Nieodpowiednia kontrola opiekunów może sprawić, że każde zwierzę stanie się potencjalnym zagrożeniem dla osób trzecich. Dlatego decydując się na adopcję zwierzaka, należy mieć świadomość obowiązków związanych z jego wychowaniem. Jedną z nich jest odpowiedzialność cywilna za szkody fizyczne i materialne wyrządzone przez zwierzęta.
Konieczny nawias: odpowiedzialność cywilna nie ogranicza się do „niebezpiecznych” zwierząt
Zanim przejdziemy do aspektów prawnych tej sprawy, zróbmy nawias. Nie chodzi o piętnowanie pewnych ras czy gatunków, ale o świadomość ich siły, instynktów i potrzeb.
Obecnie istnieją specjalne przepisy dotyczące psów uważanych za potencjalnie niebezpieczne (PPP). Ale to nie znaczy, że tylko te rasy mogą wyrządzić szkodę innym ludziom i ich mieniu lub własności publicznej.
Nie oznacza to również, że tylko właściciele PPP mogą być zmuszani do odpowiadania w sądzie za zachowanie swoich pupili. Stając się właścicielem zwierzęcia, natychmiast przejmujesz odpowiedzialność cywilną za wszelkie szkody, które może ono wyrządzić, co obejmuje możliwość konieczności wypłaty odszkodowania poszkodowanym osobom trzecim.
W rzeczywistości odpowiedzialność prawna rozumiana jest jako obowiązek naprawienia szkód dla interesów i praw innych osób. Konsekwencje te mogą wynikać z działań własnych lub innych osób, zwykłej winy lub zaniedbania lub naruszenia wcześniej ustalonych umów lub umów.
Obywatel ma prawo żądać odpowiedniego odszkodowania
Z kolei ważne jest, abyśmy jako obywatele rozumieli swoje prawa. W przypadku uszczerbku na zdrowiu lub poniesienia szkody majątkowej wyrządzonej przez zwierzęta, prawo przyznaje jednostce możliwość dochodzenia odszkodowania za szkodę majątkową wyrządzoną przez zwierzęta. Jak również na wydatki związane z opieką medyczną i innymi usługami niezbędnymi do powrotu do zdrowia.
Podobnie konieczne jest przestrzeganie pewnych warunków, aby żądanie rekompensaty finansowej było dopuszczalne przed Sądem. I to jest część odpowiedzialności, którą osoba poszkodowana musi wziąć na siebie. Innymi słowy, podejmij inicjatywę w celu poszukiwania środków i spełnienia prawnie ustanowionych wymogów, aby przystąpić do uzasadnionego roszczenia.
Co prawo hiszpańskie przewiduje w przypadku szkód majątkowych wyrządzonych przez zwierzęta?
Odpowiedzialność cywilna za szkody materialne i fizyczne wyrządzone przez zwierzęta i rzeczy reguluje hiszpański Kodeks Cywilny. Dokładniej, w artykułach 389, 390, 391, 590, 1906, 1907 i 1908. W tym sensie nie zapominajmy, że nasze prawo nadal traktuje zwierzęta jako własność osobistą.
Artykuł 1905 wyjaśnia pojęcie odpowiedzialności (i jej granice) wynikające z roli właściciela zwierzęcia. Określa to więc jego tekst:
„Właściciel zwierzęcia lub ten, kto go używa, odpowiada za wyrządzone szkody, nawet jeśli zwierzę ucieknie lub zaginie. W każdym przypadku odpowiedzialność ta wygasa w przypadku, gdy szkoda powstała w wyniku siły wyższej lub z winy osoby, która ją poniosła.”
Odpowiedzialność cywilna dotyczy zatem zwierząt, które mogą być w służbie lub w posiadaniu człowieka. Zgodnie z tym rozporządzeniem nie można go było zastosować do dzikiej fauny, gdyż duża część tych gatunków nie powinna być w posiadaniu człowieka.
Tak samo rozumienie to pozwala na pewne niuanse, zwłaszcza gdy mówimy o egzotycznych zwierzętach towarzyszących lub dzikich gatunkach stworzonych na terenach prywatnych. Na przykład do praktyki myśliwskiej.
W jakich przypadkach odszkodowanie nie może zostać przyznane powodowi?
Oczywiście właściciel musi odpowiedzieć za szkody materialne wyrządzone przez jego zwierzę, w tym także w przypadku jego zagubienia lub braku towarzystwa. Podobnie konieczne jest zweryfikowanie związku przyczynowo-skutkowego między działaniem zwierzęcia a rzeczywistą szkodą, za którą dochodzi się odszkodowania.
Kluczowe jest również to, aby w momencie uszkodzenia działaniem zwierzęcia nie kierować ani nie kierować nim inna osoba. Innymi słowy, szkodliwy skutek musi wynikać z autonomicznego zachowania zwierzęcia. Innymi słowy, o naturalnym, instynktownym i spontanicznym zachowaniu.
Z drugiej strony odszkodowanie można uznać za niesłuszne w przypadku zweryfikowania, że szkody majątkowe wynikają z własnego działania.Lub w przypadku szkód wynikających z działania siły wyższej. Jednak to pozwany (właściciel lub osoba użytkująca zwierzę) będzie musiał wykazać zwolnienie z odpowiedzialności cywilnej.