Szacuje się, że na całej planecie Ziemi żyje około 8,7 miliona gatunków istot żywych. Oznacza to, że wciąż mamy 86% żywych taksonów do opisania w środowisku lądowym, a liczba ta wzrasta do 91% w środowisku wodnym. Dziś jest dla nas jasne, że każdy członek ekosystemu jest niezbędny: od rozkładających się zwierząt po superdrapieżników, każda żywa istota wykonuje swoją pracę.
Jak stwierdził w swoim czasie Antoine Lavoisier, „energia nie jest ani tworzona, ani niszczona, jest tylko przekształcana”. Dotyczy to eksperymentów w fizyce i chemii, ale także łańcuchów pokarmowych w naturalnych ekosystemach.Każda żywa istota, która umiera, jest ponownie włączana do obiegu materii organicznej, ponieważ w naturze nic się nie marnuje. Odkryj z nami, jaką rolę w tym wszystkim odgrywają rozkładające się zwierzęta.
Co to są rozkładające się zwierzęta?
Rozkład to proces, który zachodzi w każdym środowisku, w którym występuje żywa materia. W tych reakcjach tkanki organiczne są przekształcane w prostsze związki, takie jak dwutlenek węgla, woda, cukry proste i sole mineralne. Jest to niezbędna część cyklu składników odżywczych, ponieważ dzięki niej martwa materia zwierzęca zaczyna wchodzić w skład kompostu glebowego.
Rozkładające się zwierzęta to te, które żywią się rozkładającą się materią organiczną, jak wskazuje ich nazwa. Podobnie jak zwierzęta roślinożerne i mięsożerne, są heterotrofami, ponieważ wykorzystują substraty organiczne do pozyskiwania energii na poziomie komórkowym. W każdym razie różnią się od pozostałych tym, że ich niszą ekologiczną jest gleba, w której obfituje martwa tkanka.
Rodzaje rozkładających się zwierząt
W najściślejszym znaczeniu rozkładające się zwierzęta to tylko te, które pobierają składniki odżywcze z gleby bezpośrednio, poprzez reakcje chemiczne. W każdym razie, w celach informacyjnych, wymienimy również na tej liście te, które połykają martwą materię, a następnie ją metabolizują, takie jak zjadacze detrytusu, ghule, ksylofagi i inne. Nie przegap tego.
Organizmy padlinożerne
Te zwierzęta nie są typowymi zjadaczami detrytusu, ponieważ przetwarzają i konsumują bardzo duże ilości martwego pokarmu. W każdym razie są pierwszym krokiem do rozkładu martwej materii, ponieważ mechanicznie rozdzierają tkanki martwych istot i umożliwiają innym gatunkom dostęp do wnętrza zwłok.
Spadlinożercy to zwierzęta, które żywią się zwłokami zdobyczy, na które nie polowały. Niektóre z najbardziej znanych to:
- Sępy: są jednymi z pierwszych, które przybywają do zwłok, gdy drapieżnik porzuci swoją ofiarę. Mechaniczna czynność wykonywana przez te ptaki jest niezbędna, ponieważ otwierają one drogę wielu innym gatunkom rozkładających się, ogólnie rozszerzając zmiany z naturalnych otworów w ciele ofiary.
- Hieny: hieny to ssaki kotowate, które są związane z konsumpcją martwej materii, chociaż niektóre gatunki są zdolne do polowania na inne ssaki.
- Szop pracz: Szopy jedzą prawie każdy związek organiczny, jaki mogą włożyć do ust, w tym martwą materię.
Ghule
Chociaż wielu używa terminów ghul i padlinożerca zamiennie - i to prawda - nekrofagia jest czasami kojarzona z mniejszymi zwierzętami, żywiącymi się martwą materią organiczną na mniejszą skalę.Kilka ich przykładów umieściliśmy na poniższej liście:
- Diptera: muchówki z rodziny Sarcophagidae wyspecjalizowały się w wykorzystywaniu martwej materii, ponieważ ich larwy rozwijają się w rozkładających się ciałach i odchodach. Jeśli kiedykolwiek zobaczysz zgniłe mięso z białawymi robakami w środku, to na pewno należy do tej grupy.
