Ludzie dzielą przyrodę na kategorie, aby lepiej ją zrozumieć. W obrębie podtypu kręgowców (do którego należymy) możemy wyróżnić dwie duże grupy: ryby i czworonogi. Mimo to nie wszystko jest czarno-białe, a niektóre mało znane gatunki mieszczą się gdzieś pomiędzy skrzelami a czterema nogami. Wyraźnym tego przykładem jest poskoczek błotny.
Wciąż toczy się gorąca debata na temat pierwszych kręgowców, które chodziły po ziemi. Szacuje się, że ten podbój ekologiczny miał miejsce około 350 milionów lat temu. Głównymi podejrzanymi są gatunki, o których wiemy tylko z zapisu kopalnego, takie jak Ichtiostega czy Tiktaalik.Te starożytne istoty, blisko spokrewnione z sarkopterygami, posiadały zarówno skrzela, jak i płuca oraz wykazywały oznaki stawów szkieletowych typowych dla współczesnych czworonogów, takie jak funkcjonalne nadgarstki. Te cechy mogły pozwolić im zajrzeć do ziemskiego świata.
Nie pozostaje nam nic innego, jak zrekonstruować niesamowitą fizjologię tych pierwszych osadników na ziemi, ale zwierzęta takie jak poskoczek błotny są żywym przykładem tej terenowej cechy. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tej fascynującej, niemal lądowej rybie, czytaj dalej!
Bez płuc, ale na lądzie
RodzajPeriophtalmus (mudskipper) obejmuje kilka gatunków ryb, które są w stanie spędzać długie okresy czasu na świeżym powietrzu. Pokazujemy niektóre z jego cech:
- Są zdolne do przeprowadzania procesów oddechowych przez skórę, błonę śluzową jamy ustnej i gardła.Ich sposób oddychania jest bardzo podobny do oddychania żab i ropuch. Ta prymitywna wymiana gazowa może mieć miejsce tylko w bardzo wilgotnym środowisku. Z tego powodu jego naturalnym siedliskiem są bagna namorzynowe, a konkretnie błotniste strefy przejściowe między wodą a lądem.
- Te ryby mogą przetrwać ponad 24 godziny poza wodą, jeśli nie są wystawione na ekstremalną suchość lub temperaturę.
- Zwykle mierzą około 7 centymetrów, a ich ubarwienie jest brązowe, aby pozostały niezauważone przez drapieżniki w ich naturalnym środowisku.
- Wbrew pozorom nie mają płuc, ale oddychanie skórne i komory skrzelowe, które przechowują tlen, pozwalają im poruszać się po lądzie.
- Mogą skakać na duże odległości jak na swój rozmiar i wspinać się po stromych powierzchniach dzięki dostosowanym płetwom brzusznym.
- Są myśliwymi, żywiącymi się głównie owadami.
Pokazaliśmy wam, że te fascynujące istoty mają przystosowania w połowie drogi między życiem lądowym a wodnym, ale jeszcze bardziej interesujące jest to, że prezentują złożone systemy społeczne.
Konstrukcje niemożliwe
Poskoki błotne są bardzo terytorialne. Żyją odizolowane w komorach i tunelach wodnych zbudowanych przez siebie pod powierzchnią zamieszkującego je błota. Ponadto badania takie jak to wykazały, że te urocze rybki są w stanie zaplanować momenty trudności środowiskowych, przechowując powietrze w komorach tlenowych w swoich legowiskach, aby oddychać, jeśli środowisko na to nie pozwala.
Te komory powietrzne pełnią podwójną funkcję, ponieważ odgrywają również istotną rolę w rozmnażaniu. Samce poskoczków błotnych tworzą te schronienia, aw sezonie lęgowym automatycznie wypędzają ze swojego terytorium każdą osobę niebędącą samicą tego samego gatunku.Próbują zwabić swoich partnerów różnymi przynętami: ich gardła stają się czerwone, pokazują płetwy grzbietowe i wykonują skomplikowane ruchy, aby im zaimponować.
Po przekonaniu samica złoży jaja w komorze powietrznej legowiska samca, a on będzie się nimi opiekował, dopóki się nie wyklują. Jest to wyraźny przykład opieki rodzicielskiej, rzadkiej u ryb. Samiec będzie musiał odnawiać tę komorę tlenową i będzie wykorzystywał każdy odpływ do przechowywania pęcherzyków powietrza w pysku i dostarczania ich przyszłemu potomstwu. Po zakończeniu ciąży samiec zniszczy komorę powietrzną, aby narybek został wypuszczony do wody w ich schronieniu.
Ryby terenowe
Jak widzieliśmy, poskoczki błotne to znacznie więcej niż tylko ryby, które mogą przetrwać na lądzie. Budują galerie, opiekują się potomstwem i przejawiają wyrafinowane zachowania społeczne.Te małe zwierzęta mogą również żyć w niewoli w optymalnych warunkach, więc możliwe, że w jakimś jądrze zoologicznym je znajdziemy!
Poskoczki błotne są wyraźnym przykładem na to, że przejście życia z wody na ląd jest trudne i wymaga wielu zmian morfologicznych, ale nie jest niemożliwe.
