Zwierzęta, które jedzą korzenie, nazywane są „ryzofagami” i należą do roślinożernych gatunków królestwa zwierząt. Ich dieta opiera się głównie lub wyłącznie na spożywaniu korzeni różnych warzyw, w zależności od ich naturalnego środowiska i dostępności pokarmu.
Jakie zwierzęta jedzą korzenie?
Na ogół ryzofagi to owady – głównie w stadium larwalnym – i gryzonie. Z pewną częstotliwością zwierzęta te atakują uprawy marchwi, boćwiny, rzodkiewki, ziemniaków i innych roślin bulwiastych.
Ze względu na rośliny, które wybierają do jedzenia, są często uważane za „szkodniki” w produkcji rolnej, a ich przeludnienie może poważnie wpłynąć na gospodarkę niektórych krajów.
Jednak istnieje wiele zwierząt roślinożernych i wszystkożernych, które mogą jeść korzenie sporadycznie, nawet przy bardzo zróżnicowanej diecie. Spożycie tych pokarmów może być wykorzystane w niektórych przypadkach jako uzupełnienie diety lub uzupełnienie niedoborów żywności.
Niektóre ssaki, takie jak świnie, dziki i kapibary, często zjadają wykopane korzenie w celu uzyskania pełnego pożywienia. Nawet ludzie włączają niektóre korzenie do swojej diety, jako pożywienie lub suplementy.
Na przykład imbir i kurkuma to dwa bardzo popularne korzenie używane jako przyprawy (ze względu na ich smak, kolor i aromat) oraz jako naturalne suplementy (ze względu na ich korzystne właściwości zdrowotne).
Ponadto nasza codzienna dieta zawiera – lub powinna zawierać – niektóre korzenie, które dostarczają witamin, minerałów, błonnika i innych niezbędnych składników odżywczych dla naszego organizmu. Wśród korzeni najczęściej spożywanych przez ludzi możemy wyróżnić następujące:
- Ziemniaki.
- Marchewki.
- Rzepa.
- Maniok.
- Rzodkiewki.
- Burak.
- Cebula.
- Czosnek.
- Seler.
- Por.
Niemniej jednak dieta istot wszystkożernych jest znacznie bardziej zróżnicowana niż dieta ściśle lub w większości ryzofagów. Następnie przeanalizujemy 6 zwierząt, które nie tylko jedzą korzenie, ale także opierają swoją dietę na tych pokarmach.
1. Odmiana białych robaków (Anoxia villosa i Melolontha melolontha)
Te robaki żyją w glebie i przez większość czasu pozostają w ukryciu, aby chronić się przed drapieżnikami. Aby się wyżywić, zwykle zakopują się w ziemi, dopóki nie znajdą jadalnych korzeni.
Te nawyki żywieniowe mogą spowodować wiele szkód w roślinach i zaszkodzić uprawom rolnym. Młode sadzonki są często najbardziej dotknięte, ale białe pędraki mogą wpływać na praktycznie każdy rodzaj rośliny.
2. Wireworm (larwy Agriotes spp.)
Wireworms to tak naprawdę stadium larwalne i pierwsze dni życia robaka Agriotes spp. Podobnie jak białe larwy, drutowce zakopują się w ziemi w poszukiwaniu pożywienia.
Zaobserwowano, że okazy tego gatunku mogą zakopać się w ziemi na głębokość ponad 60 centymetrów, dopóki nie znajdą korzeni, którymi się pożywią. Należą również do najczęstszych szkodników upraw na obszarach produkcyjnych naszego kraju.
3. Larwy „muszki marchewkowej” (Psila rosae)
Ich nazwa wzięła się stąd, że larwy te żywią się głównie korzeniami marchwi. Mogą jednak wpływać również na plantacje selera, pietruszki, kolendry i innych warzyw.
Te larwy to żarłoczne drapieżniki, które łatwo się rozmnażają i często powodują śmierć w krótkim czasie. Dlatego utrzymują producentów w ciągłej gotowości, zwłaszcza w cieplejszych porach roku.
4. Robak truskawkowy (Otiorhynchus rugosostriatus)
Znowu widzimy popularną nazwę wywodzącą się od ulubionego pokarmu tych robaków, które żywią się głównie korzeniami truskawek. W rzeczywistości mogą żerować na wszystkich roślinach o płytkich korzeniach, takich jak maliny, jagody, jeżyny i oczywiście truskawki.
5. Wiewiórki
Chociaż wiewiórki żywią się głównie nasionami i suszonymi owocami, niektóre gatunki żywią się także korzeniami roślin i korą drzew. Ten zwyczaj jest bardziej powszechny u wiewiórek żyjących na ziemi, w norach lub podziemnych schronach.
6. Szczury polne
Szczury polne zwykle zjadają wiele korzeni różnych roślin, aby uzupełnić swoją dietę. Zwierzęta te nie mają takiej samej łatwości żerowania jak szczury żyjące w miastach i wykorzystujące pozostałości i odpady pochodzące z ludzkiej żywności i produkcji.
Z drugiej strony kangury to bardzo szczególny gatunek żyjący pod ziemią w regionach pustynnych. W swoim naturalnym środowisku spotykają się z bardzo małą dostępnością i różnorodnością pożywienia. Z tego powodu ich dieta opiera się głównie na spożywaniu korzeni, które znajdują tam, gdzie żyją: pod ziemią.
