Tygrys szablozębny to majestatyczne zwierzę. Ze swoimi spektakularnymi kłami i umiejętnościami łowieckimi zdominował ekosystemy, w których żył. Ten drapieżnik, uważany za największego i najpotężniejszego kota w historii, zamieszkiwał kontynent amerykański jeszcze około jedenastu tysięcy lat temu. Następnie wyjaśnimy najważniejsze cechy tego spektakularnego zwierzęcia.
Dokładna broń przerażającego łowcy
Tygrys szablozębny to nie jeden gatunek, ale trzy, należące do rodzaju Smilodon. Samce mogły osiągnąć wagę 300 kilogramów, będąc największymi kotami, jakie kiedykolwiek istniały.Główną cechą tego zwierzęcia były jego spektakularne kły. Ta konstrukcja wyróżniała się rozmiarem (do 18 centymetrów) i funkcją. Oto kilka fascynujących faktów na temat tej maszyny myśliwskiej:
- Ta para broni była używana przez tygrysy do polowania na duże ofiary, takie jak mamuty, w czym się specjalizowały.
- Ich sposób polowania bardzo różnił się od sposobu polowania obecnych kotów, które zabijają swoją ofiarę powolnym duszeniem. W przeciwieństwie do tego Smilodon użył swoich zębów do przecięcia tętnic szyjnych, zabijając je szybko. Jednak te zęby miały słaby punkt, a mianowicie to, że łatwo się łamały ze względu na swoją długość i kształt.
- Tygrysy szablozębne potrafiły otwierać paszcze i gryźć pod kątem do 120 stopni. Na przykład obecny lew osiąga tylko 65 stopni.
- Innymi adaptacjami tych tygrysów były potężne tylne nogi, których używały do polowania na bardzo duże ofiary, takie jak mamuty. Aby to zrobić, użyli całej swojej siły mięśniowej, aby wskoczyć na ofiarę i zaatakować ją w szyję.
Zachowanie i siedlisko
Tygrysy szablozębne prawdopodobnie żyły w grupach, chociaż nie jest to pewne. Potwierdzają to niektóre skamieniałości przedstawiające gojące się rany, co sugeruje pewną troskę ze strony innych tygrysów.
Te grupy społeczne składałyby się z jednego lub dwóch dominujących samców i kilku samic z młodymi. Jeśli chodzi o szczenięta, uważa się, że zęby szablozębne wykształciły się u nich dopiero po osiągnięciu pewnego wieku. Dlatego byłyby zmuszone pozostać w grupie i być karmione przez dorosłych.
Możliwe przyczyny jego wyginięcia
Zmiana klimatu i zniknięcie jej ofiary
Tygrys szablozębny żył w plejstocenie, czasach zimniejszych i bardziej suchych niż obecnie. W tej epoce lodowce pokrywały znaczną część Eurazji i Ameryki Północnej, aż po Wielkie Jeziora.Na południe od tych miejsc dominującym ekosystemem były murawy porośnięte niewielkimi krzewami. W tym siedlisku rozwinęły się kultowe zwierzęta, takie jak mamut i inne duże ssaki, na które polował Smilodon.
Około 13 000 lat temu rozpoczął się spektakularny wzrost temperatur, który całkowicie zmienił ekosystemy, faworyzując drzewa ze szkodą dla muraw. Spowodowało to masowe wymieranie dużych zwierząt, takich jak mamuty czy jelenie olbrzymie, które są ofiarami tygrysa szablozębnego.
Niektórzy autorzy sugerują, że ich specjalizacja w polowaniu na tak duże ofiary była tym, co ostatecznie spowodowało ich zniknięcie. Mając tak mocną budowę, trudno było im przystosować się do świata, w którym ofiara była znacznie mniejsza. W końcu stopniowo zabrakło im pożywienia, co przyspieszyło ich wyginięcie.
„Wyginęły właśnie dlatego, że tak bardzo specjalizowały się w polowaniu na dużą zdobycz. Wyginięcie megafauny było przyczyną zniknięcia szablozębów, a także niedźwiedzi olbrzymich.”
Paul Palmqvist, paleontolog z Uniwersytetu w Maladze.
Polowanie przez ludzi.
Wielu innych paleontologów spekuluje, że ekspansja Homo sapiens była przyczyną wyginięcia tygrysów szablozębnych. Według badań 80% dużych ssaków Ameryki Północnej wymarło wkrótce po przybyciu ludzi na kontynent. Dlatego tygrysy szablozębne uległyby brakowi zdobyczy, a nie bezpośredniemu polowaniu przez ludzi.
Podsumowując, nie możemy ustalić przyczyny wyginięcia tego majestatycznego zwierzęcia, ale możemy podziwiać jednego z największych drapieżników wszechczasów poprzez rekonstrukcje jego zapisu kopalnego.
