„Symbioza” to termin wywodzący się z języka greckiego, który dosłownie oznacza „życie razem”. W naturze te środki utrzymania umożliwiają różnym żywym istotom ustanowienie interaktywnych relacji biologicznych. Następnie przeanalizujemy symbiozę królestwa zwierząt i jej znaczenie dla przetrwania wielu gatunków.
Definicja symbiozy
Często słyszymy, że niektórzy ludzie wykazują tak silną i naturalną interakcję, że utrzymują symbiotyczny związek. W ten sposób kultura popularna może nam w prosty sposób pomóc zrozumieć, na czym polega symbioza królestwa zwierząt.
Musimy pamiętać, że w rzeczywistości nie wszystkie relacje symbiotyczne są pozytywne dla wszystkich rodzajów gatunków; w wielu przypadkach ten związek może zaszkodzić jednemu z gatunków.
Symbioza królestwa zwierząt obejmuje zestaw interaktywnych związków biologicznych, które przynoszą korzyści każdemu z zaangażowanych gatunków. Wspomniane interakcje muszą zostać ustanowione między podobnymi żywymi istotami, nawet między żywymi istotami a roślinami, i utrzymywać się w czasie, aby można je było uznać za symbiozę.
Ogólnie rzecz biorąc, istnieją różne rodzaje symbiozy, które dzielą się na dwie duże grupy:
- Endosymbioza. Występują, gdy jedna z istot zaangażowanych w ten związek żyje w ciele drugiej. Zwykle osiedlają się w komórkach, w twoim układzie pokarmowym.
- Z drugiej strony mamy interakcje ektosymbiotyczne, gdzie istoty symbiotyczne żyją razem, ale bez przebywania w swoich organizmach. Ogólnie rzecz biorąc, jeden z gatunków żyje na ciele żywiciela lub pod nim.
Typy symbiozy królestwa zwierząt
Stopień integracji rozwinięty między symbiontami generuje różne rodzaje symbiozy. Wiele zwierząt żyje razem, aby skorzystać z ich obecności poprzez ustanowienie prostej relacji.
Niektórym gatunkom udaje się jednak dokonać transferu genetycznego i wygenerować nowe osobniki, co materializuje się w intensywnej interakcji. Poniżej podsumowujemy główne cechy trzech głównych typów symbiozy w królestwie zwierząt:
mutualizm
Mutualizm to najkorzystniejsza forma symbiozy, w której dwa zwierzęta mogą ustanowić swoje współistnienie. Popularne użycie wyrażenia „związek symbiotyczny” jest inspirowane tymi interakcjami, które zakładają interakcję „pozytywna-pozytywna”.
Można ją ustanowić jako bezpośrednią wymianę zasobów lub usług lub jako interakcję między zasobem naturalnym a usługą. Ale oba gatunki zawsze odnoszą równe korzyści z mutualizmu i poprawiają swoją sprawność biologiczną poprzez taki związek.
Komensalizm
W komensalizmie interakcja biologiczna generuje korzyści dla jednego z zaangażowanych gatunków. Jednak drugie zwierzę nie ponosi żadnej szkody z powodu korzyści, które zapewnia bezpośrednio lub pośrednio. Byłby to typ relacji „pozytywno-neutralny”.
Pasożytnictwo
Pasożytnictwo zakłada nierówną relację, w której jeden gatunek ponosi szkodę, a inny czerpie korzyści. Innymi słowy, interakcja „pozytywna-negatywna”. Ogólnie rzecz biorąc, pasożytnicze symbiozy stanowią poważne zagrożenie dla zdrowia zwierząt, które są ich żywicielami.
Przykłady symbiozy ze świata zwierząt
Aby lepiej zrozumieć rodzaje symbiozy w królestwie zwierząt, widzimy kilka prawdziwych przykładów mutualizmu, pasożytnictwa i komensalizmu.
Symbiotyczne związki mutualizmu
Przeżuwacze mają różne mikroorganizmy w jamach żołądka. Naturalne działanie tych mikroorganizmów umożliwia zwierzętom roślinożernym trawienie celulozy obecnej w roślinach.
W tym samym czasie, gdy zachodzi trawienie, odżywianie tych maleńkich żywych istot jest gwarantowane. Dlatego ten symbiotyczny związek jest związkiem mutualizmu, a nie pasożytnictwa.
Coś bardzo podobnego występuje we florze jelitowej człowieka, która obfituje w pożyteczne bakterie. Te maleńkie istoty wspomagają trawienie pokarmu i chronią okrężnicę przed jelitami.
Z drugiej strony otrzymują bezpieczne schronienie, w którym obfitują molekuły niezbędne do ich dobrego odżywiania; jak widzimy, jest to kolejny przejaw endosymbiotycznego mutualizmu.
Symbioza królestwa zwierząt: związki pasożytnicze
Częstym przykładem tego symbiotycznego związku jest sytuacja, w której pewne pasożyty atakują zwierzęta domowe, dzikie zwierzęta w ich ekosystemach oraz ludzi.
Kiedy mówimy o endopasożytach, takich jak tasiemce lub robaki, mamy do czynienia z pasożytniczą endosymbiozą. Jeśli weźmiemy pod uwagę kleszcze lub pchły, otrzymamy przykład pasożytniczej ektosymbiozy.
Komensalizm w Królestwie Zwierząt
Najbardziej klasyczny przykład komensalizmu występuje, gdy sępy żywią się zdobyczą zabitą przez inne drapieżniki. Ponieważ te ptaki nie mogą polować, muszą zjadać te skrawki mięsa, aby przeżyć. Chociaż przynosi korzyści tylko jednemu gatunkowi, ten komensalny związek nie szkodzi ani nie zakłóca dobrostanu innych zwierząt.
