Boa i pytony mają bardzo podobny wygląd, mimo że nie są bliskimi krewnymi. Z tego powodu wielu osobom nie udaje się ich zidentyfikować.
Węże z rodzin Boidae i Python nie wytwarzają jadu, ponieważ oba taksony są dusicielami. Mimo to te dwie grupy nie mają wielu innych wspólnych cech. Jeśli chcesz poznać różnicę między boa a pytonem, czytaj dalej.
Dwa różne zwierzęta o podobnym wyglądzie
Rodzina boa jest obecnie podzielona na pięć podrodzin, obejmujących 12 rodzajów i 58 gatunków. Z kolei w rodzinie pytonów występują 44 gatunki zgrupowane w 9 rodzajach.
W tej ostatniej grupie znajdują się jedne z największych węży na świecie. Pomimo zaskakujących rozmiarów pytonów, rekord wielkości należy do boa: anakonda zielona lub pospolita (Eunectes murinus) o wadze do 400 kilogramów i długości ciała 40 metrów.
Często obraz, który przychodzi na myśl, gdy słyszy się boa i pytony, to wąż o imponujących rozmiarach. Jednak w obu rodzinach istnieje ogromny ogrom morfologii. Tak więc w tych grupach możemy znaleźć bardzo duże gatunki, podczas gdy inne osiągają ledwie metr długości.
Boa i pytony wyglądają podobnie podczas polowania
W obu rodzinach węży większość członków to drapieżniki z zasadzki. Oznacza to, że pozostają nieruchome w zakamuflowanej pozycji i nagle atakują ofiarę.
Te drapieżniki używają techniki ucisku, aby zabić swoją ofiarę, przykładając znaczną siłę do ciała ofiary. Jednak warto wiedzieć, że śmierć nie następuje przez uduszenie, ale przez zatrzymanie akcji serca.
Rozmieszczenie geograficzne
Jedną z pierwszych różnic między tymi dwiema grupami jest ich położenie geograficzne. Pytony to węże z Afryki, Azji i najbardziej zróżnicowane w regionie Australo-Papua. Z drugiej strony boa są szeroko rozpowszechnione na całym świecie.
Pomimo swojej kosmopolitycznej natury boidy są szczególnie zróżnicowane na obszarach tropikalnych i subtropikalnych, ale nie występują w Australii. To rozmieszczenie boa i pytonów zostało naukowo udokumentowane.
Należy zauważyć, że ludzka globalizacja zmusiła wiele gatunków do inwazji na odległe ziemie. Na przykład na Florydzie w Stanach Zjednoczonych ogromny pyton birmański (Python molurus bivittatus) zaczął zamieszkiwać Everglades w latach 80.Uważa się, że źródłem tej inwazji byli nieodpowiedzialni właściciele zwierząt domowych.
Tryb odtwarzania to ważne wyróżnienie
Warto zauważyć, że pytony są jajorodne, czyli składają jaja. Ta cecha jest bardzo ważną różnicą w stosunku do kladu boa, z których większość rodzi żywe młode - są jajożyworodne.
W przypadku pytonów, po złożeniu jaj, samice zazwyczaj wysiadują je aż do wyklucia. Robią to, powodując „drżenie” mięśni, co podnosi temperaturę ich ciała do pewnego punktu. Utrzymywanie jaj w stałej temperaturze jest niezbędne dla zdrowego rozwoju zarodka.
W okresie inkubacji samice pytona nie jedzą, a jedynie wygrzewają się na słońcu w celu podniesienia temperatury ciała.
Boa i pytony są daleko spokrewnione
Chociaż naukowcy kiedyś wrzucili je do tej samej rodziny, pytony i boa nie są blisko spokrewnione.Należy zauważyć, że taksonomia boa i pytonów była dyskutowana przez długi czas. W zależności od autora decyzja o określeniu grup jako nadrodziny, rodziny lub podrodziny stale się zmieniała.
Na razie nazwa kladu Booidea podkreśla stosunkowo bliski związek ewolucyjny między 61 różnymi gatunkami. Ten klad miał ostatnio wspólnego przodka około 68 milionów lat temu. Booidy z kolei oddzieliły się od kladu pytonoidów w środkowej późnej kredzie, około 79 milionów lat temu.
Anakondy to słynne południowoamerykańskie olbrzymie dusiciele należące do kladu boa; w rzeczywistości są czasami nazywane boa wodnymi.
Boa i pytony rozwinęły podobne adaptacje
To bardzo interesujące wiedzieć, że klady boa i pytona mają kilka gatunków, które rozwinęły podobne adaptacje.Zjawisko to nazywane jest „ewolucją zbieżną”. Ogólnie rzecz biorąc, w wyniku tego procesu niepowiązane organizmy niezależnie rozwijają porównywalne cechy, takie jak reakcja adaptacyjna do podobnych środowisk.
Naprawdę zdumiewające jest to, że ten proces zbieżnej ewolucji nie wystąpił u jednego gatunku, ale u kilku naraz. Czyż natura nie jest niesamowita? Według opinii ekspertów stało się to dzięki promieniowaniu adaptacyjnemu. Wyjaśniamy się w następujących wierszach.
Co to jest promieniowanie adaptacyjne?
Promieniowanie adaptacyjne to proces, który powoduje morfologiczną, fizjologiczną i ekologiczną różnorodność populacji organizmów. W rezultacie pojawia się wiele blisko spokrewnionych gatunków, ponieważ wszystkie pochodzą ze wspólnej linii przodków.
Z tej dużej liczby kombinacji genetycznych tylko kilka pasuje do niszy ekologicznej, więc tylko wybrana grupa może przetrwać i przetrwać w naturze w całej historii ewolucji.
Boa i pytony przeszły promieniowanie adaptacyjne i ewolucję konwergentną
Rzeczywiście, każdy z kladów boa i pytona opracował warianty, aby przystosować się do siedlisk nadrzewnych, półnadrzewnych, lądowych, półwodnych i półkopalnych. W związku z tym eksperci zgłaszali w każdym kladzie „cechy ekologiczne” przystosowane do podobnych mikrosiedlisk z zadziwiającymi podobieństwami. Oto kilka przykładów.
| Habitat | Pytony | Boas |
| Nadrzewny | Morelia viridis | Corallus caninus |
| Półnadrzewny | Simalia kinghorni | Chilabothrus angulifer |
| Ziemski | Antarezja dziecii | Epicrates maurus |
| Półwodne | Łącznik mackloti | Eunectes murinus |
| Semiphosorial | Aspidites ramsayi | Lichanura trivirgatta |
Niezbędna wiedza
Jak mogliśmy zobaczyć - pomimo podobieństwa morfologicznego - różnice między boa i pytonami są zauważalne. Od zasięgu geograficznego po reprodukcję, każdy z tych węży był doskonale przystosowany do swojego środowiska przez tysiące lat ewolucji.
Zrozumienie taksonomii i zróżnicowania to kwestie, które stają się szczególnie istotne, ponieważ wiele gatunków boa i pytonów jest klasyfikowanych jako „gatunki o dużym znaczeniu dla ochrony”.
