąpiele błotne; Ten nawyk pozwala również pozbyć się pasożytów ze skóry.
Samiczki są aktywne seksualnie od pierwszego roku życia. Ciąża trwa około trzech miesięcy; w miocie może być od trzech do sześciu prosiąt i to zależy od wieku matki. W momencie porodu samice oddalają się od stada i szukają schronienia u stóp drzew.
Oznaki zachowania dzików
Istnieją pewne oznaki, które towarzyszą zachowaniu dzika w jego naturalnym środowisku:
- Grzywa. Mają grzywę, która biegnie wzdłuż grzbietu do czoła. Prostym sposobem sprawdzenia, czy zwierzę jest wściekłe, jest podniesienie grzywy.
- Dźwięki. Potrafi wydawać różne dźwięki, aby się komunikować. W razie niebezpieczeństwa zwykle wydaje długie prychnięcie, aby zaalarmować swoich towarzyszy, podczas gdy warczenie zapowiada ucieczkę.
- Dźwięki mogą również odróżniać jedno stado od drugiego, co byłoby swego rodzaju znakiem tożsamości stada.
- Przebiegły. Dzięki doskonałej pamięci są w stanie zapamiętać zastawione na nich pułapki. Jednym ze sposobów na odstraszenie ich jest używanie silnych zapachów, takich jak ropa naftowa i mocz.
- Postać. Dziki są posłuszne i jeśli nie poczują się zagrożone, nie będą próbowały atakować nikogo, kto stanie im na drodze. Samice mogą być bardziej zazdrosne o obecność swoich młodych.