Komar tygrysi to gatunek komara o nazwie Aedes albopictus, który należy do rodziny Culicidae. Pomimo tego, że pochodzi z Azji, udało mu się rozszerzyć na praktycznie wszystkie kontynenty. Jakie cechy ma ten owad?
Jak rozpoznać komara tygrysiego?
Rozpoznanie komara tygrysiego gołym okiem jest często dość trudne, ponieważ jest to mały owad mierzący zaledwie 5-10 milimetrów. Ponadto najlepszą szansą na odróżnienie go od innych gatunków jest trzymanie się jego budowy ciała.
Ten gatunek komara charakteryzuje się przeważnie czarnym ubarwieniem, z typowymi białymi ornamentami na odwłoku i tułowiu. Ponadto istnieje podłużna biała linia, która rozciąga się przez głowę i klatkę piersiową.
Ich nogi wyróżniają się również czarno-białymi paskami, które je tworzą. Chociaż ta cecha może pomylić je z innym dobrze znanym i równie niebezpiecznym komarem, Aedes aegypti.
Podobnie jak w przypadku innych gatunków komarów, samice są jedynymi, które gryzą, aby pobrać krew i uzyskać białka potrzebne do rozwoju ich jaj. Z tego powodu można je odróżnić po trąbie, rodzaju wydłużonej i cienkiej trąby, która umożliwia im penetrację skóry i wysysanie krwi.
Pochodzenie i rozmieszczenie Aedes albopictus
Komar tygrysi to gatunek pochodzący z Azji Południowo-Wschodniej. Począwszy od późnych lat 70. Aedes albopictus przełamał bariery swojej rodzimej lokalizacji i zaczął rozprzestrzeniać się na inne kontynenty.
W ciągu mniej niż 50 lat komar tygrysi zdołał rozprzestrzenić się na wszystkie kontynenty planety, z logicznym wyjątkiem Antarktydy.Nie jest możliwe określenie, w jaki sposób owady te zdołały się tak szybko i gwałtownie rozprzestrzenić, ale zjawisko to prawdopodobnie było związane z międzykontynentalnym transportem ludzi, roślin i różnych towarów.
W połowie lat 80. komar tygrysi dotarł już na kontynent amerykański: wykryto go w Brazylii, Stanach Zjednoczonych i Meksyku. Kilka lat później udaje mu się spenetrować Amerykę Środkową, a także Karaiby. Już pod koniec lat 90. owada zidentyfikowano także w Argentynie i Kolumbii.
Szczególnie w Europie komar tygrysi został zauważony po raz pierwszy w latach 2000. W połowie 2006 roku owad rozprzestrzenił się już w Belgii, Hiszpanii, Francji, Grecji, Holandii, Włoszech, Szwajcarii, m.in. inne kraje europejskie.
Niepokój związany z jej występowaniem w Europie wzmógł się po wybuchu epidemii zapalenia stawów Chikungunya, która miała miejsce we Włoszech w 2007 roku. Do tego roku choroba ta była diagnozowana tylko w krajach tropikalnych, dlatego zjawisko stało się widoczne globalizacja chorób zakaźnych.
Dlaczego komar tygrysi jest tak szkodliwy?
Obecnie komar tygrysi jest klasyfikowany jako jeden ze 100 najbardziej szkodliwych inwazyjnych gatunków obcych na świecie, zgodnie z listą sporządzoną przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody. Jego ekspansja była szybka i agresywna, co przyniosło ze sobą wzrost tropikalnych patologii na kontynencie europejskim i innych anomalnych regionach.
Główny powód, dla którego jest uważany za zagrożenie dla zdrowia publicznego, polega na tym, że jest wektorem wielu chorób zakaźnych. Komar tygrysi może być nośnikiem chorób wirusowych, takich jak denga, żółta febra, chikungunya i, w mniejszym stopniu, wirus Zachodniego Nilu.
Należy również wspomnieć, że jest to bardzo odporny gatunek o dużej zdolności adaptacyjnej, co wyjaśnia, dlaczego był w stanie przetrwać i rozmnażać się w tak różnych ekosystemach.
Jaja tych owadów są w stanie wytrzymać wysychanie i pozostawać w stanie uśpienia przez długi okres czasu. W kontakcie z wodą suszone jaja wykluwają się i dają początek dużej liczbie larw.
Walka i prewencja
Zwalczanie komara tygrysiego jest kosztowne i bardzo skomplikowane ze względu na jego niesamowitą szybkość rozmnażania i odporność jego jaj. Dlatego najbardziej skuteczną i realną strategią kontroli jego rozprzestrzeniania się jest inwestowanie w środki zapobiegawcze.
Kampanie mające na celu podniesienie świadomości społeczeństwa na temat prostych i codziennych środków zapobiegawczych, takich jak unikanie gromadzenia się stojącej wody, przynoszą dobre rezultaty, choć należy je zintensyfikować.
