Ochrona ludzi i terytoriów była jednym z pierwszych zadań, do których ludzie szkolili psy. Jednak zatwierdzenie przepisów dotyczących ras potencjalnie niebezpiecznych ożywiło dyskusję na temat legalności psów obronnych. Czy pies wyszkolony do ostrzegania i obrony może stanowić zagrożenie dla ludzi? Znajdź odpowiedź tutaj.
Zmieniający się związek
Wraz z rozwojem społeczeństw relacje człowieka ze zwierzętami zaczęły zyskiwać nowe poglądy i interpretacje. Praktyki, które w przeszłości były uważane za całkowicie normalne, zaczynają być przedmiotem kontroli wymiaru sprawiedliwości i opinii publicznej.Nie ogranicza się to do szkolenia w zakresie ochrony i obrony, ponieważ dotyczy również polowań.
Z jednej strony mamy dyskusję na temat rzekomego niebezpieczeństwa niektórych psów związanego z ich budową fizyczną. A z drugiej debata na temat możliwych praktyk złego traktowania lub fizycznej eksploatacji psów obronnych. Czy należy uważać, że opiekunowie wykorzystują siłę fizyczną swoich psów podczas szkolenia ich do stróżowania i ochrony? W jakim stopniu te działania zagrażają integralności i jakości życia zwierząt?
Jak możesz sobie wyobrazić, tego typu kwestie reprezentują bardziej kontrowersyjną stronę legalności psów obronnych. Następnie postaramy się pokrótce omówić przepisy dotyczące tych psów w Hiszpanii.
Legalność psów obronnych w Hiszpanii: co wyrażają obecne przepisy?
W Hiszpanii nie ma przepisów ramowych mówiących o legalności psów obronnych na poziomie krajowym. Podobnie jak w przypadku wszystkiego, co dotyczy łowiectwa sportowego, odpowiedzialność i autonomia w zakresie stanowienia prawa w tej sprawie spoczywa na wspólnotach autonomicznych.
W praktyce oznacza to, że możemy znaleźć różne przepisy regionalne i gminne, które kierują hodowlą psów szkolonych do tego celu. Podobnie możliwe są sankcje mające zastosowanie do opiekunów, którzy nie spełniają prawnych kryteriów postępowania i opieki nad psami obronnymi.
Praktyczny przykład: przepisy dotyczące psów obronnych w Madrycie
Na przykład w Madrycie przepisy dotyczące psów obronnych znajdują się w rozporządzeniu regulującym własność i ochronę zwierząt. Dokument ten stanowi, że psy obronne muszą być trzymane w odpowiednio klimatyzowanych pomieszczeniach, w których nie mogą wyrządzać szkód ludziom ani mieniu.
Opiekunowie są również prawnie zobowiązani do wyraźnego ostrzegania innych, że na ich posesji znajduje się pies stróżujący. Ponadto muszą przyjąć odpowiedzialność cywilną za szkody fizyczne i materialne, które ich psy mogą wyrządzić osobom trzecim, a także mieniu publicznemu.
Z drugiej strony tekst stwierdza, że te psy nie mogą pozostać na uwięzi ani na stałe. Określa również, że kiedy są przykute łańcuchami, muszą mieć możliwość poruszania się wokół nich i mieć minimalnie wygodną przestrzeń zgodnie z ich rozmiarem.
Walka ze znęcaniem się nad zwierzętami obejmuje również psy obronne
Wspólny aspekt różnych przepisów regionalnych dotyczy dobrostanu psów obronnych. Rozporządzenia zwykle wyraźnie stwierdzają, że psy szkolone w tym celu nie mogą być ofiarami żadnego rodzaju znęcania się nad zwierzętami. Nie należy też zmuszać ich do pełnienia funkcji straży i obrony wbrew ich woli.
Również przepisy zwykle poświęcają kilka linijek na omówienie minimalnych warunków zdrowotnych i bezpieczeństwa ich wychowania. Opiekunowie są prawnie zobowiązani do zapewnienia niezbędnej opieki i odpowiedniej higieny zwierzęciu i jego otoczeniu, a także zapewnienia odpowiedniej wielkości schronienia, aby pies nie był narażony na działanie żywiołów.
W tym sensie należy pamiętać, że możliwe jest zgłaszanie złego traktowania psów obronnych oraz każdego psa służbowego lub służbowego. W przypadku stwierdzenia, że zwierzę żyje w niehigienicznych warunkach, jest ofiarą przemocy lub wykorzystywania, skargę może złożyć każdy obywatel.
W tym celu idealnym rozwiązaniem jest stawienie się przed Sądem, Strażą Cywilną lub Policją Miejską lub Państwową. A jeśli to możliwe, dołącz do oświadczenia zdjęcia, nagrania lub zeznania potwierdzające sytuację znęcania się lub porzucenia psa.
