Kea to papuga pochodząca z Nowej Zelandii, słynąca ze swoich szczególnych cech. Jego nazwa naukowa to Nestor notabilis, chociaż znana jest jako papuga kea lub górska.
Funkcje Kea
Kea lub papuga alpejska, zwana Nestor notabilis, to ptak papugowaty z rodziny papug Strigopidae, endemicznej dla Nowej Zelandii. Ptaki papugowate tworzą rząd charakteryzujący się mocnym i haczykowatym dziobem, szybkim lotem i intensywnymi kolorami. Niektóre z tych ptaków potrafią nawet naśladować ludzki głos, jak papuga, kakadu czy papuga długoogonowa.
Występują lekki dymorfizm płciowy. Samice mają o 20% mniejszą masę ciała niż samce, a także mają mniejszy i krótszy dziób.
Kea pokazuje duże ciało, około 46 centymetrów, krzepkie i mocne. Są przeważnie koloru oliwkowozielonego, chociaż skrzydła mają czerwonawy odcień na spodniej stronie.
Aby rozróżnić osobniki młodociane i dorosłe, kolor powiek jest oczywistością. Młode osobniki mają żółte powieki i cery, które stają się szare w miarę dojrzewania ptaka. Ceres znajdują się u podstawy górnej szczęki dzioba i odnoszą się do miękkiego, mięsistego miejsca.
Siedlisko i karmienie
Nestor notabilis zwykle zamieszkuje tereny wysokogórskie na Wyspie Południowej Nowej Zelandii, gdzie polują tylko poszukiwacze przygód lub przyrodnicy. W szczególności gniazdują w swoim rodzimym lesie.
Z drugiej strony, jego zasięg żerowania obejmuje rodzime lasy, subalpejskie zarośla, zarośla lub trawiaste pola. Dlatego można je znaleźć na obszarze czterech milionów hektarów, które obejmują osiowe pasma Wyspy Południowej, od Mierzei Pożegnania, przez Kaikoura do Waitutu.
Chociaż większość papug jest roślinożerna i żywi się głównie nasionami i owocami, Nestor notabilis jest wyjątkiem. Ta papuga jest wszystkożerna, ponieważ żywi się nie tylko nasionami, ale także owocami, owadami, a nawet padliną. Czasami widziano, jak atakuje żywe zwierzęta.
Oznacza to, że kea ma unikalne cechy, takie jak bycie jedyną mięsożerną, alpejską i wysoce inteligentną papugą.
Stan ochrony
Kea jest uważana za ptaka zagrożonego wyginięciem. Monitoring stanu ochrony tego ptaka rozpoczął się w 1988 roku i trwa do dziś.Obecnie został sklasyfikowany jako ptak zagrożony ze względu na drapieżnictwo ssaków i kolejną serię zagrożeń antropologicznych.
Liczby osobników nie można przewidzieć ze względu na duży promień ekspansji tego gatunku. Mimo to populacje nie są mocno rozdrobnione. Jednak oszacowano, że wraz z jego spadkiem pozostaje łącznie około 4000 dorosłych osobników.
Nowozelandzka papuga lub kea stopniowo zbliża się do wyginięcia z powodu działalności człowieka w jej naturalnym środowisku, wtargnięcia obcych zwierząt, roślin i drzew. Na szczęście istnieje plan odbudowy gatunku.
Ciekawostki o kea
Kea to odważna, wesoła i ciekawska papuga. Jednak jego kontakt z ludźmi sprawił, że został zaliczony do zagrożonych gatunków.
Kilkadziesiąt lat temu rolnicy spalili znaczną część swojego naturalnego środowiska, czyli lasów, aby przekształcić je w pastwiska.To spowodowało, że kea straciło duże źródło pożywienia i beznadziejnie zbliżyło się do owiec. To ostatnie doprowadziło do polowania na tego ptaka przez rolników.
Pochodzenie nazwy „kea” wywodzi się z najbardziej typowego odgłosu tej papugi. Wydaje długi, głośny, wysoki, opadający okrzyk, który może być nieprzerwany („keeeeeaaaa”) lub przerywany („kee-ee-aa-aa”). Zarówno jego wyjątkowy krzyk, jak i nieustraszoność odróżniają go od innych ptaków.
Kea to ptaki monogamiczne: w parach trzymają się razem i tworzą długotrwałe relacje. W tej chwili nie zarejestrowano żadnych związków poligamicznych.
Ponadto, kolejną z ich dominujących cech jest wielka inteligencja, którą wykazują te papugi w porównaniu z innymi ptakami, a nawet ssakami.
Kilka lat temu przeprowadzono badania, które wykazały, że kea potrafią się uczyć i działać zespołowo, co świadczy o tym, że mają wyższy iloraz inteligencji niż szympansy.
