Małpy i ogólnie naczelne to zwierzęta, które zwracają naszą uwagę przede wszystkim ze względu na swoje podobieństwo do nas. Ale to nie powinno nas skłonić do myślenia, że posiadanie małpy jako zwierzaka to dobry pomysł.
Jak wszystkie zwierzęta egzotyczne, jego wymagania i koszty utrzymania są bardzo wysokie. Ponadto istnieje wiele powodów, dla których nie powinieneś chcieć małpy jako zwierzaka, o których opowiemy poniżej.
To jest zakazane w wielu krajach
W krajach takich jak Hiszpania posiadanie naczelnych przez osoby prywatne jest zabronione i można je trzymać wyłącznie w ogrodach zoologicznych lub do celów ochrony przyrody i projektów badawczych.
Nie przeszkadza to w sprzedaży tego typu zwierząt, ale odbywa się to nielegalnie. Jego zakup może wiązać się z wyrokami więzienia i wysokimi grzywnami, a także wspierać nielegalny handel zagrożonymi gatunkami.
W wielu przypadkach podobno sprzedawane są z papierami, ale łatwo można je podrobić. W innych krajach jest to mniej uregulowane i dlatego widzimy w Internecie filmy ludzi z małpami w domu. Istnieje jednak wiele powodów, dla których nie powinniśmy trzymać małpy jako zwierzaka domowego, nawet jeśli jest to legalne w naszym kraju.
Przenoszą bardzo niebezpieczne choroby
Ponieważ są naczelnymi, podobnie jak my, małpy i ludzie dzielą wiele chorób. To sprawia, że trzymanie małpy jako zwierzaka stanowi ogromne zagrożenie dla zdrowia.
Istnieją choroby, które nie są niebezpieczne dla tych zwierząt, ponieważ są nosicielami, które nie chorują, chociaż dla nas mogą być śmiertelne. Przykładem jest herpeswirus B, obecny w populacjach makaków, który powoduje u nas śmiertelną chorobę neurologiczną.
Kiedy te zwierzęta są pozyskiwane nielegalnie, nigdy nie przechodzą przez weterynarza i oczywiście nie mają szczepień. Dlatego nierzadko zdarza się, że te zwierzęta mają choroby takie jak AIDS, dlatego mogą nas zarazić przez ukąszenia.
Przykładem jest herpeswirus B, obecny w populacjach makaków, który powoduje u nas śmiertelną chorobę neurologiczną.
Dla nich to trauma psychologiczna
W przeciwieństwie do większości zwierząt, które z nami żyją, aby mieć małpę jako zwierzę domowe, musisz odebrać jej tożsamość. Wszystkie naczelne wymagają długich okresów nauki z matką, które mogą sięgać 10 lat.
Oznacza to, że odbierając je matkom w wieku kilku miesięcy, zwierzęta te nie wiedzą, jak się zachować i zostają humanizowane. Ponieważ większość zostaje porzucona, niemożliwa jest ich psychologiczna rehabilitacja w rezerwatach naczelnych.
Relacje matka-dziecko są tak ważne u naczelnych, że wiele matek często umiera, aby zapobiec zabraniu ich młodych. W rzeczywistości te cielęta często kąpią się we krwi matki, kiedy są porywane przez kłusowników, którzy karmią ten nielegalny rynek.
W przypadku, gdy te zwierzęta są hodowane w niewoli w celu sprzedaży, matki są wielokrotnie oddzielane od młodych, co prowadzi do przypadków matek, które przestają jeść i umierają z żalu.
Aby wywieźć te zwierzęta do miast nielegalnie, wkładają je do walizek lub plastikowych butelek, w których wiele osób umiera z powodu uduszenia. Szacuje się, że na każde zwierzę, które przeżyło i zostało sprzedane, dziewięć umiera w transporcie, co przekłada się na jeden z najstraszniejszych przypadków znęcania się nad zwierzętami.
Matki są ciągle oddzielane od swoich młodych, co prowadzi do przypadków matek, które przestają jeść i umierają z żalu.
Zawsze są porzucane
Niemożliwe jest trzymanie małpy jako zwierzaka przez długi czas w jednym domu. Dzielą z nami wyraz twarzy, który ma jednak zupełnie inne znaczenie. To sprawia, że nieporozumienia, które kończą się ukąszeniami, są normalne.
Większość z nich żyje też wiele lat: od 20 do 60 lat. Oznacza to, że gdy dorosną i staną się silniejsi i bardziej niebezpieczni, staną się jednym z najsmutniejszych przypadków porzuconych zwierząt. Czasami są nawet zabierane na strych lub poddawane eutanazji, aby uniknąć kar za posiadanie nielegalnego zwierzęcia.
Z kolei najszczęśliwsi lądują w rezerwatach naczelnych, gdzie próbuje się je nauczyć, jak znowu być małpami. Ten proces jest bardzo długi, a przezwyciężenie fobii i lęków może zająć nawet ponad dekadę. W wielu przypadkach jest to niemożliwe i skazani są na samotne życie przez całe życie.