- Coleoptera: chrząszcze sylph to rodzina chrząszczy obejmująca ponad 300 gatunków, z których prawie wszystkie są nekrofagami.
- Hymenoptera: larwy os i mrówek zwykle żywią się materią organiczną, dlatego zwierzęta te często widywane są w otoczeniu martwych ciał i resztek zmarnowanego jedzenia.
Organizmy detrytożerne
Chociaż nie można ich również uważać za ściśle rozkładających, organizmy detrytusożerne są tymi, które są najbliższe temu znaczeniu.Zwierzęta te pozyskują energię z detrytusu i rozkładającej się materii organicznej obecnej w środowisku. Są ostatnim stopniem między światem makroskopowym i mikroskopowym, ponieważ rozkładają materię wystarczającą do wykorzystania przez bakterie i grzyby.
Następnie przedstawiamy listę najbardziej znanych detrytożerców lub iliofagów:
- Oniscídeos: powszechnie znane jako „łuski wilgoci”, oniscídeos to skorupiaki równonogów, które zjadają rozkładającą się materię organiczną w środowisku lądowym. Zwykle żyją w wilgotnych obszarach z dala od światła i mają upodobanie do suchych liści i innych martwych roślin.
- Ślimaki: Ślimaki lądowe i wiele gatunków ślimaków również połykają wszystko, co stanie im na drodze, w tym martwą rozkładającą się materię.
- Asteroidy i holothuroidy: morza wymagają również detrytusożerców, które przetwarzają rozkładającą się materię organiczną. Zadbają o to rozgwiazdy i ogórki morskie.
- Annelids: dżdżownice i niektóre wodne wieloszczety są bezwzględnymi detrytusożercami, ponieważ żywią się węglem obecnym w glebie. Ponadto swoją podziemną działalnością napowietrzają glebę, co sprzyja rozwojowi różnych gatunków roślin.
Drewnożerne organizmy
Drewnożerne zwierzęta można zaliczyć do detrytusożerców, ale ich wysoce wyspecjalizowana dieta stawia je w osobnej kategorii. Te żywe istoty specjalizują się w konsumpcji drewna, czy to części żywej, czy rozkładającej się rośliny. Niewątpliwie najbardziej wyrazistym przykładem w tej kategorii są termity (Isoptera).
Organizmy łajnożerne
Zwierzę koprofagiczne to takie, które żywi się wyłącznie - lub prawie wyłącznie - odchodami innych zwierząt. Chociaż niektóre żywe istoty, takie jak króliki, zjadają własne wiązki, aby ponownie wykorzystać składniki odżywcze, ich głównym źródłem pożywienia są warzywa, więc nie można ich uznać za jedzących łajno jako takie.To samo dotyczy wielu gatunków naczelnych lub psów.
Surowe zjadacze łajna to bezkręgowce. Wśród nich wyróżniają się chrząszcze gnojowe, które rozbijają odchody przeżuwaczy i przenoszą je w formie kuli do swoich gniazd, gdzie karmią swoje larwy. Czasami niektóre gatunki Coleoptera tworzą swoje chodniki tuż pod łajnem, oszczędzając w ten sposób energię transportową.
Strict Decomposers
W obrębie ścisłych rozkładników znajdują się grzyby i bakterie, ponieważ organizmy te pobierają organiczne składniki odżywcze z gleby bezpośrednio, bez konieczności ich spożywania lub trawienia. Wszystkie wymienione dotychczas zwierzęta rozkładają materię organiczną na tyle, aby te grupy mogły na nią oddziaływać.
Jak widać, rozkładających się zwierząt jest wiele, wyspecjalizowanych w różnych niszach i rodzajach określonej materii organicznej. W każdym razie należy zauważyć, że jeśli mówimy o „zwykłych rozkładających”, możemy wspomnieć tylko o grzybach i bakteriach.