Rodzaje wielorybów

Wieloryby to ogromne zwierzęta wodne zamieszkujące morza planety. Te żywe istoty nie są rybami, więc nie mogą oddychać pod wodą. Z tego powodu na plecach mają wieczka, które pozwalają im pobierać powietrze z powierzchni. Grupa składa się z różnych przedstawicieli, którzy są okrzyknięci największymi żywymi istotami na planecie.

Te gigantyczne okazy należą do rzędu waleni, które dzielą się na 2 grupy: Mysticeti i Odontoceti. Interesujące nas zwierzęta znajdują się w pierwszej, natomiast w drugiej grupie okazy takie jak delfiny, narwale i belugi. Jeśli chcesz wiedzieć, jakie rodzaje wielorybów istnieją, czytaj dalej tę przestrzeń.

Kim są wieloryby?

Termin wieloryb może odnosić się do każdego okazu z grupy waleni. Jednak ssaki morskie uważają, że tę nazwę powinny nosić tylko organizmy tajemnicze (Mysticeti). Pozwala to na mniej dwuznaczności w koncepcjach i pozwala oddzielić je od innych zwierząt, takich jak delfiny.

Szczególną cechą misticetes są „brody”, które mają w pysku, co pomaga im filtrować wodę, aby się pożywić. Dzięki temu wszystko, co muszą jeść, to otworzyć swoje ogromne aparaty gębowe i czekać, aż ich jedzenie zostanie uwięzione w tych strukturach.

Większość różnych typów wielorybów, które istnieją, ma szare zabarwienie na grzbiecie i białe na brzuchu. Ten wzór jest cechą adaptacyjną, która pozwala im polować bez zwracania na siebie uwagi. Z jednej strony ofiary znajdujące się poniżej zwierzęcia widzą biały kolor jego brzucha (podobny do światła słonecznego), podczas gdy te, które znajdują się nad nim, obserwują jego szary grzbiet, który wtapia się w tło.

Dlaczego nie są uważane za ryby?

Wieloryby to ssaki wodne, które oddychają płucami, co bardzo różni się od ryb (które używają skrzeli). Podczas zanurzenia w wodzie organizmy te muszą wstrzymywać oddech i efektywnie wykorzystywać tlen. W przeciwnym razie nie byłyby w stanie wytrzymać tak długo pod wodą.

Kolejną istotną różnicą jest budowa ich mięśni, które powodują, że ogony wielorybów poruszają się w górę iw dół. Wręcz przeciwnie, ryby wykonują ruchy boczne (od lewej do prawej). Chociaż może się to nie wydawać dużą różnicą, wewnętrznie istnieje wielka złożoność, która pozwala waleniom z łatwością poruszać swoimi ogromnymi ciałami.

Ile jest rodzajów wielorybów?

Typy wielorybów, które istnieją na świecie, są stosunkowo nieliczne, ponieważ łącznie obejmują tylko 15 gatunków.Jednak każdy z nich ma wyjątkowe i wspaniałe cechy, które czynią je fascynującymi zwierzętami. Cztery rodziny tworzące tę grupę to:

Rodzina Balaenopteridae

Ten typ wieloryba charakteryzuje się fałdami w gardle, które służą do większego rozszerzenia pyska i złapania większej ilości pożywienia. Nadmiar wody, który dostaje się do środka, jest wydalany przez język, podczas gdy jedzenie jest uwięzione między brodami.

Ta rodzina jest również znana jako rorquals i jest najbardziej zróżnicowana z tej grupy. Oto niektórzy przedstawiciele:

• Balaenoptera physalus (Balaenoptera physalus): Ten gatunek jest uważany za kosmopolityczny, ponieważ podróżuje po wszystkich oceanach świata. Jest drugim co do wielkości ssakiem na planecie, o maksymalnej długości 26 metrów.
• Whale sei (Balaenoptera borealis): jego ciało ma od 13 do 16 metrów długości. Ma grzebień na głowie, który odróżnia go od wieloryba Bryde'a.
• Bryde's Whale (Balaenoptera brydei): charakteryzuje się posiadaniem 3 równoległych grzbietów na głowie i nieco mniejszych płetw. Długość jego ciała zwykle wynosi od 12 do 15 metrów.
• Tropikalny wieloryb (Balaenoptera edeni): jego średnia długość wynosi od 12 do 14 metrów. W gardle ma od 40 do 50 fałd.
• Płetwal błękitny lub płetwal błękitny (Balaenoptera musculus): jest uważany za największe zwierzę na planecie, mierzące od 24 do 27 metrów długości.
• Mini wieloryb (Balaenoptera acutorostrata): osiąga wielkość od 7 do 10 metrów długości. Charakteryzuje się białą plamą na płetwach piersiowych.
• Humpbak (Megaptera novaeangliae): ma długość od 12 do 16 metrów i jest zwykle uważany za zwierzę akrobatyczne, ponieważ często wyskakuje z wody.
• Waleń Omura (Balaenoptera omurai): wielkość tego gatunku nie przekracza 12 metrów długości. Po raz pierwszy został opisany w 2003 roku i jest obecnie najmniej znanym okazem.
• Waleń południowy (Balaenoptera bonaerensis): jego średnia długość wynosi od 8 do 9 metrów. Na gardle ma od 30 do 70 krótkich fałd.

