W całej historii lis srebrny był niezwykle cenionym zwierzęciem w przemyśle futrzarskim. Uderzający kolor futra jest jedną z jego charakterystycznych cech.
Oprócz wykorzystywania człowieka do celów estetycznych, lisy zawsze odgrywały ważną rolę w baśniach i opowieściach. Czy znasz zwyczaje lisów? Następnie omówimy tę i inne ciekawostki dotyczące lisa szarego, tajemniczego i inteligentnego zwierzęcia.
Srebrny lis
Srebrny lis lub północny szary lis jest naukowo nazwany Urocyon cinereoargenteus. Jego własna nazwa wskazuje na jego najbardziej uderzającą cechę: popielaty lub srebrny kolor futra.
Związek z psami
Czasami lisa można pomylić z małym psem. Dzieje się tak, ponieważ ten czworonożny ssak jest dość podobny do psowatych, ponieważ oba należą do rodziny psowatych.
Jednakże, podczas gdy psy należą do rodzaju Canis, lisy dzielą się na różne rodzaje. Na przykład lis pospolity jest znany jako Vulpes vulpes, podczas gdy lis szary należy do rodzaju Urocyon.
Anatomia
W stosunku do ciała to zwierzę jest małe i wydłużone, a towarzyszy mu długi i puszysty ogon. Jego morfologia obejmuje stosunkowo krótkie nogi w stosunku do reszty ciała.
Jej kufa jest spiczasta i krótka, a za nią duże oczy i uszy znacznej wielkości w porównaniu z resztą jej proporcji. Dzięki pazurom, które pokazuje na nogach, jest znany jako wspaniały wspinacz na drzewa.
Futro szarego lisa
Z drugiej strony jego futro może mieć różne odcienie, w zależności od gatunku, do którego należy lis. W przypadku lisa srebrnego jego futro ma ubarwienie, które nadaje mu nazwę. Jednak to zwierzę zwykle ma mieszankę różnych odcieni rozłożonych na różnych częściach ciała:
- Przeważnie popielaty kolor rozciąga się na plecach.
- Jeśli chodzi o okolice brzucha, jest czerwonawo-brązowa.
- Z drugiej strony nogi, tył uszu i boki szyi mają żółtawy odcień.
- Wzdłuż brzucha - do gardła i karku - są białe obszary.
- Na koniec, jego długi puszysty ogon ma czarny pasek od góry do końca.
Najwyraźniej nie ma dymorfizmu płciowego, który można rozróżnić gołym okiem. Jedyną różnicą między samcami i samicami, którą można skomentować, jest to, że samce są średnio większe.
Jedzenie
Klasyfikując gatunek według diety, ten ssak jest identyfikowany jako zwierzę wszystkożerne. Możemy zatem stwierdzić, że ich dieta może być dość urozmaicona.
Głównie ofiarą, której na co dzień nie brakuje, są małe kręgowce. Wśród nich najczęściej spotykane są króliki, wiewiórki czy szczury. Podobnie obejmuje również inne ofiary, takie jak owady lub ptaki. Z drugiej strony, będąc wszystkożercą, może żywić się różnymi rodzajami warzyw, takimi jak jagody i inne owoce.
Siedlisko szarego lisa
Jeśli chodzi o siedlisko, lis szary preferuje miejsca z wysoką roślinnością. Obejmuje to lasy i obszary ze strumieniami, ponieważ jednostki wybierają terytoria, które mają w pobliżu źródła wody.
Dlatego gatunek ten można spotkać w zalesionych regionach południowych Stanów Zjednoczonych.Występuje również w Ameryce Środkowej i Południowej, gdyż można go spotkać aż po Wenezuelę.
Zachowanie
Zaobserwowano, że szary lis jest zwierzęciem nocnym. Oznacza to, że jest rzadko spotykany w ciągu dnia, ponieważ pozostaje w swojej norze aż do zmroku.
Jeśli chodzi o ich nory, zwykle znajdują się one pod skałami lub w dziurach w opuszczonych budynkach. Z drugiej strony lis srebrzysty świetnie się wspina, co pozwala mu uciec przed drapieżnikami, takimi jak kojoty, pumy czy orły przednie.
Stan ochrony
Jego stan ochrony nie jest poważny, ponieważ został skatalogowany w sekcji „Najmniejszej troski” Czerwonej Księgi gatunków. Zgodnie z tą kategorią nadaną przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody (IUCN), ich populacje na wolności są stabilne.
Dzieje się tak, ponieważ osobniki żyjące na wolności nie są zwykle narażone na najczęstsze czynniki ryzyka dla tego gatunku. Mimo to niektóre parametry, które mogą zmniejszyć liczbę populacji, to:
- Utrata, fragmentacja lub degradacja ich siedliska: zwykle ludzie są odpowiedzialni za te wydarzenia. Mają tendencję do przekształcania tych obszarów w strefy przemysłowe, rolnicze lub miejskie.
- Choroby wirusowe: lisy srebrne poniosły znaczne straty z powodu wirusów, takich jak nosówka psów, parwowirus psów lub wirus wścieklizny.
Jak widzieliśmy, lis srebrny to zwierzę, które dobrze przystosowuje się do zmian. Ta cecha daje jej wielką przewagę ewolucyjną nad innymi pokrewnymi lub gatunkami, które jej nie wykazują, ponieważ zmiany klimatyczne sprzyjają trwałości bardziej ogólnych gatunków.
Różnorodność biologiczna świata składa się z wielu gatunków, z których wszystkie są istotne dla ich dobrostanu. Naszym obowiązkiem i odpowiedzialnością jest ochrona przyrody oraz jej różnych gatunków i ekosystemów.
