Argentinozaur huinculensis Jest to jedno z największych zwierząt lądowych, jakie kiedykolwiek chodziły po tej planecie. Zamieszkiwał dzisiejszą Argentynę w późnej kredzie, w okresie, w którym po milionach lat ewolucji pojawiły się jedne z najbardziej imponujących dinozaurów.
Jego dokładna wielkość jest kwestią kontrowersyjną, ponieważ nie znaleziono kompletnych szkieletów tego zwierzęcia. Mimo to tylko kość udowa Argentinozaur Jest już większy od dorosłego człowieka, co świadczy o jego ogromie.
Jaka była postać tego dinozaura w życiu? Jak osiągnął swój niesamowity rozmiar? Czym się żywił? Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o Argentinozaur, Kontynuuj czytanie.
Zauropody, prawdziwi olbrzymy
Mimo że pochodzą od małych dinozaurów, zauropody były największymi zwierzętami, jakie kiedykolwiek istniały na powierzchni Ziemi. Ich rozmiar był tak duży, że nawet najmniejsze zauropody były większe niż reszta stworzeń, z którymi żyli.
Największe ssaki -jak Paraceratherium- osiągnęły ułamek wielkości zauropodów. Jedynie niektóre obecne walenie przewyższają je rozmiarami, ale zwierzęta te żyją w środowisku wodnym, gdzie wpływ grawitacji jest mniejszy, a rozwój dużych rozmiarów jest łatwiejszy.
Argentinozaur Należy do jednej z najbardziej zróżnicowanych i rozpowszechnionych grup w okresie kredy, tytanozaurów. Te zauropody różnią się od innych, ponieważ były bardziej wytrzymałe i cięższe, miały grubsze i krótsze szyje i ogony. Co ciekawe, największe tytanozaury odkryto w Argentynie.
Jak żył Argentinosaurus?
Odnalezione skamieniałości tego zwierzęcia są bardzo fragmentaryczne, co utrudnia dokładne odtworzenie tego, jak by wyglądało za życia. Mimo to, dzięki nowoczesnym technikom paleontologicznym, eksperci wysunęli hipotezy dotyczące jego wyglądu.
Szacunki dotyczące jego wielkości różnią się znacznie między autorami, ale wszyscy są zgodni, że Argentinozaur miał od 30 do 40 metrów długości i ważył od 50 do 100 ton, o.
Ten gad miał długą i mocną szyję, która być może mogła przedstawiać struktury do komunikacji. Na końcu tej potężnej formacji znajdowała się niewielka głowa z ołówkowatymi zębami, która tworzyła grabie do zrywania liści z drzew.
Nogi tych zwierząt to jeden z ich najciekawszych aspektów, ponieważ przystosowali się do przenoszenia niewiarygodnej wagi od dwunożnych przodków. Aby to zrobić, palce zostały zgrupowane, tworząc cylinder, który podąża za długością reszty nogi. To sprawiało, że wyglądały jak gigantyczne kolumny.
Ekologia Argentinosaurus
Tytanozaura znaleziono na terenach obfitujących w roślinność nadrzewną, utworzoną głównie przez subtropikalne lasy iglaste, paprocie i palmy. Zalesione łaty przeplatały się z szerokimi płaskimi przestrzeniami. Ponadto ekosystemy te miały potężne rzeki, które zmieniały się sezonowo, co w niektórych okresach dało początek równinom rzecznym.
W tych środowiskach Argentinozaur Żywił się głównie roślinnością, którą dzięki ogromnej szyi mógł pożerać nawet z wierzchołków drzew. nie żułem liści, ale połknąłem je bezpośrednio i zmiażdżyłem dzięki gastrolitos -zaokrąglone kamienie- układu pokarmowego.
W przeciwieństwie do tego, co dzieje się u dzisiejszych dużych ssaków, te dinozaury nie urodziły jednego czy dwóch młodych, ale raczej samice pogrupowano w sezonie rozrodczym, aby złożyć tysiące jaj.
ten Argentinozaur Były bardzo małe przy urodzeniu, mierzyły około 1 metra i ważyły tylko około 5 kilogramów. Miały bardzo szybki wzrost i przez całe życie zwielokrotniły swoją wielkość o 5 rzędów wielkości, co jest rekordem wśród owodniowców.
Jak stały się tak duże?
Zauropody zostały umieszczone w wyjątkowym miejscu, aby osiągnąć swój ogromny rozmiar, dzięki ich poprzednim cechom. W przypadku Argentinozaur, ten rozmiar jest bliski granicy tego, co jest biologicznie możliwe.
Podobnie jak dinozaury, mieli pneumatyczne kości, które sprawiły, że były znacznie lżejsze niż inne zwierzęta tej samej wielkości. Miały również układ oddechowy podobny do ptasiego, bardziej wydajny i ważny w rozpraszaniu ciepła wytwarzanego przez masywne ciało.
Ovipary pozwoliło argentinozaurom mieć wiele potomstwa, co pozwoliło im dotrzeć do dużych populacji o wysokim wskaźniku rotacji i dużej liczbie osobników młodocianych. Jest to problem dla dzisiejszych dużych ssaków roślinożernych, gdzie większy rozmiar wiąże się z mniejszą liczbą potomstwa.
Ponadto zauropody miały swoją najbardziej znaną adaptację: szyję. W przypadku ogromnego zwierzęcia jednym z największych ograniczeń jest zdobycie wystarczającej ilości pożywienia, aby utrzymać gigantyczne ciało. Bardzo długa szyja umożliwiłaby im dostęp do całej roślinności pośrodku, co złagodziłoby to ograniczenie.
Jego sposób jedzenia – połykanie bez żucia, a następnie przetwarzanie wszystkiego w żołądku – również pozwolił mu spożywać więcej jedzenia na jednostkę czasu. Z drugiej strony możliwe jest, że warunki klimatyczne i atmosferyczne Kredy były też bardziej sprzyjające rozwojowi gigantyzmu niż obecne.
Choćby Argentinozaur Był to jeden z największych dinozaurów, nie wiadomo na pewno, który z nich osiągnął największe rozmiary. Jest kilku pretendentów do tytułu, których według różnych szacunków nazywa się największymi. Aby rozstrzygnąć tę kwestię, konieczne będzie odnalezienie pełniejszych skamieniałości.