Rodzina Eschrichtiidae

Ta rodzina jest również znana jako pogłębiacze, ponieważ otwierają usta i wysysają dno morskie w poszukiwaniu zdobyczy. Jedynym żyjącym gatunkiem jest wieloryb szary (Eschrichtius robustus), który podczas migracji pokonuje ponad 9 000 kilometrów. Ich podróż rozciąga się od Morza Beringa na Alasce do lęgowisk u wybrzeży Meksyku.

Ten ogromny walenie ma około 15 metrów długości.

Rodzina Balaenidae

Typy wielorybów, które tworzą tę grupę, charakteryzują się żerowaniem blisko powierzchni morza, gdzie pływają z otwartymi ustami, aby złapać zdobycz.Z tego typu zachowań znane są również pod nazwą grzebyków. Ponadto mają długie brody o długości do 4 metrów, które pomagają im usprawnić proces. Ta rodzina składa się z następujących gatunków:

• Płetwal grenlandzki (Balaena mysticetus): jego wielkość wynosi od 14 do 18 metrów długości. Podczas migracji pływa w grupach tworzących literę „V”.
• Waleń biskajski (Eubalaena japonica): może z łatwością osiągnąć 18 metrów długości. Uważa się, że pozostały tylko 2 populacje, jedna w Morzu Ochockim i jedna w Morzu Beringa.
• Waleń biskajski (Eubalaena australis): można go rozpoznać po dużej liczbie modzeli na skórze, które służą jako odcisk palca do identyfikacji każdego okazu. Większość okazów ma około 13 lub 18 metrów długości.
• Waleń biskajski (Eubalaena glacialis): jest zagrożony wyginięciem ze względu na ciągłe polowania na jego okazy. Jego średnia długość wynosi zwykle od 14 do 18 metrów.

Rodzina Cetotheriidae

Jedynym przedstawicielem tej grupy jest wieloryb biskajski (Caperea marginata), który mierzy od 5 do 6 metrów długości. Charakteryzuje się małą płetwą grzbietową umieszczoną w pobliżu ogona i dwoma charakterystycznymi rowkami na szyi. Uważa się, że rodzina ta istniała od początku okresu plejstocenu (2,59 miliona lat przed naszą erą), ale prawie całkowicie zniknęła podczas masowego wymierania megafauny.

Płetwal karłowaty jest uważany za żywą skamieniałość ze względu na jego pokrewieństwo z tą grupą. W rzeczywistości, zgodnie z artykułem opublikowanym w czasopiśmie Proceedings of the Royal Society, przodkowie tego gatunku mogli przetrwać masowe wymieranie dzięki swoim niewielkim rozmiarom.

Wieloryby zagrożone wyginięciem

W XI wieku różni rybacy zaczęli polować i sprzedawać produkty pochodzące z wieloryba biskajskiego.Dzieło to stało się sławne dzięki przydatności tłuszczu z misticetes, gdyż był używany jako paliwo do lamp, jako smar i do wyrobu margaryny.

Druga wojna światowa jeszcze bardziej zachęciła do polowania na mysticetes, ponieważ gliceryna (pochodna tłuszczu) zaczęła być wykorzystywana do produkcji materiałów wybuchowych. W rezultacie różne rodzaje wielorybów poniosły konsekwencje i znalazły się na skraju wyginięcia.

W 1948 roku powstała Międzynarodowa Konwencja o Regulacji Połowów Wielorybów, której zadaniem było uregulowanie polowań na te zwierzęta. Jednak szkody zostały już wyrządzone i kilka populacji misticetes spadło. To jest powód, dla którego 9 z 15 istniejących gatunków jest zagrożonych. Te kopie to:

• Szary Wieloryb (zagrożony).
• Waleń grenlandzki (zagrożony).
• Płetwal biskajski z Pacyfiku (zagrożony).
• Whale sei (zagrożony).
• Płetwal błękitny (zagrożony).
• Humpbak (zagrożony).
• Płetwal biskajski (krytycznie zagrożony).
• Waleń biskajski (krytycznie zagrożony).
• Tropikalny wieloryb (krytycznie zagrożony).

Ogólnie rzecz biorąc, różne rodzaje wielorybów są poważnie zagrożone z powodu zanieczyszczenia mórz, zmiany klimatu i nielegalnych połowów. Nie wróży to dobrze tym gatunkom, ponieważ jeśli nic nie zostanie zrobione, wszystkie z nich mogą wkrótce znaleźć się w stanie krytycznego zagrożenia.