Wiele osób zastanawia się, czy zwierzęta mają osobowość i chociaż dla tych, którzy dzielili życie ze swoim psem lub innymi zwierzętami, wydaje się, że nie ma wątpliwości, prawda jest taka, że nauka wielokrotnie próbowała odpowiedzieć na to pytanie.
Czy zwierzęta mają osobowość?
Osobowość zwierząt można zdefiniować jako organizację zestawu zachowań każdego zwierzęcia, który jest stabilny, ale daje się przystosować, a jednak różni się w zależności od osoby.
Brzmi to nieco sprzecznie z intuicją. Niemniej jednak,Chociaż zachowanie zwierzęcia zmienia się, nadal bardzo różni się od zachowania innych zwierząt a zatem zwierzę może mieć wyjątkową osobowość, mimo że jego zachowanie zmienia się w różnych sytuacjach.
Osobowość norki europejskiej
To znaczy, aby zbadać, czy zwierzęta mają osobowość, konieczne byłoby również zbadanie, w jaki sposób te zwierzęta zmieniają swoje zachowania. A więc, grupa naukowców przeprowadziła te badania na prawie 70 norkach uczestniczących w projekcie ochrony w zoo w Estonia, tak wiele okazów norki europejskiej jest wypuszczanych na wolność.
Badanie, czy zwierzęta mają osobowość i jak bardzo jest ona zmienna, może być szczególnie ważne w przypadku gatunków takich jak ten, zagrożonych wyginięciem, ponieważ osobowość zwierzęcia może mieć wpływ na to, czy mniej lub bardziej rozprzestrzeni się na swoim terytorium, czy mniej lub bardziej się rozmnaża, a nawet swoje przetrwanie.
Aby zbadać, czy te zwierzęta mają osobowość, naukowcy chcieli sprawdzić, czy na ich charakter wpływa pora roku i kontekst. Przeprowadzili więc kilka ciekawych eksperymentów w sezonie lęgowym i poza nim, a także wykorzystali znaną i nową placówkę.
Eksperymenty, z którymi się zmierzyli
Naukowcy przeprowadzili pięć eksperymentów, w których wprowadzili nowe obiekty i sytuacje do tych łasicowatych. W nich, przyznawał więcej punktów zwierzętom najodważniejszym i najszybszym do wykonywania tych zachowań, a mniej tym, którzy wątpili.
W pierwszych dwóch eksperymentachDwie zabawki dla psów, których zwierzęta nigdy nie widziały, zostały wprowadzone do pomieszczeń, w których norka zawsze mieszkała.Zbadano, w jaki sposób zwierzęta wchodziły w interakcje z tymi obiektami poprzez wąchanie i gryzienie, co pozwoliło zmierzyć, czy są mniej lub bardziej odważne.
W trzecim eksperymencie do instalacji norek europejskich wprowadzono lustro, które na ogół w mniejszym lub większym stopniu wchodziło w interakcję z ich odbiciem, jak gdyby była to kolejna norka europejska. Zatem, Im częściej te zwierzęta wchodziły w interakcję z lustrem, więc można było zobaczyć, czy są mniej lub bardziej towarzyskie.
W czwartym eksperymencie zwierzęta zostały przetransportowane do nowego obiektu w ich budce lęgowej, która została otwarta, aby sprawdzić, jak bardzo chciały eksplorować, a nawet oznaczać swoje nowe terytorium moczem. Te zachowania pozwoliły dowiedzieć się, czy zwierzę było mniej czy bardziej odkrywcą.
W piątym eksperymencie w nowej eksploracji wprowadzono lustro, aby zweryfikować te same zachowania, co w trzecim. Co ciekawe, większość norek w tym eksperymencie wąchała obraz lub patrzyła na niego, zamiast go atakować.
Wnioski z eksperymentu
Naukowcy postanowili ustalić, że te zwierzęta mają osobowość podzieloną na trzy cechy: śmiałość, eksplorację i towarzyskość. A) Tak, widzieli mniej odważne lub bardziej towarzyskie zwierzęta wśród prawie siódmych zwierząt, które brały udział w tym badaniu aby ustalić, czy zwierzęta mają osobowość.
Naukowcy odkryli, że samice na ogół były mniej odważne i mniej eksplorowały, podczas gdy dostrzegały różnice między obiema płciami w ich pragnieniu socjalizacji podczas zmiany sezonu lęgowego. Zapamietaj to Samce norek europejskich mają dłuższe zasięgi i są bardziej aktywne w okresie lęgowym niż samice ze względu na biologię gatunku.
Badanie wykazało również, że wiek i płeć są związane z faktem, że zwierzęta są mniej lub bardziej towarzyskie, prawdopodobnie ze względu na wzorce rozprzestrzeniania się gatunku. Jednym z najciekawszych wyników było to, że samce są bardziej odważne w okresie lęgowym, samice są mniej śmiałejeśli porównamy ich zachowanie poza tym czasem.
Kolejną informacją, która zszokowała badaczy, był fakt, że eksperyment z lustrem bardzo się zmienił w obu kontekstach: podczas gdy w jego instalacji norki miały tendencję do eksplorowania lustra jako nowego obiektu, w nieznanych instalacjach traktowały swoje odbicie jako kolejną norkę, z którą próbowały wejść w interakcję.
Tego rodzaju badania przypominają nam nie tylko, że zwierzęta mają osobowość, ale także, że konieczne jest przywrócenie zwierząt wyhodowanych w niewoli do ich naturalnego środowiska, co jest obecnie realizowane w wielu programach ochrony.
